Met het koude weer van deze dagen is het belangrijk om een goede warme maaltijd te nuttigen. En waar beter dan deze maaltijd aan te schaffen dan bij de <s>Albert Heijn</s> <s>traiteur</s> Action!
Want na het doorploegen van eerderejuweeltjesvan de discounter van 10 miljard, moest er toch eens een gouden greep tussen zitten. Vandaag gaan we monter aan de slag met de Culiquick Pasta Quattro Formaggi. Water toevoegen en er staat een dampende pastamaaltijd op tafel.
Nou, ik tel inderdaad vier kazen op het plaatje en zelfs de serveersuggestie lijkt best haalbaar zonder kennis van eten.
Ook op de makkelijk-en-snel-o-meter scoort dit dikke punten op basis van de handleiding. Fluks pan op het vuur gemikt, water erin, zakje legen (in het water) en roeren.
Ondertussen tijdens het roeren de inhoud doornemen. Naast de eerder geziene 2.1% kaasmelange, zit er ook 3,5 gram zout in per portie (en er zitten 2 porties in een pakje). Na 7 minuten ging de wekker af, maar bleek de pasta nog een soort soep te zijn (zie uitgelichte foto bovenaan). Dus toch maar ietsje langer door laten pruttelen. Na 14 minuten was de consistentie prima en kon er geserveerd worden.
We hebben de serveersuggestie ter harte genomen en er peper opgemikt. Daarnaast in verband met het zout plaspillen. En Zivania, de interne vetoplosser uit Cyprus. De serveersuggestie op de verpakking was dus om er een Cacio e Pepe van te maken. En aangezien dat doorgaans een vaste gang is op de RC kerstdiners ziet dat er closeup zo uit:
De Culiquick ziet er zo uit, niet de RC kerstcacioepepe, maar dat gokte u vast al. En dan de smaaktest. Die was helemaal niet vervelend.
Meer Vretecool? Dat kan. We hebben namelijk alle posts van Vretecool gebundeld onder een eigen url: www.vretecool.com. Hoe hard heerst dat dan! Daarnaast is er sinds kort ook een speciaal Vretecool-forum. Hier kan je suggesties achterlaten voor een volgende Vretecool-post, maar je kunt er uiteraard ook je eigen Vretecool-ervaring delen. Vretecool, de meetlat voor je maag.
We zijn hier op de retecool fan van makkelijk en snel en zo vonden we onlangs bij de Lidl een croque monseigneur in de koeling. Zelf maken kan, maar we koken nooit met witte saus en dan schijn je dus zo’n ding zelf niet te kunnen maken.
Gelukkig zijn daar de Duitse beukers van de Lidl die dat ondervangen en er eentje in de koeling klaar hebben liggen. Her ziet er allemaal wat bleekjes uit, maar het moet nog even in de oven, dus we zijn erg benieuwd.
Het geval moet 12 minuten op 210 graden in de oven. We kunnen hiermee dus niet echt spreken van een “makkelijk en snel” product. Dus op een bord gekletterd en in de oven. En toen kwam het er zo uit:
Dat lijkt dus helemaal nergens op. Ja, de randjes zijn wat bruiner, maar de kaas zelf is echt onaangetast.
Nog even in driehoeken gesneden voor de vorm en dan het inhoudelijke oordeel. Is het te beuken. Nou nee. Dit is echt goor. Volstrekt smakeloze kaas, brood is deels zompig en deels droog maar in het geheel niet lekker. Soort uitgestoken sponsjes. De ham is nog het beste en dat is overduidelijk goedkoop pleurisspul. Loop hier met een grote boog omheen, we pleuren nog liever biefstukkruiden over onze steak dan dat we hier nog een een hap van moeten nemen.
Meer Vretecool? Dat kan. We hebben namelijk alle posts van Vretecool gebundeld onder een eigen url: www.vretecool.com. Hoe hard heerst dat dan! Daarnaast is er sinds kort ook een speciaal Vretecool-forum. Hier kan je suggesties achterlaten voor een volgende Vretecool-post, maar je kunt er uiteraard ook je eigen Vretecool-ervaring delen. Vretecool, de meetlat voor je maag.
Nou, Retecool gaat de uitslag van het referendum respecteren. Op een bepaalde manier. U mocht iets meer dan een jaar geleden stemmen wat voor makkelijk-en-snel-voer Uw Redactie ging opsnavelen en koos voor Crop’s Paella Valenciana.
Meteen een pan op het vuur gemieterd, vet erin (1 eetlepel) en de zak opengeknipt. En ook dat leverde geen teleurstelling op. Rijst in de correcte kleur, mossel, garnalen, stukken witte vis, groente, man, dit kon nog wel eens enorm gaan meevallen.De pan en de inhoud van de zak gemengd en vervolgens de bereidingswijze gevolgd, “Verwarm op volle kracht gedurende 7 minuten en roer regelmatig om”. Nou, dat kunnen we.
De frostbite ging van de stukjes vis af, de rijst ging mooi vet glimmen en bij het omroeren werden we mild hoopvol gezien de hoge mate van zeegerelateerde voedselelementen in de pan. Maar voor we aan tafel konden hebben we regel 1 van Vretecool nageleefd, eerst even wat eten, want honger maakt rauwe bonen zoet. En we willen geen enorm positieve maar onterecht juichende recensie enkel en alleen omdat we gewoon honger hadden.
Loempia’s uit de airfryer tegen de trek.
De loempia’s achter de huig geparkeerd hebbende kon de pan op tafel.
Met hulptroepen.
De sweet chili stond er uiteraard nog van de loempia’s, want Tox had z’n manservant meegenomen, dus de tafel opruimen moesten we zelf doen. De geur was goed, het zag er zelfs prima uit en op het bordje viel het ook niet tegen. Erbij serveerden we een frisse Vinho Verde van de Lidl.
En vervolgens de smaaktest. Eigenlijk best ok, maar het was net wat aan de flauwe kant. De rijst had een goeie bite, groente was ok, stukken vis waren prima warm en goed te eten maar er miste nèt iets. Zou je zelf paella maken dan zou dit niveau toch teleurstellend zijn, nu het uit een diepvrieszak komt en makkelijk en snel is, wordt het wel acceptabel.
Vervolgens de hulptroepen toegevoegd en toen ging de wok schoon op. Eindresultaat is dus positief voor diepvriesvoer, dit kan best een noodgreep zijn als je geen zin hebt om te koken maar geen thuisbezorgdpuntenel wilt pullen. Prima vriezervulling dus.
Meer Vretecool? Dat kan. We hebben namelijk alle posts van Vretecool gebundeld onder een eigen url: www.vretecool.com. Hoe hard heerst dat dan! Daarnaast is er sinds kort ook een speciaal Vretecool-forum. Hier kan je suggesties achterlaten voor een volgende Vretecool-post, maar je kunt er uiteraard ook je eigen Vretecool-ervaring delen. Vretecool, de meetlat voor je maag.
Even een recap, dit lag dus allemaal tegelijk op ons te wachten. We behandelen vandaag de Coq au Vin uit blik dus, gemaakt met Corbières wijn:
Nou, dat zijn dan geen heul jofele druiven die gebruikt zijn. Want het rook nou niet bepaald fris toen het blik open ging.
HET ROOK VERDOMME NAAR NAT HONDENVOER! Nu valt er best wel wat te zeggen over kwalijke luchtjes en Franse producten die toch prima achter de huig te stompen zijn, denk bijvoorbeeld aan de Boulette D’Avesnes, maar er is een verschil tussen een kaas die naar natte sokken ruikt en goddomme hondenbrokken als je kip eet.
Affijn, dat zal dus wel bij de smaakervaring horen, over naar de bereiding. Het moest 12 minuten in een pannetje (wat taffeslang is) of 1-2 minuten in de microgolf. Zoals bovenstaand te zien is dat laatste gebeurd. Tot we een doffe knal hoorden vanuit het apparaat. Zoals hieronder te zien is, was er een aardappel weggevlucht. En net als de Vichy regering, weglopers worden afgeknald, dus die vond vast een vroeg einde in de prullenbak.
Nou, dan moet het er in ieder geval lekker uitzien toch? Toch? Nee. Niet.
Het was geen crème coq au vin brulee dit keer, maar het zag er slechts uit als een zompige bak kleffe drek. En zo smaakte het ook.
De kip was gortdroog, alsof het volstrekt kapotgekookt was. Smakeloos ook, wat knap is voor iets dat zo nadrukkelijk naar hondenvoer rook, de aardappels waren zacht en zetmeelpakketjes en dat dekt de smaak ook meteen. De wortel zou je nog best kunnen verwarren met de rookworst uit de Jong Erwtensoep. Even voor de nieuwkomers:
Het ziet eruit alsof iemand rondjes uitgestoken heeft uit een beschimmelde spons. Maar zo smaakt het niet. Het smaakt namelijk naar niets. Je hebt gewoon een soppige spons zonder smaak in je mond, na het tweede plakje zijn we allemaal (huilend) gestopt.
En dan hebben we een prima samenvatting van dit Franse kwaliteitsproduct. Het is na 4 happen (verdeeld over twee testers) linea recta de prullie ingevlogen.
Gefrituurde kip in de Vretecool. Normaal zouden we onze redactienegers vragen, maar de ene staat een badkamer te betegelen (ja, nog steeds) en de andere is kapitein op een walvisjager in de Oostzee. Ofzo.
En het is ook niet echt het watermeloenseizoen. Dus dan zelf aan de kluif. Het gaat hier om 325 gram gepaneerde kipvleugels voor een luttele 1.99 eypo. De verpakking ronkt ons al toe: “Uit de kippenvleugel gesneden, med 8% vloelbare kruiden, gepaneerd, gefrituurd, gegaard.”Nu is de vorige keer ingesmeerd met Nutella in het klimrek hangen niet bijster goed bevallen, dus we zijn slechts gematigd positief. Gezien de spelfout [EDIT: twee spelfouten, bedankt] is het in ieder gemaakt door een praktisch opgeleide mof.
Het is onduidelijk of het nu Hot of Fiery is. Maar dat merken we vanzelf.
Doosje opengescheurd, zit de meuk in een plastic zakje.
Bereidingswijze was een aantal minuten op bakpapier in de oven. Temperatuur staat op de verpakking (die was reeds gerecycled) Tip! Zet de oven iets hoger, bijvoorbeeld 5 graden hoger. Als je dan de kip in de oven doet, raak je meer warmte kwijt en kun je ook eerder eten. Wat slim!
Dus zulks gedaan en dit was het resultaat:
Ja, dat lijkt niet in de verste verte op KFC, maar allee, we gaan proberen. Allereerst, het is pittig. Niet bijster krokant, zelfs een beetje melig en er zit een dikke korst op, dikker dan nodig of lekker is. De kip zelf is werrem, ok qua smaak, maar valt wat weg tegen de dikke laag er omheen. Dit is niet zoals het hoort.
Is het samenvattend dus lekker? Nee. Is het pittig, ja, dat wel. Is het een aanrader? Neuh, als je met je dronken harses dit in de snackhut voorgeschoteld krijgt dan ga je op hoge poten verhaal halen. Dan nog liever de sjasjlieksis kebabigoulash van gisteren met een homp brood.
Meer Vretecool? Dat kan. We hebben namelijk alle posts van Vretecool gebundeld onder een eigen url: www.vretecool.com. Hoe hard heerst dat dan! Daarnaast is er sinds kort ook een speciaal Vretecool-forum. Hier kan je suggesties achterlaten voor een volgende Vretecool-post, maar je kunt er uiteraard ook je eigen Vretecool-ervaring delen. Vretecool, de meetlat voor je maag.
Na de axis of evil dachten we een gemakkelijke te pakken. Dus we vlogen naar een zonnig oord en schaften ons daar voor jullie een kuub nuggets aan, want wat kun je verneuken aan nuggets zou je zeggen.
Vandaag de nuggies met Curry en Zoetzure saus van de huistraiteur Lidl.
De bereidingswijze op de achterkant was in het Pools en Grieks en daar zijn we beide een stucje minder goed in.
De Griekse versie na vertaling door Google Translate stelde voor de units op 1650 graden te frituren, nu zijn we, zeker wanneer ze van een Duitse organisatie afkomstig zijn, prima in staat bevelen op te volgen maar als gelouterde vretecoolslachtoffers leek ons dat zelfs wat te buitensporig.
De Poolse vertaalde heel wat beter, althans, meer in lijn met de verwachtingen, dus werd het een minuutje of 17-19 in de over oven op 180 graden.
Dan scoor je dus geen punten op de makkelijk-en-snel schaal, maar dat moet dan goedgemaakt worden op smaak. Het zouden er volgens de verpakking 12 zijn maar telt u even mee? HOEVEEL?
“Serveersuggestie”. De nuggets zien er een beetje uit zoals een stel jongeren uit Purmerend na 3 dagen Salou. Wit van binnen en ietwat verkleurd op random plekken.
Het eerste wat opvalt is de popcorngeur. De ovenbereiding heeft ze wel warm gemaakt maar zoals op de foto te zien is, werd de inhoud er niet spannender op. Beetje het gemiddelde publiek bij een Concertgebouworkestoptreden zegmaar.
Maar dan de smaak. De zoet-zure saus is precies zoals je die verwacht, te zoet, niet zuur, maar top om de intrinsiek teleurstellende smaak van de nuggies te compenseren. Maar dan de curry. We hadden verwacht dat deze zou smaken naar curryketchup. Daar dat deed die niet. Meer naar een schimmelende Indiase vrouw die al drie weken dood in de Ganges ligt. Althans, dat vertelde ons gasttestpanellid ons. De nuggets zonder saus zijn betrekkelijk smakeloos en muf. Dus dat geeft ons de serveersuggestie:
Meer Vretecool? Dat kan. We hebben namelijk alle posts van Vretecool gebundeld onder een eigen url: www.vretecool.com. Hoe hard heerst dat dan! Je kunt suggesties achterlaten voor een volgende Vretecool-post, maar je kunt er uiteraard ook je eigen Vretecool-ervaring delen. Vretecool, de meetlat voor je maag.
In verband met de coronabezuinigingen is de capaciteit van de retedropbox teruggebracht en moesten er keuzes gemaakt worden. Welke nudes van de redactiegroupies bewaren we, welke gaan naar een harde schijf en wat kan sowieso weg. En tussen de foto’s kwamen we ook nog een vretecool tegen die u tegoed had.
Dus met ietwat vertraging, op deze hete dag, een stukje nuggets van de Lidl naar de lezer toe. Eerder deden we u plezier met de flikkernuggets en de currey/zoet-zure, vandaag treft u het, we gaan jalapeno en salami testen.
Nu weet u als het goed is nog dat de currydip smaakte naar een schimmelende Indiase vrouw die al drie weken dood in de Ganges ligt, dus die hebben we ongezien dichtgelaten, de zoetzure is erbij gezet voor de vorm, maar die was ook niet wereldschokkend goed.
Uiteraard een biertje erbij, want dit gaat je nuchter niet in de koude kleren zitten. Helaas weer de ovenbereiding van 20 minuten, maar affijn, er was bier, dus we slaan ons er wel doorheen.
En toen de verrassing: het was prima te bikken. Natuurlijk wil je ze liever even gefrituurd hebben en het zou een stuk beter zijn als de sauzen erbij niet naar dooie bejaarde of zuurtjes smaken, maar die nuggets zijn echt heel prima. Beetje pittig, prima smakencombinatie, deze mag echt wel nog een keer in de retevriezer belanden!
Meer Vretecool? Dat kan. We hebben namelijk alle posts van Vretecool gebundeld onder een eigen url: www.vretecool.com. Hoe hard heerst dat dan! Hieronder kan je suggesties achterlaten voor een volgende Vretecool-post, maar je kunt er uiteraard ook je eigen Vretecool-ervaring delen. Vretecool, de meetlat voor je maag.
Na gisteren dacht u wellicht dat we wel genezen zouden zijn van voedsel van de Lidl. Maar dan heeft u buiten uw redactie gerekend.
Zoals apen in een dierproevencentrum zonder morren ervoor zorgen dat uw Frau er met 40-45 nog zo uitziet dat het halve lokale voetbalteam er wel overheen mag kan klappen, zo is deze redactie met gevaar voor eigen leven tot het uiterste gemotiveerd om als meetlat voor de maag te fungeren.
Voor de verandering bereidingswijze in het Engelands.
Zo werd bij die foerageringsronde dus ook een diepvries chicken dönerpizza in het wagentje gelegd.
De verpakking zei gelukkig dat we het plastic er nog af moesten halen, dus dat gedaan en voor de luns in de oven geschoven. 7 minuten wachten, wat op zich te doen is, en daarna een eigen serveersuggestie gemaakt.
Er liggend 48 stukjes paprika op maar naar de döner is het speuren. Wacht, we zoomen even in.
Veel dünner krijg je de plakjes niet gesneden. Effect is dat je er dus geen hol van proeft. De bodem is niet van karton maar een soort kruising tussen een tortilla en turkse pizza. Het is dikker dan de tortilla en niet de kruiding van de turkse pizza. Net niets dus.
De Döner proef je geheel niet, de paprika is goed ontdooid en daar is dan alles ook wel mee gezegd en de kaas is, nou ja, het is herkenbaar als kaas.
Meer Vretecool? Dat kan. We hebben namelijk alle posts van Vretecool gebundeld onder een eigen url: www.vretecool.com. Hoe hard heerst dat dan! Daarnaast is er sinds kort ook een speciaal Vretecool-forum. Hier kan je suggesties achterlaten voor een volgende Vretecool-post, maar je kunt er uiteraard ook je eigen Vretecool-ervaring delen. Vretecool, de meetlat voor je maag.
Teleurstelling, dat vat het Lidldebacle met de lasagne bolognese wel aardig samen. Dus wij richten ons op naar een ander land om de lokale cuisine te ervaren vanuit een kant-en-klaarsituatie. Dat kan alleen maar meevallen.
Dat werden dus burgers, want die lagen bovenop in de vriesla en anders ontdooien de Flamingo Nuggets en zouden die weggevlogen zijn. Maar daarover later meer.
Nu zijn we redelijk getraind in het vertalen van bereidingswijzen vanuit een andere taal naar het vernederlands. In dit geval staan we voor een volslagen raadsel want iedere herleidbare tekstuele uiting die op enigerlei wijze zou kunnen duiden op een mogelijke hint richting het klaarstomen van voornoemde burgers voor een afdaling in het spijsverteringskanaal ontbreekt in zijn/haar/hullies geheel.
Kijk zelf maar mee, is geen fuck van te breien. Zelfs een geconsulteerde gyroscopter uit de buurt ziet geen bereidingswijze. Het is dus een gevalletje “kijk maar“.
Dus naar goed gebruik, vol vermogen magnetron voor anderhalve minuut en even checken.
Gadverdamme van Binsbergen, dat ziet er niet smakelijk uit. De gelegenheidsredacteur vond het lijken op een archieffoto van de maandstonde van Magda Goebbels. Dat krijgt haar man met geen goederenentrein aan propaganda rechtgeluld.
Daarnaast viel ons op dat de kaas nog een soort van rubberachtige vaste vorm had en nog bewoog. Wij willen onze kaas lamellengenererend de kauwla in rammen, dus die was nog niet klaar.
Dit was de chickenburger trouwens, die verrassend veel weg had van de rust tijdens de jaren negentiger genocide in Rwanda. Uitgescoorde Tutsi’s tellen dubbel zegmaar.
Nu waren ze heet, dus het hele kauwlaconfrontatiegebeuren kon beginnen. Wij van vretecool adviseren daar een fijne champagne bij, maar prosecco kan ook als je een goedekope buklaaf bent. Kijk maar.
Belangrijk om te vermelden op verzoek van de Retecool Juridischvleugel, consumeer geen Vretecoolproducten met scherpe voorwerpen in de buurt, de vretecooltestteams zijn hoogopgeleide en zeer specaispacieel kneitergoed getrainde professionals die zichzelf niet verwonden als het eten superkut smaakt.
Na een paar messcherpe woordgrappen ziet het strijdtoneel er als bovenstaand uit. Brood, vleesfantasie, kaasresidue en saus. Dan de smaaktest, dat was een tegenvaller.
Het was warm. En daar is ook al het positieve mee gezegd. De beefburger allereerst, smakeloze burger, klef brood, mosterd overheerst, iets anders proef je niet. De kaas is al weggerend (zie onder). Dit was de Boris Johnson onder de burgerkaas. Niemand heeft hiervoor gekozen, niemand wil dit en het probeert zich af te scheiden maar de stemming in ook deze bunker was unaniem tegen. Het brood is zo droog als een bedoeinenvrouwtje die een maand met d’r benen wijd richting een saharazandstorm heeft gelegen, kortom, Lidl, wat de neuk.
Nog 14 seconden langer nuken en de kaas had buiten gestaan.
Maar fluks door naar de chickenburger. Dat was een volgende deceptie. Zompige crematiecake waar we brood verwachtten, een overdaad aan zoetzure saus waar daarvoor geen plek was en een kippenseparatorvleesschijf die zelfs voor gepureerd slachtafval tegenviel.
Als je smaak van deze kipachtige schijf wil omschrijven dan komt de liefdesbaby van Gert-Jan Segers en Grace Mugabe het dichtst in de buurt. En dat is, mocht u geopolitiek onder een aluwigwam hebben gezeten de laatste 74 jaar, geen aanbeveling voor de burgers van de Lidl.
Meer Vretecool? Dat kan. We hebben namelijk alle posts van Vretecool gebundeld onder een eigen url: www.vretecool.com. Hoe hard heerst dat dan! Daarnaast is er sinds kort ook een speciaal Vretecool-forum. Hier kan je suggesties achterlaten voor een volgende Vretecool-post, maar je kunt er uiteraard ook je eigen Vretecool-ervaring delen. Vretecool, de meetlat voor je maag.
Dronken dilemma’s. Bewust beschonken is er op weg naar huis nog een vreetkick die bevredigd moet worden. Stronken struikel je over de McDonaldsen en Burger Kingen, beiden prima in staat om je maag te vullen en je aorta roestvrij te houden, maar eigenlijk wil je gewoon frikandellen slikken.
Eindelijk, ja ein-de-lijk, is er een hamburgerketen die dat begrijpt en daar is dan de FreaKINGdel.
BURGER KING® maakt de frikandel speciaal. Malse FreaKINGdel burger met mayonaise, ui en curry op een hamburger broodje!
Dat is nog steeds een hamburgerbroodje maar dan met iets frikandellerigs, mayo, curry ketchup en ui. Beef and Chicken only vermeldt BK trots, in een poging om verre te blijven het kadaverstaaf-imago van de frik?
Uw broodnuchtere redactie trotseerde daglicht, jengelende koters en die typische BK-sfeer om als een van de eersten de FreaKINGdel naar binnen te kunnen proppen.
We kregen het bekende Whopperbroodje met een vierkante frikandelburger in speciaal-uitvoering: mayonaise, curry ketchup en uitjes.
Het broodje smaakt vers gemaakt, lees warm, niet zoals de oksellauwe burgers van de gouden M. De patty is geribbeld om te hinten naar de fysieke aanwezigheid van vetschuur-dellen, prima geulen om de saus over je bek weg te laten lopen. Wat meer ui hadden we overigens niet erg gevonden.
Deze snack mag je meenemen voor €1,95. Wij leven nog en niet eens ongelukkig, het was geen culinaire freak.
Meer Vretecool? Dat kan. We hebben namelijk alle posts van Vretecool gebundeld onder een eigen url: www.vretecool.com. Hoe hard heerst dat dan! Daarnaast is er sinds kort ook een speciaal Vretecool-forum. Hier kan je suggesties achterlaten voor een volgende Vretecool-post, maar je kunt er uiteraard ook je eigen Vretecool-ervaring delen. Vretecool, de meetlat voor je maag.
Vaste lezers van de rubriek Vretecool zijn wellicht nog niet van de schrik bekomen dat er hier op de Vretecools behoorlijk enthousiast werd geschreven over een aantal voorverpakte kant en klare cheeseburgers. Want zowel de cheeseburgers van Albert Heijn huismerk, als die van Rustlers waren gewoon prima te hachelen.
En hoewel dat vreemd klinkt in deze rubriek, waar het specialisme toch ligt bij zo goor mogelijk kant en klaar voedsel, smaakten die cheeseburgers dus duidelijk naar meer. En in die zoektocht naar nog meer kant en klare hamburgers (we hebben de bekende cheeseburger uit blik helaas nergens kunnen vinden, maar deze Duitse webshop biedt wellicht uitkomst), zijn we op de diepvrieszakjes broodje hamburger van Mora gestuit. In die zakjes zitten kant en klare broodjes hamburger met saus. Helaas geen cheeseburgers, maar gewone hamburgers met een soort tomatensaus dus.
Mooi moment om de lijst met ingrediënten even door te nemen. Wat direct opvalt is het relatief hoge gehalte rundvlees in de hamburgers. Aan de voorkant staat uiteraard wel dat de hamburgers uit 100% rundvlees bestaan, maar dat betekent natuurlijk niet dat er in de hamburgers alleen maar rundvlees zit. Integendeel zelfs. De eerder besproken hamburgers hadden een rundvleesgehalte van respectievelijk 34% (AH) en 38% (Rustlers). Maar dat betekent dus niet (inmiddels bewezen), dat het niet te kanen is. Integendeel zelfs. De hamburgers van Mora bestaan voor 48% uit rundvlees en dat is dus 10% meer dan de best geteste magnetronhamburger van Rustlers. Goed nieuws! Want meer rundvlees staat gelijk aan beter en vooral lekkerder!
Visuele observatie
Tja
Na ongeveer anderhalve minuut (en een klein intermezzo voor het omdraaien van de verpakking, dus heel erg makkelijk en snel is het eigenlijk niet), zou het product klaar moeten zijn en is het tijd om de verpakking in zijn geheel te verwijderen om vervolgens het broodje hamburger met tomatensaus in haar volle glorie te mogen aanschouwen. Tja, dat valt dan weer even vies tegen. Daar waar de broodjes hamburger uit de vergelijkende test van anderhalve week geleden er eigenlijk best wel fris uitzagen (vooral de Rustlers was gewoon visueel gezien prima in orde), zien deze Mora diepvriesbroodjes er na bereiding uit als verdroogde, ietwat platgestampte pauperbroodjes. Ook de hamburger, waar het uiteindelijk om draait, is wat platter dan de eerder geteste burgers. Wat wel weer makkelijk en snel is bij deze hamburgers, is dat de saus al op de juiste locatie is aangebracht. Geen gehannes met zakjes die je moest open knippen, dat hebben we in het begin immers al eens moeten doen.
Gast…
Tijd om te proeven
Het moment waar het elke keer om draait bij Vretecool is aangebroken: we gaan het te testen product proeven. En dat is deze keer eigenlijk best spannend. De lat voor kant en klaar burgers ligt namelijk vrij hoog door de eerder geteste burgers van AH en Rustlers. Gaat Mora met dit diepvrieszakje deze twee heersburgers van de troon stoten? Gaan wij een extra vriezer voor in de keuken van de redactiebunker aanschaffen, omdat de andere vriezer vol ligt met vlamtosti’s? We gaan het nu ontdekken, want het is tijd om te proeven.
Dat brengt ons overigens inderdaad direct op de smaak van de hamburger. En die is ook gewoon meh. Naast deels koud, dus ook nog eens meh! Heel erg vies op een Bicro kipsate uit blik manier kan ik het niet noemen, maar het doet gewoon niets. Het broodje is meh, de burger is meh en de tomatensaus is ook meh. En ik mis een plakje kaas, maar dat komt waarschijnlijk omdat dit een broodje hamburger is en geen broodje cheeseburger. Dus wellicht heb ik zelf ook een aandeel in dit gemis. Hoe dan ook, een broodje meh is niet wat ik graag naar binnen blaf na een avond onbedaarlijk bier kantelen en daar is het ons nou juist om te doen.
Conclusie
Meh dus. Ggeen vlees, geen vis. Klef broodje, mottige hamburger en tomatensaus met een soort van identiteitscrisis, want tomatensmaak heb ik niet kunnen ontdekken. Wil je dit na een avond stappen? Tja, moest je kiezen tussen Bicro Kipsate uit blik of dit diepvries broodje hamburger, dan is de keuze snel gemaakt, maar buiten dat zou ik deze vrolijk gekleurde zakjes van Mora gewoon in de daarvoor bestemde vriezer bij de grootgrutter laten liggen.
Meer Vretecool? Dat kan. We hebben namelijk alle posts van Vretecool gebundeld onder een eigen url: www.vretecool.com. Hoe hard heerst dat dan! Daarnaast is er sinds kort ook een speciaal Vretecool-forum. Hier kan je suggesties achterlaten voor een volgende Vretecool-post, maar je kunt er uiteraard ook je eigen Vretecool-ervaring delen. Vretecool, de meetlat voor je maag.
Hoewel het moment van doorgaans consumeren van Döner plaats heeft op momenten waar je later evenveel herinnering aan hebt als Mark Rutte aan <alles wat hem niet uitkomt>, zijn er ook momenten (vóór het bier slempen) dat je de smaak wel proeft en dus een referentiekader hebt.
En dat is handig voor de Vretecool van vandaag, het voorverpakte broodje Döner in een gevulde baguette met kippenvlees van het spit, salade en saus.
Baguette! Het is goedver de luxeversie hiero! Ik heb nog nooit een broodje döner gezien in een stokbrood.
Potverdrie, 1 minuut nuken en 1 minuut wachten, dat is nog rapper dan een goed getrainde besnorde dönerkoning! Dit scoort meteen al punten op de makkelijk-en-snel-o-meter!
Zo, dat ziet er eens even ontiegelijk lekker uit! (Oh nee, toch niet). Affijn, we hebben hier bij Vretecool wel voor viezere vuren gestaan, dus hoppetee, op een bord en de over kerncentrale in.
Voor.
Na.
In de tussentijd even de rest van de achterkant gelezen:
Maismeel, rijstpoeder en tarwemeel. Wat een variatie!
Dan naar de inhoud! Die is inderdaad gesneden.
Maar is het lekker? Mwa. Het broodje is wat soft, te zien aan de structuur op de foto, de inhoud is wel aardig maar niet zo goed als de gemiddelde Dönerhut in het centrum.
Waar het voor Reet standaard is om overal sriracha overheen te kletteren teneinde het eetbaar te maken, gaan we in dit geval in döneerthema, namelijk knoflooksaus. En dan blijkt het echt heel prima te pruimen.
Hartelijke zomervakantie, waar ook uw retecoolredactie de redactietesla’s (want oh wat deugen we) uit het vet gehaald heeft en zuidwaarts getrokken is.
Vandaag berichten we u, noeste achtergebleven arbeider in de kantoortuin, dat het elders beter is. Niet in Noord-Italië overigens, waar kampeerders met welhaast bijbelse plagen worden geconfronteerd (wat natuurlijk niet gek is, want kamperen is van Satan), maar in het zonnige Zwitserland.
En aangezien het picknickkleedje vergeten was begaven wij ons naar de grotemensenvrinden van Inter IKEA Systems B.V. waar je, althans in der Schweiz, je Tesla gratis mag volgooien tijdens het rommelshoppen. Bij de uitgang stond er vervolgens een bord met een aanbieding van de broodje hot dog of veggiedog, maar daar trappen we niet meer in. Gelukkig was er voor een luttele 4 CHF een broodje Bockwurst.
Een homp brood, een aardige saucijs en een zakje coniheks Knorr mosterd. Nu zult u, scherp als u bent, een discrepantie bespeuren tussen de maat van het broodje en die van de wurst. U heeft gelijk. Het is namelijk IKEA dus u moet de bende zelf in elkaar fröbelen.
“Geheime tip: er zit al een zakje mosterd bij!”
Aangezien je, anders dan bij de reguliere meuk van IKEA, er geen handleiding of tools bijkrijgt hebben we maar wat geïmproviseerd.
Hmmm, ziet er lekker uit, zult u denken. En dat klopt. Dit was echt goedver een prima broodje worst.
Hoi IKEA Nederland, wanneer komt dit in Nederland ter vervanging van die kuthotdogs?
Meer Vretecool? Dat kan. We hebben namelijk alle posts van Vretecool gebundeld onder een eigen url: www.vretecool.com. Hoe hard heerst dat dan! Daarnaast is er sinds kort ook een speciaal Vretecool-forum. Hier kan je suggesties achterlaten voor een volgende Vretecool-post, maar je kunt er uiteraard ook je eigen Vretecool-ervaring delen. Vretecool, de meetlat voor je maag.
Wat een goed verhaal/shitshow (red: nog even checken wat uitslag debat was) maar het reizen wordt lastiger/moeilijker dus daarom een burger van de Burger King in de Verenigde Arabische Emiraten waar u dan wel/niet heenmag met/zonder inquarantaine van Hugo de spuit elf.
Willem kondigde hem al even aan, naar aanleiding van de hittebestendige tweets van het Burger King UAE Twitter account:
Er is blijkbaar bij de Burger King voer te krijgen dat zo reetallemessiasheet is dat je een soort instant koeienpapbukkake nodig hebt om er weer bovenop te komen.
U begrijpt, uw redactie heeft met gezwinde spoed een ticket geboekt bij de NV met de blauwe vliegstaven om dat eens even aan de andere kant van de 14 graden dagtemperatuurgrens te gaan bekijken. Dus na aankomst het onderzoek gestart en via de telefoon voor 51 arabische rupees het volgende naar ons hotel laten bezorgen door de dienstdoende bezorgbangladeshi:
U kijkt van links naar rechts naar onion rings (niets heets aan), vervolgens de Fiery Chicken Fillet Burger en op de rechterflank de Fiery Chicken Tenders.
Eerst maar eens wat uiringen in de meegeleverde BBQsaus gedrukt en dat was precies zoals je het verwacht, teleurstellend. Immers is de BBQsaus die wij in de bunker op vleesch plachten te kletsen lekkerder. Maar verder, de tenders.
Het benne er drie en ze zijn werm en krokant. Als je vervolgens een hap neemt en inzoomt ziet dat er zo uit:
Daar zit een duidelijk zichtbaar rode/hete saus onder de crust en inderdaad, die kickt prima hard in. Zweet op het voorhoofd en brandende muil. Wat een gemiste kans is, is om de fiery saus (die op de side staat maar niet los besteld kon worden) mee te leveren, want het is net niet sappig genoeg om niet te willen dippen. En helaas vliegt uw redactie niet met een enorm arsenaal aan diverse sauzen.
Dan naar de Fillet Burger. Het is een potatobread broodje er omheen, lekker zacht zonder zompig te worden, en een zoete toon in de smaak.
Wanneer we de billetjes bolletjes uit elkaar trekken zien we dat we zelfs groente krijgen.
Je ziet een raar randje op de patty, dus het lijkt niet iets wat ze in de hut zelf in elkaar fröbelen, maar iets massageproduceerds. Benieuwd naar de smaak? Terwijl het waffeltje aan het afkoelen is van de hitte van de tenders, VLAM, die fillet burger erin.
Ook hier, alhoewel minder zichtbaar op de foto, zit er hete saus onder de korst. Prima stukje kipfilet en weer die heerlijke hitte.
Het potatobread is een aardige touch, richting een brioche, maar iets te zoet naar de smaak van de redactie. Prima broodje en prima tenders, goed heet, maar die koeienbukkake was echt niet nodig.
[naschrift redactie: milde ringsting de ochtend erna]
Meer Vretecool? Dat kan. We hebben namelijk alle posts van Vretecool gebundeld onder een eigen url: www.vretecool.com. Hoe hard heerst dat dan! Je kunt suggesties achterlaten voor een volgende Vretecool-post, maar je kunt er uiteraard ook je eigen Vretecool-ervaring delen. Vretecool, de meetlat voor je maag.