Gelukkig was ik deze week weer op tijd om een battlebijdrage te leveren. Want tijd is meedogenloos. Time waits for no one, zongen de Stones, maar, van de andere kant, er is tijd genoeg, aldus Doe Maar. Nou ja, alles op z’n tijd zullen we maar denken.
Voor mijn bijdrage gaan we terug in de tijd, naar 1965, wanneer Lena Horne een Beatles-cover opneemt. And I love her wordt in die tijd nog netjes een him, en belangrijker nog is dat het tempo enorm wordt teruggeschroefd, naar een soort Bossa Nova cocktailnummer, met een lekkere piano oorwurm.
Fastforward in onze tijdmachine naar 2001 wanneer de Engelse musicus Will Holland deze cover als bepalende sample gebruikt voor zijn triphop kneiter Time Is The Enemy, een nummer op zijn debuutalbum The 5th Exotic. Will, hier onder de artiestennaam Quantic, was nog maar 21 toen dit album het licht zag.
Dat Jimi Hendrix-achtige geluid dat af en toe langs komt is een stukje van Get Ready van Rare Earth, eveneens uit de jaren ’60. Waarom Time de Enemy is voor Will, is lastig te herleiden uit een puur intrumentatle track, maar enige heimwee naar de sixties ligt voor de hand.
De video lijkt te zijn weggelopen uit een aflevering van Andere Tijden, maar heeft verder niks met Wil Holland of zijn alter ego Quantic van doen. Het zijn beelden uit San Francisco, 1906, enkele dagen voor de Grote Aardbeving. De camera is vastgezet op een tram, en beweegt simpelweg voorwaarts, eigenlijk net als de muziek.
In de comments onder de video schrijft iemand: “All of those people, those horses and even those cars are gone. They no longer exist but this video is our only peek into the past. When you’re young, you don’t care about time. When you’re older, time doesn’t care about you.”
dit artikel verscheen eerder op ondergewaardeerdeliedjes.nl