More
    Home Blog Pagina 74

    Vretecool Vakantie-editie! Griekse Magnetronhamburgers van de Lidl

    4
    De Lidl magnetron hamburgers, althans die afgeprijsd waren

    Net als u, hooggewaardeerde lezers, hebben de retecoolredactieleden een baan. Niet een voltijdbaan, nee, er moet nog genoeg tijd overblijven voor het opvoeden van de retejugend, het Wierd Duk trollen op Twitter, alsmede OMGWTFBBQen, maar anders dan dat wordt er ook wel eens gewerkt.

    Behalve dus de komende weken, want verkaansie. Meneer van Dale is al het land uit gevlucht, de rest van het rapalje zal weldra volgen, vandaar dat we hier vanuit de bunker een stukje service naar u, de lezer doen. Want net als uw redactieleden heeft u wanneer u op verkaansie bent liever niet de rare liflafjes van de lokale bevolking op uw bord. Neen, geeft uw tapas maar aan vikkie, of hoe die ietwat loensende mollige Britse met die dikke jetsers ook weer precies heet van het appartement hiernaast. U wilt gewoon vertrouwde kost. En welnu, dat krijgt u.

    Wij houden zoals u weet best wel van makkelijk en snel, dus als we onze pens vol kenne staan legge te staan te rammen, dan benne we van de partij. Vandaar deze VakantieVretecool.

    Zo treft u hoogstwaarschijnlijk op uw verkaansiebestemming een filiaal van de vertrouwde Nederlandse Duitse mensenvrind Lidl aan. Treedt binnen en schaft uzelf, naar smaak, een van de volgende smaken hamburgers aan, na het lezen van deze (let op, belangrijk) -hele- recensie.

    De Lidl magnetron hamburgers, althans die afgeprijsd waren

    Als u mazzel heeft, en die kans is er, altijd, dan treft u ze zelfs in de afprijzingskorting aan. Niets geen gourmetten of behelpen met een een vlaflip met custard, u kunt met een vluchtige blik op het polshorloge dat u zojuist op een authentiek marktje gekocht heeft en met behulp van een magnetron iets werms en herkenbaars op tafel zetten.

    Dus dat hebben we gedaan. Allereerst beginnen we met de Chicken Classic.

    Voor de kijkers links.

    Op het eerste gezicht lijkt dat best wel op twee plakken brood met een ultradun schijfje kip ertussen en wat eruit lekkende ketchup. Vlug in de magnetron geramd, 70 seconden op onze Rollex getuurd, ping en klaar.

    Ja, wat zullen we zeggen.

    En dan de smaaktest. Waar de eerdere test met Lidl hamburgers een smaaksensatie van krekels opleverde, smaakt deze, hoe zullen we het zeggen, accuraat. Het is inderdaad een warm zompig brood met een dun schijfje kip waar ook nog wat ketchup uit het broodje lekt. Is het lekker? Mwa. Met sriracha is het vast beter, maar je krijgt Patricia Paaij nog op smaak met sriracha. En net als Patricia Paaij, heeft ook deze kipburger last van een wat zurig mondgevoel. Een 5,5.

    Maar niet getreurd, in het kader van voila vettemuil hadden we niet één maar drie burgerts gekocht. Dus door naar de tweede, de Beef Cheese, op voorgaande foto voor de kijkers rechts.

    Alsof je een kleverige pezige tosti opentrekt. Qua geluid. En vermoedelijk ook qua emotie.
    Beetje het niveau verleptheid als je om je heen zou kijken bij een Acda en de Munnik concert.

    Maar belangrijker, de smaak. Nou, deze is sappiger. Waar het kippenbeflapje uit de vorige burger stug en taai was, is de burger hier sappiger. Jammer genoeg smaakt de kaas wel naar die goedkope Amerikaanse kaas die los per plakje verpakt zitten in plasticjes. Zegmaar waarbij je bij een smaaktest altijd twijfelt of de verpakking er wel af is. Een krappe 6,5.

    En dan de derde uit dit magnetrondrieluik. De grote glorieuze onder de hamburgers. De Royal One. Wat accuraat is, hij is royaler dan de andere 2 en hij is alleen. Zowel in het doosje als op het bord, omdat de eerdere 2 al opgeknaagd zijn.

    Het kopje piept al boven de rand uit.

    En ook hier pakken we voorzichtig het randje vast en trekken hem uit elkaar.

    Inderdaad, dat is best veel brood, best veel gele plakmeuk en weinig vlees.

    Nou en dan de smaak. Die is niet om over naar huis te twitteren. Ja, meer kaas, maar weer dat viezige Amerikaanse mondgevoel, het vlees valt mee maar is toch wat beperkt in verhouding tot de broodhompen. En de broodhompen zijn lekker zompig, warm, maar helaas nog steeds smakeloos. Wanneer er retehonger is na het bieren, net een 6,5. Gaan wij even kijken of die stinkende luie kutspanjolen alweer de winkel opengedaan hebben, want onze Amstel is op en we lusten die rare stinkbiertjes uit de buurt niet.

    Meer Vretecool? Dat kan. We hebben namelijk alle posts van Vretecool gebundeld onder een eigen url: www.vretecool.com. Hoe hard heerst dat dan! Daarnaast is er sinds kort ook een speciaal Vretecool-forum. Hier kan je suggesties achterlaten voor een volgende Vretecool-post, maar je kunt er uiteraard ook je eigen Vretecool-ervaring delen. Vretecool, de meetlat voor je maag.

    Vretecool University: Wiener Schnitzel

    7

    We lusten hem wel. De snistel, zoals demensemetweiniggeld ernaar plachten te verwijzen. Maar voor de mensen met een IQ hóger dan 2 digits en besteedbaar inkomen hoger dan 3 digits is dat gewoon de schnitzel. De Wiener Schnitzel, als je voor het origineel gaat.

    En vandaag gaan we in deze Vretecool University Wiener Woensdag luisteren naar beroepsoostenrijker en all-round zwarte-band-schnitzelbakker Jürgen Gschwendtner die ons in zijn mooiste Duits gaat uitleggen hoe jij ook een heersende schnitzel gaat maken. Dus kenker de eetstokjes, augurk, conimex en dergelijken in de prullenbak en luister naar iemand die er wèl verstand van heeft.

    Vretecool University: Aardappelpuree

    4
    "Niet de burgers van reet"

    Het is tijd voor een nieuwe categorie op uw RC’s, Vretecool University. Waar we voor Vretecool doorgaans semi-lollig kant en klare bagger recenseren kan er ook wel wat over lekkerder eten op de RC.

    Want iedere mongool kan een pak Knorr Wereldgerechten opensleuren en ostentatief de gebruiksaanwijzing niet volgen, dat is het kookequivalent van met je tong uit je bek kwijlend op een xylofoon staan te hengsten. Een afbakciabatta in de oven rammen is geen recept, en onderbelichte foto’s maken met een raboscanner kan niet in je DNA te zitten.

    Maar ook uw redactie is af en toe lui en klust dan iets simpels. Waar het dan om gaat is dat -dat- goed is. En zo heeft iedereen z’n recepten, Meneer van Dale maakt graag groente uit de oven, Reet klust graag een paar burgertjes in elkaar van zelfgemalen oudredacteuren rundvlees enzovoorts en zo verder. Maar er is ook op die “standaardgerechten” altijd wat te verbeteren. Niet door ze opeens met stokjes te eten, we hebben het over de inhoud, maar door te kijken naar wat anderen doen. En dat hebben de gappies bij Epicurious best goed in elkaar gefröbelt door drie niveau’s koks hun eigen aardappelpuree te laten maken en die beelden verdeeld over de verschillende stappen te versnijden.

    Vretecool University – Sushi

    6

    Wellicht heeft u op dwingend advies van uw werkgevert in thuisquarantaine gezeten en na een dag of 3 fapjes leggen, pizza knagen in uw onderbroek/hotpants/joggingbroek bent u er wel een beetje klaar mee. En dat is het moment voor kookfilmpjes op Youtube.

    We hebben eerder al gekeken naar aardappelpuree en scrambled eggs en eigenlijk was het plan u nu ramen voor te zetten, maar die video is vooral heel druk en weinig informatief. En daarnaast moet je voor de meest epische ramen het recept van David Chang gebruiken. Dus als alternatief sushi, waarbij chef level 1 en level 2 allebei een smeulende kettingzaag in het gezicht mogen hebben en de derde hen enorm de wok uitheerst. Dus u weet wie u moet nadoen voor de lunch zometeen.

    Vretecool University – Pizza

    9

    Pizza. Er zouden oorlogen over gevoerd kunnen worden. Maar wanneer je niet van het soort mensen bent dat een kant en klaar pakket in de winkel koopt (lekker makkelijk en snel) dan weet je dat goeie pizza niet veel tijd kost maar wel tijd verspreid over drie dagen.

    Vrijdag verse pizza eten is vandaag beginnen met het deeg. En daarom vandaag in Vretecool University drie chefs die uitleggen hoe ze hun favoriete pizza maken.

    Steven mag u gevoeglijk negeren, die bakt alleen terrible bites. Bef, chef 2, begrijpt het al een tandje beter, maar we gaan uiteraard voor het recept van Chef 3, Sim Cass, want die gast bakt pas 23 jaar brood en heeft wel een aardig idee ervan. Hier zijn recept, hieronder de video. Hmmm, ziet er lekker uit!

    Vretecool University – Grilled Cheese

    3

    Wellicht heeft u vrijdag de sushi bekeken en gedacht, dat was wel veel werk. Nou, vrees niet, op deze lazy sunday volgt een makkelijk en snel lunchgerecht, Croque Monsieur. Er zijn koekwauzen die dat maken met een pot of zakje “witte saus” en die het dan naar een aarsbisschop vernoemen.

    Maar dat is natuurlijk dom Fröbelen. Of, als we het over black recipes matter hebben, negeer echt ALLES wat de donkere deerne in deze video te vertellen heeft. Haar recept is ongeveer het enige waarbij een knie in de nek (van het recept) gerechtvaardigd is. Anyway, waar waren we. Oh, een luxe tosti. Daarvoor hebben ze dus een frisse boy opgetrommeld als level 2 chef en een beroepsframboos als expert. En eigenlijk hebben ze allebei een prima insteek. Dus wellicht dat we hier in de bunker zometeen een proefplankje maken van die beide tosti’s ter review. Schoppen we nu even de stagair het veld in om bramen te plukken.

    Vretecool Testlab: Boterham Kaas

    2
    "Hier is geen horde overjarige alsmede ongewassen Japanners over klaargekomen, dit is volgens de KLM "Yoghurtsaus met kruiden".

    Zoals bekend gaat uw Vretecoolteam verder dan iemand ooit verstandig achtte. Wij gaan above and beyond om uit te vinden of u dood gaat aan vergif zoals Conimex, drek in blik, bapaohallucinaties danwel soortgelijke straatpizzabasisbestandelen.

    Vandaag in Vretecool gaan we voor de aloude Hollandse tractatie “Boterham Kaas”. Aangezien uw redactie natuurlijk niet in Nederland zit moesten we daar zelfs een klein tripje voor maken. En wie beter dan onze grotemensenvrienden van KLM om ons daarbij te helpen. Helaas is namelijk in Saint-Tropez het aantal Albert Heijn’s vrij dunbezaaid, dus zullen we toch twee uur moeten vliegen om een Hollandse boterham kaas te kunnen scoren.

    Benodigdheden:

    • Een creditcard. Of iDeal voor de mensen die geen Chardonnay drinken.
    • Een (geheime tip, niet verder vertellen) geldig reisdocument (maar u zat al in het buitenland, dus dat moet geen probleem zijn)

    Voorbereiding:

    Niets, superhandig, lekker snel, dus kijk maar.

    Bereidingswijze:

    Bestel via uw lokale ticketboer een ticket met de KLM naar Nederland vanaf een luchthaven bij u in de buurt. Gebruik hiervoor de creditcard of iDeal. Belangrijk is dat u oplet dat u niet met die kutframbozen van Air France vliegt of dat ze zo’n Transavia vlooienhok inzetten in plaats van een keiharde blauwe staaf vlieggenot. Maar dat staat er dan gewoon bij, dus let daar op.

    Meldt u zich (details op het zakje in de e-mail die KLM u stuurt) op de juiste tijd op de luchthaven naar keuze en ga aan board van de vlucht naar Nederland. Wij van Vretecool adviseren u tegelijkertijd een terugvlucht te boeken zodat u zo kort mogelijk in Vernederland hoeft te zijn, dus beetje op tijd vliegen en dan de avondvlucht terug en u bent helemaal het heertje/dametje/genderneutraal persoonsmens*. (* = liefdevol omcirkelen waar uw voorkeur op enig moment naar uitgaat, er zijn geen foute antwoorden, ga op uw gevoel af, kijk maar).

    “Dag leukere plek dan Nederland, tot straks”

    Nadat u de lucht in bent gegaan begint het meteen met een dreigend toontje. “Onze vluchtduur zal ongeveer X bedragen en we verwachten om zoveel uur zoveel op Schiphol te staan”. Maar daar kwam u niet voor, u wilde een boterham kaas. Welnu, daar voorziet KLM in.

    Voor iedereen met smaak is dit terra incognita

    Wij van Vretecool adviseren daarbij om een flesje witte wijn te vragen. Men serveert daarbij helaas geen lekkere vette ordinaire Chardo, maar een zuinig plastic flesje bleekwater Sauvignon Blanc, ietwat aangelengd met even zo zure Chardonnay. Dit helpt, zo bleek nà onze smaaktest, om de aangekoekte restjes kaas tussen uw tanden weg te bijten.

    “Bleekwater, bestanddelen: druiven”

    Goh, wat leuk, denkt u wellicht nog, een boterham kaas, wat Hollands. Nou, dan rekent u buiten de paarse broeken bij KLM. Die maken daar dus een belevenis van. En een belevenis, dat was het. God allemachtig, wat was dit een belevenis.

    “Speciaal. Gewoon een drooggevallen polder naast Amsterdam, maar even pretentieus en inhoudsloos als de hoofdstad zelf.”

    U zag het al een beetje op het topicplaatje, maar dit is dus niet uw doorsnee boterham kaas, dit is een aangeklede boterhamkaas.

    “Hier is geen horde overjarige alsmede ongewassen Japanners over klaargekomen, dit is volgens de KLM “Yoghurtsaus met kruiden”.

    Godzijdank werden we niet gecontroleerd op het tot de laatste glasvezel opknagen van dit broodproduct, alsmede mochten we een extra flesje bleek om de smaak weg te spoelen.

    Als je namelijk na één hap kokhalzend probeert je maag eruit te kotsen mag je er vanuit gaan dat iemand je eten vergiftigd heeft met Conimex, of je een KLM Boterham met Kaas aan het eten bent. Mond spoelen met zeep was plesanter dan deze ervaring. Mocht je nog twijfelen over of je niet langer in Nederland wil blijven dan je reeds geboekte stopover, DOE! HET! NIET!

    Meer Vretecool? Dat kan. We hebben namelijk alle posts van Vretecool gebundeld onder een eigen url: www.vretecool.com. Hoe hard heerst dat dan! Daarnaast is er sinds kort ook een speciaal Vretecool-forum. Hier kan je suggesties achterlaten voor een volgende Vretecool-post, maar je kunt er uiteraard ook je eigen Vretecool-ervaring delen. Vretecool, de meetlat voor je maag.

    Vretecool SoToGo Chicken Satay in Peanut sauce (Action)

    7

    Goedemiddag lieve schermbuiskindertjes! Het is weer tijd voor een aflevering van het makkelijk en snel feuilleton op je Retecool: Vretecool. De ovenschaal onder de pizzabodems!

    Voor de review van vandaag waren we bij de grotenmensenvrienden van de Action. Sinds de Viking Direct gestopt is met Senseoapparaten weg te geven bij de bestelling van een pak papier heeft de afdeling inkoop van RCHQ besloten dat de broekriem eroverheen aangetrokken moet worden, wat betekent dat eens per maand iemand naar de Action moet.

    En zo kwam het dat ondergetekende zich, aan het end van de helse tocht tussen onrendabelen en andere “inspirerende quotes op sociale media delend” klootjesvolk, bevond voor het schap “eten”.

    En tussen die lading zoutbommetjes lagen drie maaltijden die nog een jaar houdbaar zijn en in de magnetron kunnen. Dus Vretecoolwaardig.

    Fluks bovenop het uitpuilende mandje gelegd en richting de kassa. Thuisgekomen in de bunker als eerste de Satay met rijst gepakt en de verpakking beter bekeken.

    “No shit Sherlock! Kunnen er sporen van noten in de sataysaus zitten? DAT IS GODVERDOMME WEL TE HOPEN JA”

    Dus in de magnetron geramd en 3 minuten op vol vermogen aan gort genuked. Dan minuutje wachten en omkeren op een bordje.

    Beetje alsof je met je hand een schep nat strand opschept. Maar dan minder zout. En hopelijk minder kut voor je tanden. Dan natuurlijk de brokjes vlees en saus er aan toevoegen.

    Uiteraard een fijne Grüner Veltliner erbij om de tanden schoon te bijten na iedere hap. En dan happen. En dat valt tegen. Vlees mist textuur, saus is vlak en dun, rijst is klef en weinig bite, plus er blijft droge rijst over nadat de saus opperdepop is. Het is op alle vlakken behalve makkelijk en snel net niets. Zou het prima doen bij een receptenwebsite waar eenvoud belangrijker is dan smaak zegmaar.

    Meer Vretecool? Dat kan. We hebben namelijk alle posts van Vretecool gebundeld onder een eigen url: www.vretecool.com. Hoe hard heerst dat dan! Daarnaast is er sinds kort ook een speciaal Vretecool-forum. Hier kan je suggesties achterlaten voor een volgende Vretecool-post, maar je kunt er uiteraard ook je eigen Vretecool-ervaring delen. Vretecool, de meetlat voor je maag.

    Vretecool snacklab: Mexicaanse Wraps van De Kroes

    12

    Uw Retecool gaat helemaal Star Wars wat betreft Vretecool. Wij gaan waar niemand eerder durfde te gaan. Zo ook vandaag weer. Vandaag testen we de Mexicaanse Wrap van firma De Kroes. Deze ‘lekker pittige snackwrap’ komt in een verpakking van twee stuks. en is ‘lekker als warm tussendoortje, maar ook uitermate geschikt als avondmaal, bijvoorbeeld met een frisse salade’.

    Wegens het overweldigende succes van Vretecool, hebben we bij de adverteerders van Retecool dus alweer twee euro kunnen lospeuteren om kapot te gooien aan een stukje culinair hoogstaand eten, dit maal aangeschaft bij supermarktketen Deen.

    Ingrediënten

    We beginnen natuurlijk met even op de verpakking te kijken naar de ingrediënten: naast onder meer wat paprika, mais, ui, kidney bonen (sic) tomatenpuree en 21% rundvlees, vinden we ook E472e, E471, E450, E500ii, maltodextrine, waarvan we kortgeleden al leerden dat je er kapot aan gaat, E330, E262, E296, E160c en zout. En in de wrap zelf gluten. Dus jankerige veganisten met die allergie die 1 op de 1400000 mensen heeft kunnen direct afhaken. Gezien het aantal E-nummers dat ik straks naar binnen ga gooien, overweeg ik overigens mezelf beter te verzekeren. Gelukkig zitten er volgens de verpakking geen kunstmatige geur-, kleur- en smaakstoffen in.

    Helemaal gerustgesteld door de firma De Kroes, die ‘aandacht voor vers’ in het vaandel heeft staan.

    Enfin, één en ander klinkt alvast hoopvol voor de houdbaarheid van mijn maag, waarvan ik nu al voorzie dat die over 380 jaar nog steeds niet vergaan is, waardoor archeologen mijn lichaam zullen gaan tentoonstellen als ‘één van de eerste mensen die deels onverwoestbaar was’.

    Bereiding

    De bereiding is lekker makkelijk en snel. Althans, als je een magnetron hebt. Anders niet, dus kijk maar hoe je dat dan oplost. ‘Prik gaatjes in de folie’, staat er. Dit is waarschijnlijk omdat je nooit helemaal zeker kunt zijn dat die al dood is. En zelfs folie heeft recht op een humaan einde. Hierna gaan we de wraps drie tot vier minuten op 600 Watt nuken.

    Nadat ik gaatjes prikte in de folie zoals Jake iemand shankt met een geslepen tandenborstel, gaan de wraps de magnetron in. 3,5 minuten. *PING* Tijd om deze heerlijkheid tot me te gaan nemen.

    Wat direct opviel, is dat één van de maiskorrels heeft geprobeerd te vluchten tijdens het bereiden.

    Nadat ik het product uit de folie haal, valt me één ding direct op: de wrap zelfs lijkt gemaakt van Playmobil. Keihard plastic. Maar schijn bedriegt, want er is niets keihard aan deze wrap.

    Niets.
    De Playmobil-structuur? Ook zacht.

    Om onduidelijke redenen ruikt trouwens deze wrap, net als de Kung Fu shit van Onze Grote Leider Reet, óók naar slechte tomatensoep. Tijd voor een closer look. Na minuten pulken krijg ik de wrap enigszins ongeschonden open, om eens naar de vulling te kijken. Ik zie inderdaad zes of zeven kidneybonen, meerdere maiskorrels en een onbestemd prutje dat dan de rest, inclusief de 21 procent rundvlees moet zijn. YUMMIE! ETEN!

    De VN-Veiligheidsraad heeft dit jaren terug al bestempeld als oorlogsmisdaad, vrezen we.

    Na een hap te nemen, proef ik inderdaad die kidneybonen. En waarschijnlijk een aantal E-nummers die ze in Mexico niet eens hebben, want dit smaakt in niets naar een Mexicaanse wrap. Dit smaakt naar laffe tomatensoep met kidneybonen, waar – uiteraard – weer een emmer zout in is gegooid. de structuur is zoals het lijkt op bovenstaande foto. Ofwel, als iets dat je kat ’s nachts heeft overgegeven in je schoen, waarna de stukjes tussen je tenen omhoog kwamen toen je die schoen nietsvermoedend aantrok, nog voor je eerste kop koffie.

    De smaak zelf komt het dichtst in de buurt van het proberen je eigen elleboog te likken terwijl 14 clowns je uitlachen en over je hoofd pissen en ze je hond seksueel misbruiken. Op een dinsdag.

    Qua eten is het niet te doen, maar de fantastische afsprong de vuilnisbak in, levert toch punten op.

    Wij raden deze Mexicaanse wraps dan ook alleen aan aan Trump, zodat hij er zijn geliefde muur van kan bouwen, zonder dat er ook maar één Mexicaan aan te pas komt.

    Meer Vretecool? Dat kan. We hebben namelijk alle posts van Vretecool gebundeld onder een eigen url: www.vretecool.com. Hoe hard heerst dat dan! Daarnaast is er sinds kort ook een speciaal Vretecool-forum. Hier kan je suggesties achterlaten voor een volgende Vretecool-post, maar je kunt er uiteraard ook je eigen Vretecool-ervaring delen. Vretecool, de meetlat voor je maag.

    Vretecool short: BizBiz Bapao

    7

    De wereld van de vriesvak juttende mense is vol met valkuilen. Gelukkig is er Vretecool, jouw gids door vullisland, de meetlat van de maag. Vandaag -spoiler- loodsen we je om 2 bapoas heen.

    Bapao
    De ultieme trekdoder, een broodje vlees, de bakpau. Zonodig mag deze ook nog lekker zijn, niet teveel gevraagd toch? De opdracht aan BizBiz was dus simpel: maak een betaalbaar en eetbaar broodje bapao, hoger werd de meetlat niet gelegd.
    BB sprong in de keuken en begon alras, vooruitlopend op onze goedkeuring, de vriesvakken bij diverse supers te vullen te met kip- en rund-bapaos.
    Ho ho, waar gaat dat heen? Eerst even die broodjes langs de lat leggen.

    Kip
    Na 90s microgolfen kregen we een gebitplakbroodje van uitgekauwde kauwgom, waarbij we met twee ferme happen door het broodje moesten ploegen om dan pas bij de kip te geraken. Bestemming bereikt! Zonder verdere redactie geven we hier weer wat er toen werd opgetekend:

    Geur van natte sokken op de verwarming.
    Als ik vrienden had, zou ik het Fransisco van Jole het nog niet geven”
    Conimex nasimix nasmaak (en ik weet dit hoe!? Betrapt!)

    Rund
    Eenmaal getroost door de moerderborst van de heilige Orval, waagden we ons aan de rundvariant.

    Het is in ieder geval warm.
    Dat is lava ook.
    Gemalen herkauwer op een bedje van gluten. Koe! Rendang!
    Is dit ongewenst vega? Word ik aangerand in me mondje? Want de vulling kan even goed tofu of ander vega gehakt zijn.
    Ik snak naar een lekker kokhalswijntje
    Ben ik al donateur van de maag/lever/darm-stichting?

    Conslusie
    Die bapaos van BizBiz, je kan ze uiteraard toch kopen, maar gewoon zout afrekenen is goedkoperder.

    Vretecool Short – Moving Mountains Burger

    De mense die dit gemaakt hebben moeten keihard in hun kruis geschopt worden, net zolang totdat ze dood zijn gebloed.

    Vretecool op lokatie – McDonald’s Veggie Deluxe with Spicy Tandoori en BBQ Angus burger

    7

    De verkaansie in het Rotterdamse loopt bijna weer op z’n eind dus ook voor uw redactie is de zomer officieel over. Dus helaas gaan we zo zoals het hoort 10 dagen in quarantaine en dat zal dan vermoedelijk wel weer op BBQen uitdraaien.

    Tot dat moment bevinden we ons op de luchthaven van Dubai voor de overstap naar Amsterdam en daar bleek vlak bij de lounge een vestiging van de Mc. Die voerboer. Dus even snel het scherm bekeken en daar stonden twee burgers op die we best in een holle kies konden duwen alvorens te verhuizen naar de lounge.

    De Veggie Deluxe met HEET en de BBQ Angus burger. Fluks de bende besteld op een van de 9 vrije schermen terwijl er roedels hindustaan te wachten bij de balie. Lekker laten bezorgen bij het tafeltje, want wachten is voor paupers en deze pots opengezet.

    Alleen de Coke is juist geprijsd, 14 Emiratische roepi’s, het gehele bonnetje komt uit op geen 14 euro. Dan na enig wachten kwam er een volledige Bever Sport aan tenten voorbij en uiteindelijk de bestelling. Eerst de Veggie proberen.

    Vergeleken met de Angus is de burgert zowel in verpakking als formaat bescheiden. Plastic eraf en dan is het een soort slecht gevormde schijf met een lading sla, tomaat en ui.

    Tussen de bolletjes gluren levert op dat de beloofde HETE saus er tussen zit, al lijkt het op het oog wat beperkt aanwezig. Happen maar.

    En daar is een stukje teleurstelling naar de redactie toe. De Veggie burger is echt waardeloos. Deluxe mag het in geen enkel universum heten, maar de schijf is een soort warm snot en die beloofde hete saus? Khadija Arib in een badpak is 14 miljoen keer heter dan dit. En op het badpak van Arib staat geen pepertje. Zagen we bij het hotel vorige week.

    En dat is oprecht jammer, want op de redactie zijn we sinds Der Webmeister de Beyond Meat burger heeft geintroduceerd met regelmaat aan het genieten van die burger en ook andere vegahappen wat helegaar niet slecht is voor gezondheid en de planeet. Maar dit is echt van een lichtjaar geleden dat dit soort bagger in Nederland verkocht werd. Zegmaar Tivall voordat het gerebrand werd naar compost Garden Gourmet. Deze krijgt nul reten.

    Dan ietwat angstig naar de Angus BBQ Burger.

    Die zat in een doosje èn in een pampiertje, maar dan niet ingerold. Een soort authentiek gevoel ondanks dat je bij de cholesterolgrootgrutter zit.

    We zien de burger, dunnetjes en droog op zicht (waarbij halal niet helpt), wat kaas wat in ieder geval niet zo’n stukje plastic burgercheddar is want daar is genocide nog te mild voor, stukje sla naar de mensen toe en plakjes salami, of wat daarvoor door moet gaan. Het heeft nul big erin, die salami, wegens de lokale denkbeeldige ruimtepapa, en bij het lichtjes aanraken blijft de salami hard te zijn. Krokant bijna. Nou, wordt er verzucht, dat zal wel weer kut worden.

    Halverwege de burger kunnen we echter stellen dat er sprake is van een zekere mate van gelukzaligheid. Er blijken flinters gefrituurde ui tussen te zitten die het geheel optillen in textuur, de salami is echt fantastisch qua structuur en milde smaakaanvulling, de wat droge burger wordt ruimschoots gecompenseerd door de prima kaas erop en helaas bleek alleen de BBQ saus echt volstrekt overbodig maar gelukkig ook slechts gering aanwezig.

    Vier van de vijf reten, als er geen verplicht geadviseerde 14 10 dagen quarantaine was en 2 x een covidtest in je prefrontale cortex om over te mogen stappen op Dubai was dit wel een omvliegburgertje, mits zonder de BBQ-saus.

    Vretecool on tour: Wilde Ganzenstrips in Panko van De Wilde Slager

    1

    En zo bevonden enkele redactieleden zich afgelopen zondag, 2 juni 2019, op het Frituur festival in Groningen. En voor het weekend begint krijgt u vandaag nog de laatste twee reviews van onze vettemuilexpeditie naar de Noordkaap.

    Een van de deelnemende frituurkoningen was De Wilde Slager. Wilde gans in panko, gebakken in reuzel, op twee manieren: Met lenteui, sesam, chillies en tamari of met peterselie, homemade mayo en citroen.

    Na wat overleg gegaan voor de mayo en citroen en dat zag er vervolgens zo uit.

    De wilde slager zelf was betrekkelijk rustig en aangenaam om mee te keuvelen. Het was z’n eerste foodfestival en hij was ook erg benieuwd naar feedback. Hij was zeker van z’n product en dat was volstrekt terecht, want dit is wel de beste snack van het festival geweest.

    De gans was mals en zacht, de panko gaf het een krokante en smaakvolle korst, de reuzel hielp daar vast enorm bij overigens en de mayo was subliem. Het was dat uw redactieleden op dit moment de laatste happen tegen de huig voelde klotsen, maar deze had rustig een bord vol mogen serveren.

     

    Vretecool on tour: Vegetarische kaasgehaktbal van Cafe de Plak

    2

    En zo bevonden enkele redactieleden zich gisteren, 2 juni 2019, op het Frituur festival in Groningen. Na de rondleiding door de organisatie stonden we voor de stand van Café de Plak uit Nijmegen.

    En aangezien we toch voorgenomen hadden alles achter de huig te frotten, meteen maar een babbelementje aangeknoopt met demense van de Plak, terwijl er een vegetarische kaasgehaktbal in het vet mocht dobberen. Ze hebben hem overigens sinds 2017 ook veganistisch, maar helaas mochten we van de huisarts niet alle snacks proberen.

    Er was er nog geen verkocht die dag, dus de pan had even nodig, maar na een paar minuten kwam de bal uit het vet en kon het grote proeven beginnen.

    “De eerste van de dag, want ons zijn de trendsetters.”

    Nu denkt u, kritische consument, das niet een bijster grote bal. Maar dat klopt, deze is de helft qua grootte van de cafébal, wegens het festival en dat je graag meer dan 2 snacks wil kunnen proberen.

    Overigens is de bal al ruim 35 jaar oud, niet deze, maar de bal bij het Café de Plak, ze worden sinds 1983 geserveerd. Dan de smaak. Het doet een beetje denken aan de Maaslander Kaasschnitzel aldus een olijke jongedame later op de dag zeer terecht opmerkte.

    De kaas is prima draderig en smaakvol, maar het gehakt zit er niet in. Althans, gehakt zoals wij dat kennen. Maakt de bal niet minder smaakvol, maar kaasbal zou de lading beter dekken dan kaasgehaktbal. De korst is subliem, heel dun, erg krokant en niet te vettig. Een goede score derhalve!