Ook U Wilt Alle Literatuur Kapotstampen

Ik ben optometrist. Een nobel beroep, want je kunt mensen helpen. Ik hou van de persoonlijke aanpak. Dus ik vraag mensen altijd wat ze doen met hun ogen. Nou had ik laatst een vrouw in de stoel. Net toen ik haar druppels in de ogen wilde geven, vertelde ze dat ze neerlandicus is. Dat vulde mij met walging. Die ogen hadden dus de meest smerige literatuur ter wereld tot zich genomen: De Nederlandse. U dacht dat Nederlandse films vunzig waren? U wilt niet weten wat men bedoelt als men zegt “ik vond het boek beter”. De overspelige ransseks druipt tussen de pagina’s uit van Nederlands zogeheten Grote Schrijvers. En het lezen van die flodderboekies, want dat zijn het, beschadigt de ziel. Het veroorzaakt een scheuring in het denken. Niemand in het echte leven leeft zoals die boeken staat. Dus dan ga je denken dat de mensen die je slecht kent misschien wel zo zijn. Voor je het weet ontwikkelt je verpeste brein de meest schunnige en onmenselijke vooroordelen over de alles en iedereen die je ziet. Winkelpersoneel, obers, medici, ze lijken allemaal te veranderen in kwaadaardige figuren. Echt, literatuur is in deze zin nog gevaarlijker dan muziek.

Ik voelde dat de neerlandica in de stoel me bekeek en zichzelf ervan overtuigde dat ook ik wel zo’n ranzig antisociaal persoon moest zijn, zoals in haar boekjes beschreven worden. Toen ik op merkte dat dat ze de drukinkt nog aan de vingertoppen had zitten, kreeg ik wroeging. Moest ik die ogen helpen die deze inktfiguur verder zouden gaan vervuilen met literaire bagger? Het liefst druppelde ik er nu datura in, opdat de ogen voorgoed leesblind zouden worden. Wie zichzelf moedwillig en voor altijd schaart in de categorie van de neerlandici, door zijn brein met literaire inktgedrochten te ontregelen, gooit zijn eigen glazen ogen in.