Menstruatie, bijna niets vrouwelijkers dan dat. Maar toch is de rode klastch maar al te vaak een taboe, weer één van die mooie verworvenheden van onze Joods-Christelijke traditie:
Maar als een vrouw vloeiende zijn zal, zijnde haar vloed van bloed in haar vlees, zo zal zij zeven dagen in haar afzondering zijn; en al wie haar aanroert, zal onrein zijn tot aan den avond – Leviticus 15:19
Een rode Ferrari voor de deur is geen pretje. Gelukkig heeft de reclamewereld dat al opgelost; daar bloeden vrouwen blauw en springen ze vrolijk rond alsof PMS een mannenverzinsel is. Nu is de échte wereld aan de beurt. Kunst is wel vaker een goed middel om taboes bespreekbaar te maken, dat is precies wat Jen Lewis probeert te bereiken met Beauty in Blood. Bij het legen van haar menstruatiecup werd ze gefascineerd door de patronen die het bloed maakte in het water van haar wc-pot. Ze ging filmen en toen was het kunst:
Afgezien van de schoonheid die de vrouwelijke geronnenheid etaleert, probeert Jen met haar werk ook het taboe te slechten wat rust op menstruatie. Bloed op TV en in games is bijna geen probleem meer, maar het bloed van het periodieke kutprobleem is voor vrouwen nog vaak een tijd van onzekerheid, angst een schaamte. Vooral in ontwikkelingslanden worden ongestelde vrouwen (nog meer) beperkt in hun mogelijkheden. Maar ook in het Westen worden in het VK en Canada tampons en maandverbanden nog steeds beschouwd als luxe-producten. In USAnië zijn menstruele hulpmiddelen nog gevaarlijker dan inenten en drugs (want voorbips).
Let it Bleed:
Ah, de vrouwelijke Andres Serrano!
http://www.christies.com/lotfinder/lot/andres-serrano-semen-and-blood-iii-1827217-details.aspx?intObjectID=1827217
https://en.wikipedia.org/wiki/Andres_Serrano