Vretecool: AH Vegan Kibbeling

Vleesvervangers zijn in een hoog tempo uitgegroeid tot een volwassen, mainstream en volwaardig schap in de supermarkt. Mijn eigen lokale Albert Heijn XM heeft onlangs dit schap verdubbeld van 2 naar 4 koelingsdeuren, uiteraard met een forse uitbreiding van het aanbod, en dan gaat u de komende dagen merken! Nu heb ik zelf altijd een derde illuminati-oog als het gaat om de subcategorie visvervangers, dus toen ik de AH vegan kibbeling zag heb ik er gelijk een paar in mn Coronaproof karretje gegooid! Bakje remouladesaus erbij, frietjes, en wat groene spul voor de vitamientjes. Wat een heerlijk vooruitzicht, dacht ik, terwijl mijn derde illuminati-oog donkere wolken aan de culinaire horizon ontwaardde.

Nu lijd ik wat visvervangers betreft aan een ongeneeslijke variant van Post-Traumatic Stress Disorder, en de aanleiding kunt u hier nog eens rustig nalezen. Dat ik sindsdien ook goede ervaringen heb gehad met visvervangers verandert overigens niks aan het feit dat ik nog altijd enorm op m’n hoede ben, en een rare tik in m’n rechteroog heb. Loerend voor vijandelijk gevaar, en schichtig op me heen kijkend, gooide ik thuisgekomen van de AH XM de Vegan Kibbeling in de Airfryer, terwijl ik terugdacht aan de jaren voordat ik Vegan had, en op koude, gure dagen graag een bakje tyfushete kibbeling naar binnen mocht werken. Kibbeling is wellicht het meest troostrijke streetfood dat dit land kent: warm, sappig, vet, zout en niet overdreven duur.

Ik zal u niet langer in spanning houden over de afloop: de AH Vegan Kibbeling stelde zwaar teleur. Niet zo traumatisch als die reeds genoemde keer waar ik liever niet meer over wil praten, maar toch wel een overtuigende dikke onvoldoende. De korst is nog wel OK, lekker krokant en fijn gekruid, maar de inhoud -en zoals alles in het leven gaat het ook hier om de inhoud- blijkt een massieve klomp plakrijst, wat we ook keurig teruglezen in de ingrediëntenlijst op het etiket. Zal vast erg goedkoop zijn, maar het lijkt in de verste verten niet op de inhoud van echte kibbeling. Zelfs een overdadig bad van remouladesaus kan er niets aan veranderen. Dit is niks anders dan een goedkope rijstbal. Gefrituurde supermarktsushi van het meest bedenkelijke soort.

Mijn favoriete Vegan Kibbeling maak ik al een tijdje eenvoudig zelf met behulp van dit filmpje van het Arnhemse Restaurant Studio Konijnenvoer. Kort samengevat maak je een soort bouillon dat in feite zeewater immiteert, door zout en allerlei zilte zeegroente in een pan te mikken. Daar ga je vervolgens ruw gescheurde stukken tofu in marineren, wat qua textuur heel wat dichter bij Kibbeling komt dan die AH rijst-kauwgom. Door een bierbeslagje halen, kort frituren en je hebt iets heerlijks op je bordje liggen!