James Bond speelt geen poker. In de speelfilm “Casino Royale” reist de MI6 agent naar een hotel in Montenegro (gefilmd in Tsjechië). Daar neemt hij het op tegen de Bankier van de onderwereld: Le Chiffre. Deze handlanger van de Russische geheime dienst “S.M.E.R.S.H” heeft met overheidsgeld gegokt en probeert dat nu terug te winnen op een pokertoernooi. Het is aan 007 om Le Chiffre te laten verliezen (waarbij Le Chiffre dus verliest). Maar nogmaals, James Bond speelt geen poker.
Zondagsfilmpjes XLIX
Blue Ruin – VS (2013) – Jeremy Saulnier
In Blue Ruin wil een gast, die er uitziet als een zwerver met een baard, die in zijn auto woont, wraak nemen op iemand die net uit de gevangenis is vrijgelaten. Waarom weten we aan het begin van de film nog niet. Hoe de wraakactie verloopt ga ik ook nog niet verklappen, maar wat er in ieder geval wel uit voortkomt is een enorme clusterfuck van jewelste die zijn weerga niet kent. En dat maakt deze film er eentje die je aan het puntje van je stoel gekluisterd houdt terwijl je af en toe rofl’t en een oogrol doet. Kortom, buitengewoon vermakelijk edoch serieus kijkmateriaal voor de doordeweekse zondag.
Zondagsfilmpjes Will Be Back
Het lange wachten gaat helaas weer beginnen, want een half jaar Zondagsfilmpjes zit er weer op. Vanaf deze week gaat als het goed is elke dag de zon schijnen en bent u op zondag in uw tuin met een *plop* in de hand achter de (omgwtf)bbq te vinden in plaats van binnen op de bank met de gordijnen dicht. Uiteraard heeft het gros van u elke week trouw twee filmpjes gekeken. En natuurlijk zijn ze allemaal het kijken meer dan waard (anders stonden ze niet in de Zondagsfilmpjes). Maar voor degenen die om welke reden dan ook niet aan kijken toegekomen zijn, geef ik hieronder nog even als extragratis service naar u als filmpliefhebbert toe, in willekeurige volgorde, de 14 absolute must-see filmpjes van het afgelopen half jaar Zondagsfilmpjes. Veel plezier ermee. Ondertussen gaan wij even een half jaartje wat festivals bezoeken teneinde u vanaf oktober weer elke week van dienst te kunnen zijn. We’ll be back! Middelerwijl worden zoals altijd, uw filmtipsuggesties die u via dat heel hard heersende linktipformulier richting bunker knalt, ten zeerste gewaardeerd.
Zondagsfilmpjes 96 – Knives Out en I Am Mother
Vandaag is het Internationale Vrouwendag! En aangezien u allemaal een vrijgezelle man bent die genoeg heeft aan een zolderkamer met een computer, zitten er vandaag geen speciale vrouwenfilms in de Zondagsfilmpjes: In Knives Out onderzoekt een detective de moord op de patriarch van een op zijn erfenis azende disfunctionele familie. En I Am Mother toont de belevenissen en beslommeringen van een meisje dat in een post-apocalyptische wereld, wordt opgevoed door een robotmoeder.

Knives Out – VS (2019) – Rian Johnson
Als de beroemde en stinkend rijke schrijver Harlan Thrombey (prachtrol van Christopher Plummer) op een dag dood wordt gevonden in zijn kamer, start de gedistingeerde detective Benoit Blanc (Daniel Craig), samen met de politie, een onderzoek naar zijn dood. Als in een heus Agatha Christieverhaal, wordt de hele familie en het personeel bijeen geroepen en worden ze een voor een ondervraagd, teneinde alle losse eindjes aan elkaar te kunnen knopen. Gaandeweg blijkt er binnen de familie (uiteraard) heel wat meer te spelen dan je zou kunnen vermoeden.
Hoewel Knives Out heel makkelijk een dertien-in-een-dozijn detectiveverhaaltje had kunnen zijn, weet het intelligente script dat te omzeilen. Het verhaal wordt lekker langzaam opgebouwd en zet je hier en daar met een aantal wtf-momenten, goed op het verkeerde been. Voeg daar een uiterst vermakelijke, veelzijdige cast (o.a. Chris ‘Captain America’ Evans, Jamie Lee Curtis, Michael Shannon, Toni Colette en Don Johnson) aan toe en je hebt een erg leuke en spannende film waar je je zondagmiddag prima mee kunt doorkomen.
Misdaad/Comedy/Drama – IMDb 8.0 – RT 97% – Magnet – NL ondertitels

I Am Mother – Aus (2019) – Grant Sputore
Een meisje (Daughter) wordt in een kruising tussen een laboratorium en een high techfabriek opgevoed door een robot (Mother). De dagen verlopen volgens een strak schema van eten, leren en bewegen. Niet echt de allerleukste manier om je jeugdjaren door te brengen. Maar Mother en Daughter maken er het beste van en het semigezinnetje lijkt het repetitieve leventje prima te kunnen volhouden. Tot Daughter nieuwsgierig wordt en zich net als Doe Maar begint af te vragen of dit alles is, wat er is. ’s nachts gaat ze op onderzoek uit en al gauw ontdekt ze dingen. Over die ‘dingen’ mag ik niets zeggen natuurlijk, dat begrijpt u. Als dan op een nacht ook nog bij de accommodatie aangeklopt wordt door een vrouw die allemaal vreemde dingen over de buitenwereld vertelt, begint Daughter te vermoeden dat Mother misschien helemaal niet haar moeder is. En dat leidt weer tot gebeurtenissen en een conclusie waar u fijn met wat vrinden over na kunt babbelen.
Want zo’n film is I Am Mother. Geen dom kladje dat er even tussendoor gerausd is ter vermaak van een stelletje op makkelijke actie en wat tieten beluste RTL7-kijkers. Nee, dit is een filmpje voor ons zijn de mensen, die houden van veertien diepere lagen. En die zitten er genoeg in deze zoektocht naar zelfstandigheid, zelfbewustzijn en essentie van Daughter. Laat u dus ook niet op het verkeerde been zetten door het relatief lage cijfer op IMDb. Dat is gegeven door ‘gebruikers’. En daar staan wij als RC’ers natuurlijk mijlenver boven qua interligentsie.
Sci-Fi/Mysterie/Drama – IMDb 6.8 – RT 90% – Netflix – Magnet – NL ondertitels.
Retecool houdt van demense en we stellen het ten zeerste op prijs als u uw liefde voor ons laat blijken, door ons de moeder te liken op Facebook.
Zondagsfilmpjes 95 – Dolemite en Buster Scruggs
Rudy Ray More is een gemankeerde stand-up comedian en als zanger wil het ook niet echt vlotten. Zijn grappen zijn te plat en zijn platenhoezen te schunnig en hij wordt daarom bij elke platenmaatschappij weggestuurd. Als hij vervolgens besluit om een film te gaan maken is het ook niet vreemd dat geen enkele producent met hem in zee wil gaan. Daarom besluit hij om alles maar zelf te gaan doen. Zijn vuilbekkende, kung fu vechtende, zingende, onrecht bestrijdende alter ego Dolemite wordt vervolgens een grote Blaxploitationhit! Maar de weg naar sterrendom is lang en moeilijk.
Dolemite Is My Name is een geweldige biopic+ over Rudy Ray More. Het verhaal, de sfeer die wordt neergezet, de muziek; alles klopt. Maar wat er vooral klopt is de cast. Eddie Murphy is Dolemite. En niet alleen zijn rol, maar de hele film en zeker ook de bijrol van Wesley Snipes zijn Oscarnominatie-waardig! Dat las u inderdaad goed. Welsley Snipes en Oscarwaardig in één zin. Dolemite is heerlijk voor de Zondagmiddag. Dus zit terug, ontspan en ga die film zien!
Drama/Comedy – IMDb 7.4 – RT 97% – Netflix – Magnet – NL ondertitels

The Ballad Of Buster Scruggs – VS (2018) – Coen Brothers
In zes verhalen vertellen de gebroeders Coen iets over het harde leven en overleven in het Wilde Westen. We zien een zingende revolverheld, een bankrover, een rondreizende impresario zonder scrupules, een bejaarde goudzoeker, een groep landverhuizers in een karavaan, en een stel perverse premiejagers in een koets. Het zou natuurlijk te makkelijk -en de Coen Broeders onwaardig- zijn om de filmpjes als losse verhaaltjes te zien. En dat zijn het dan ook niet. De film heeft meer diepgang dan je misschien op het eerste gezicht zou denken. Wat als een rode draad door de hele film loopt is de dood. En die wordt dan weer heel smaakvol, dan weer heel verrassend of recht in je gezicht, maar altijd met een twist in beeld gebracht. Mijn favorieten zijn toch wel De Goudzoeker (want Tom Waits) en het verhaal over de karavaan (want verrassend en in je gezicht).
Wat mij betreft hebben de heren Coen met Buster Scruggs weer een juweeltje van een film afgeleverd die prima staat tussen hun andere pareltjes.
Western/Drama/Comedy – IMDb 7.3 – RT 91% – Netflix – Magnet – NL ondertitels.
Retecool houdt van demense en we stellen het ten zeerste op prijs als u uw liefde voor ons laat blijken, door ons de moeder te liken op Facebook.
Zondagsfilmpjes 94 – Sorry To Bother You en Baby Driver
Vandaag in de Zondagsfilmpjes: Sorry To Bother You: een telemarketeer ontdekt de sleutel tot succes en rijkdom, maar dat gaat wel ten koste van een aantal dingen. En Baby Driver: het leven van een jonge chauffeur wordt op z’n kop gezet als hij ‘nog één laatste overval’ doet.

Sorry To Bother You – VS (2018) – Boots Riley
Oakland, ergens in de nabije toekomst… Telemarketeer Cassius ontdekt op een dag een magische sleutel tot zakelijk succes die hem naar de bovenste regionen van de hiërarchie katapulteert. Als zijn collega’s zich verzetten tegen de slechte arbeidsomstandigheden moet hij een kant kiezen. Intussen ontdekt hij dat er binnen het bedrijf meer speelt dan alleen telemarketing.
Sorry To Bother You zou zo een aflevering uit Black Mirror kunnen zijn. En laat ik dat nou een prima serie vinden. Deze toekomstschets krijgt dan ook een dikke voldoende. Al was het maar om de geweldige plottwist die er in zit.
Comedy/Sci-Fi – IMDb 7.0 – RT 93% – Magnet – EN ondertitels

Baby Driver – VS (2017) – Edgar White
‘Baby Driver’ volgt een jonge, getalenteerde chauffeur van vluchtauto’s die alleen maar kan rijden als hij zijn persoonlijke soundtrack op heeft staan. Wanneer hij de vrouw van zijn leven ontmoet, doet hij heel clichématig een poging om uit de criminele wereld te stappen. Maar dat plannetje valt uiteraard in duigen. Want een tot mislukken gedoemde overval zorgt ervoor dat hij voor zijn leven, liefde en vrijheid moet vrezen.
De regisseur die ons eerder al fijne filmpjes als Shaun of the Dead en Hot Fuzz bracht, geeft ons met Baby Driver een rollercoaster van actie en avontuur die je op het puntje van je stoel laat zitten. En daar gooit hij dan ook nog een heerlijk sausje drama overheen. Een erg aangenaam filmpje dus. Met een prima rol van ‘Baby’ Ansel Elgort.
Actie/Drama – IMDb 7.6 – RT 93% – Magnet – NL ondertitels.
Retecool houdt van demense en we stellen het ten zeerste op prijs als u uw liefde voor ons laat blijken, door ons de moeder te liken op Facebook.
Zondagsfilmpjes 93 – Sweet Country en Calibre
Hoera! Het is een frisse zondag en dat betekent tijd voor Zondagsfilmpjes! We beginnen met Sweet Country: een Australische western over een Aboriginal knecht die (expres) een blanke doodschiet, met alle gevolgen van dien. En als tweede de thriller Calibre: twee mannen gaan jagen en schieten (per ongeluk) iemand neer.

Sweet Country – AUS (2017) – Warwick Thornton
Aboriginal Sam wordt in het Northern Territory van de jaren 20 van de vorige eeuw, door zijn baas uitgeleend aan een bevriende boer om klusjes op zijn boerderij te doen. Waar Sam’s baas een vriendelijke predikant is, die het goed voorheeft met zijn personeel, is deze boer het tegenovergestelde; een vervelende dronkenlap, die Sam als vuil behandelt. De boel escaleert op een gegeven moment dermate uit de hand, dat Sam de boer doodschiet. Sam is nu een gezochte moordenaar en slaat op de vlucht.
Sweet Country is een prima western. Lekker rauw, stoffig en langzaam, prachtige beelden en fijne karikaturale karakters van onder andere Sam Neill. Daarnaast geeft de film een mooi beeld van de tijdsgeest en de relatie tussen de blanken en Aboriginals. Geen leuk filmpje, maar wel een goed filmpje.
Western/Drama – IMDb 6.9 – RT 95% – Magnet – NL ondertitels

Calibre – GB (2018) – Matt Palmer
Twee vrienden gaan naar een dorpje ergens in de Schotland Hooglanden om te jagen. Na een avondje gezellig zuipen met de lokale bevolking, gaan ze de volgende dag met een enorme kater op pad. En vanaf dat moment gaat het nogal mis. Een van de twee schiet tijdens het jagen per ongeluk iemand dood. Ze staan voor een dilemma: vluchten of net doen of er niets aan de hand is. Ze kiezen voor het laatste. In de hechte gemeenschap vallen de twee echter behoorlijk op en het wordt door allerlei complicaties steeds lastiger om hun mooi-weerspelerij vol te houden.
Calibre is een spannende thriller met aardig wat momenten waarop je tegen je scherm zou willen schreeuwen. Of in ieder geval hoofdschuddend van ongeloof je handen ten hemel zou willen werpen. Want de keuzes die de heren maken en de situaties waarin ze verzeild raken zijn af en toe van een behoorlijk hoog “oh nee”-gehalte. Verder wordt ook de beklemmende sfeer van de hechte dorpsgemeenschap heel mooi in beeld gebracht. Thriller – IMDb 6.7 – RT 93% – Netflix – Magnet – NL ondertitels.
Retecool houdt van demense en we stellen het ten zeerste op prijs als u uw liefde voor ons laat blijken, door ons de moeder te liken op Facebook.
Zondagsfilmpjes 92 – Upgrade en Leave No Trace
Hoera! Het is weer herfst en dat betekent tijd voor Zondagsfilmpjes! We beginnen met Upgrade: een sci-fi thriller over de mens tegen de machine(s). En als tweede het psychologische drama Leave No Trace.
![]()
Upgrade – AUS (2018) – Leigh Whannell
In een wereld die compleet beheerst wordt door computers en AI, probeert één man net te doen alsof het niet zo is. Zo heeft technofoob Grey Trace niks met zelfrijdende auto’s, maar sleutelt liever aan klassieke modellen en maakt hij zijn pizza’s liever zelf dan dat hij ze 3D-print. Als op een dag door een roofoverval waarbij zijn vrouw vermoord wordt en hijzelf verlamd raakt, zijn leven compleet op z’n kop wordt gezet, wil hij wraak nemen op degenen die hem dat hebben aangedaan. Om dat te kunnen doen, krijgt hij te maken met een dilemma. Want zijn enige kans op vergelding is gelegen in een implantaat: een AI-chip genaamd STEM (een soort HAL 9000, maar dan anders) die zijn lichaam upgradet en hem ongekende fysieke mogelijkheden geeft.
“Ah, leuk, een fijne B-film!” zult u misschien denken na het lezen van bovenstaande. Maar niets is minder waar. Hoewel er hier en daar best wat B-momenten zijn, is Upgrade zeker niet het filmisch equivalent van een retesnelle rendang. Integendeel: het verhaal is intelligent, de actie is bruut en de humor is scherp. Een semi-serieuze aanklacht tegen de vercomputerisering van de maatschappij en een waarschuwing om als mens de overhand over de machines te houden, verpakt in heel fijn kijkvoer.
Sci-Fi/Thriller – IMDb 7.6 – RT 86% – Magnet – NL ondertitels
![]()
Leave No Trace – VS (2018) – Debra Granik
Will woont al jaren ‘off the grid’ met zijn dochter Tom in de bossen van Portland, Oregon. Als ze op een dag ontdekt worden, is het in een klap gedaan met hun zorgeloze bestaan. Ze krijgen te maken met welzijnswerkers en ‘het systeem’. Hoewel iedereen het beste met ze voorheeft, kan vooral vader Will, niet aarden in dit nieuwe bestaan. Ze ontsnappen en gaan op zoek naar een nieuw thuis.
Leave No Trace is geen film voor adrenalinejunkies. Het verhaal bouwt heel langzaam toe naar de ontknoping. Misschien zult u op een gegeven moment denken “komt er nog wat van?!”, maar als uiteindelijk alle puzzelstukjes op hun plek gevallen zijn, blijft de film nog zeker even hangen en biedt hij genoeg stof tot napraten.
Psychologisch Drama – IMDb 7.2 – RT 100% – Magnet – NL ondertitels.
Retecool houdt van demense en we stellen het ten zeerste op prijs als u uw liefde voor ons laat blijken, door ons de moeder te liken op Facebook.
Zondagsfilmpjes 91 – Lucky en The Killing of a Sacred Deer
Vandaag twee heel verschillende Zondagsfilmpjes. Als eerste Lucky: een feel-goodfilm met de vorig jaar overleden Harry Dean Stanton. En als tweede de psychologische thriller The Killing of a Sacred Deer.
![]()
Lucky – VS (2017) – John Carroll Lynch
Lucky, een hoogbejaarde ex-militair, woont al jaren in hetzelfde huis, in hetzelfde dorpje, alwaar hij elke dag dezelfde dag beleeft. Hij doet zijn oefeningen, drinkt zijn melk, zet zijn koffie, rookt zijn sigaretten en doet zijn rondje door het dorp. Als hij op een dag in elkaar zakt, wordt hij zich ineens bewust van zijn sterfelijkheid en krijgt alles wat hij doet ineens een andere lading.
Bovenstaande klinkt misschien een beetje ernstig, maar Lucky is allesbehalve een zware film. Integendeel. Ik zou het zelfs een opbeurende film willen noemen. En dat is best bijzonder voor een film die gaat over een enorme brombeer. Lucky laat je na 88 minuten achter met een gevoel dat het allemaal oké is. Een fijn regiedebuut van John Carroll Lynch, die u als acteur kent van talloze (bij)rollen. Maar boven alles is het een geweldige afsluiting van de filmcarrière van de vorig jaar op 91-jarige leeftijd overleden Harry Dean Stanton. Zijn oeuvre omspant meer dan 200 film- en televisie(bij)rollen waaronder pareltjes als Paris, Texas en The Green Mile.
Drama/Comedy – IMDb 7.4 – RT 98% – Magnet – NL ondertitels
![]()
The Killing Of A Sacred Deer – VS (2017) – Yorgos Lanthimos
Een chirurg heeft een tienerjongen onder zijn hoede genomen. Hij geeft hem cadeaus en nodigt hem na een tijdje ook uit bij zijn gezin. In het begin is er niets aan de hand, maar langzamerhand begint de jongen steeds vreemder gedrag te vertonen en drukt hij steeds meer zijn stempel op het gezin. Geleidelijk wordt de sfeer grimmiger. En als er op een gegeven moment onverklaarbare dingen gebeuren, wordt de chirurg uiteindelijk voor een ondenkbare keuze gesteld.
Bovenstaande inleiding is misschien een beetje vaag, maar het is lastig om deze film te introduceren zonder teveel van het verhaal weg te geven. Het mysterie van wat er nou eigenlijk aan de hand is, vormt een wezenlijk onderdeel van de film, dus is het eigenlijk het beste om er zo blanco mogelijk in te gaan. Sterker nog, eigenlijk zou u dit niet eens moeten lezen.
The Killing Of A Sacred Deer is een vreemd filmpje dat niet iedereen zal kunnen bekoren. Maar als u bekend bent met het eerdere werk van Regisseur Yorgos Lanthimos, zoals The Lobster en Kynodontas dan weet u een beetje wat u kunt verwachten. Ik vond het een prima film met een prima op de film aansluitende soundtrack.
Psychologische Thriller / Mysterie – IMDb 7.1 – RT 79% – Magnet – NL ondertitels.
Retecool houdt van demense en we stellen het ten zeerste op prijs als u uw liefde voor ons laat blijken, door ons de moeder te liken op Facebook.














