Voorstelletje van twee gynaecologen en twee rechters vandaag: of vrouwen even gedwongen een keizersnee kunnen krijgen. Op basis van twee tot drie gevallen per jaar in het Erasmus MC (en zonder andere gegevens) vinden de artsen dat de rechter als dat in het belang van het kind is een keizersnee af moet kunnen dwingen.
Want, zo vinden ze, “de foetus heeft niets in te brengen”. Check. Misschien kunnen ze er ook even een medium bijhalen om de mening van de baby te raadplegen. Of menen de artsen zelf dat zij wel, en de moeder niet, voor de foetus kunnen spreken? Wordt trouwens gezellig in de verloskamer, met ter plekke even een rechtszaak. Lig je dan. Arts erbij. Advocaat van de arts erbij. Rechter erbij. Jouw advocaat erbij. Niet vergeten te puffen, he?
Mocht de rechter trouwens gek genoeg geen tijd hebben voor een noodproces als jij om 2 uur ‘s nachts na 14 uur weeën ‘nee’ zegt tegen een keizersnee, dan moet de arts maar gewoon vast zonder toestemming tegen jouw wil de boel open snijden. Regelen we die toestemming achteraf wel even. Is verder ook helemaal geen probleem, want wat kan er in spaghettinaam misgaan? Ow. Wacht.
In de links die je erbij sleept staat dat de kans op overlijden van mams bij een keizersnede 3 tot 5 keer zo hoog is dan bij een normale bevalling.
Die redenatie is ongeveer hetzelfde als stellen dat de kans om met je gordels om te overlijden als je met de auto uit de bocht vliegt 10000 keer zo groot is als wanneer je zonder gordels om door diezelfde bocht rijdt.
Beetje kort door de bocht dus…
Je moet gevallen met ernstige complicaties vergelijken. Daarbij is een keizersnede een bewezen methode om het leven van moeder en kind te redden.
Als er vrouwen zijn die (om wat voor reden dan ook; antroposofie, religie, angst) hardnekkig een noodzakelijke keizersnede weigeren, dan heb je toch echt een probleem. De vrouw heeft dat recht (en maakt kans op een mooie Darwin-award); het kind heeft dat recht nu kennelijk niet.
Het komt neer op de vraag; van wie is de ongeboren vrucht? Net zo goed als dat je een 8 maanden oude foetus niet mag aborteren, mag je het ook niet niet onnodig blootstellen aan een vaginale bevalling als die een grote kans op ernstige complicaties zou betekenen.
“Die redenatie is ongeveer hetzelfde als stellen dat de kans om met je gordels om te overlijden als je met de auto uit de bocht vliegt 10000 keer zo groot is als wanneer je zonder gordels om door diezelfde bocht rijdt”
Geen idee. Ik vermoed dat je die 10000 uit je duim zuigt, maar 3 tot 5 keer zoveel is dus bij een geplande keizersnede. Bij een spoedkeizersnede (per definitie dus het geval waar het over gaat) is die kans 3,8% (van het totaal), ofwel 19 keer zoveel. Dat is bijna net zo hoog als de kans dat je überhaupt complicaties krijgt. (ongeveer 5%)
Naast het principe van zelfbeschikking voor de moeder is het dus ook nog eens een behoorlijk risico. Als we zelfs even heel grof redeneren dat je dan in de 5% complicatiecategorie zit en dus de kans op moedersterfte met die factor toeneemt dan zit je op 0,08% kans op een Darwinaward.
“Als er vrouwen zijn die hardnekkig een noodzakelijke keizersnede weigeren, dan heb je toch echt een probleem.” Vervelend. Vrouwen met rechten. Zouden ze eens iets aan moeten doen.
“Het kind heeft dat recht nu kennelijk niet.” Klopt, dat is namelijk per definitie wat lastig omdat je het kind niets kan vragen. De stelling dat de foetus niets in te brengen heeft klopt dus volledig, want dat heeft het namelijk letterlijk niet. Wegens fysiek gewoon onmogelijk. Elke stelling waarbij “de foetus” een mening krijgt betekent gewoon dat het iemand anders is die zijn/haar mening op de foetus projecteert.
Dat is hartstikke schattig bij het beschuit met muisjes hoor, dat ze alvast even gaan interpreteren wat de baby overal van vindt. Maar verder heeft het weinig zin om de mening van een foetus in de discussie te betrekken, behalve als emotionele bliksemafleider. En als we dat wel gaan doen, dan moet er een vakbond voor foetussen komen. Ongeborenen aller landen verenigt u. Tegen kunstmatig opgewekte weeën (want ja, de foetus zit daar toch lekker en diens mening is dat er nog even geen geboorte komt) en voor inspraak bij de inrichting van de babykamer.
Je moet je even verder verdiepen in de materie ipv je laten leiden door je boosheid. Er is bijvoorbeeld 24/7/365 een voorzieningen rechter beschikbaar. om maar eens wat te noemen. Verder wat Ploppo zegt. Het gaat om 2 of 3 gevallen per jaar. lees maar: http://www.volkskrant.nl/leven/-gedwongen-keizersnede-moet-mogelijk-zijn~a4223422/
2 of 3 gevallen per jaar in het Erasmus. Zoals in de post dus ook staat (over even lezen gesproken zeg). Als je daar dus iets langer over nadenkt, gaat het om veel meer gevallen dan 2 of 3 per jaar, want dat zijn de gevallen waar het misgaat. Verder dus wat die Nijhuis daar zegt: de grens van zelfbeschikking overschrijdt je hiermee.
overigens mag zo’n rechter van mij in één moeite door de moeder uit de ouderlijke macht zetten.
Dafuq!? Nee is gewoon nee. En als iemand nee zegt blijf je verder met je klauwen van die persoon af.
Kun je wel met een baby en weet ik veel wat op de proppen komen maar ik ben die arme kindertjes en trrrrsten als excuus om de grondwet (artikel 11 in dit geval) maar weer eens te gaan schenden ontzettend beu.
De “mening van het kind” is totaal irrelevant. De arts heeft twee levens die hij net zo belangrijk hoort te vinden.
En Ploppo zegt het al, het is een beetje suf om de kans te berekenen op basis van risico op complicaties in een normale situatie. In een normale situatie zal een (Nederlandse!) arts nooit een sectio voorstellen.
Een vlokkentest wordt ook alleen maar aangeboden op het moment dat het risico op een afwijking dermate groot is dat het weten opweegt tegen het risico op een spontane abortus door de naald.
Als het wordt voorgesteld is het over het algemeen omdat het risico voor het kind onaanvaardbaar groot wordt. En wat nou “met je klauwen van een persoon afblijven”. Het zijn er twee. Je hebt de tijd gehad om een keuze te maken tot week 24.