Wat? Hoe dan? Wat is dit Reet? Kom op gast! We zitten hier niet bij de Libelle Doe Dag! Flikker op met je crea-bea zen gedoe! Heersen willen we! En hard!
Dat is zo’n beetje wat ik me voorstel bij jullie reactie wanneer bovenstaande titel prompt op jullie favoriete weblog verschijnt: “RC Creatief: Pompoenen snijden voor Halloween”. En niet geheel onterecht, want laten we wel wezen: Retecool is de laatste plek waar je een cursus lekker “crea-bea bezig zijn voor het nodige zen-gevoel” zou verwachten. En toch gaan we pompoenen snijden. Niet omdat het moet, maar omdat het loeihard heerst.
En ook een beetje omdat mini-me nummer één inmiddels op de leeftijd is dat ze Halloween enorm gaaf vindt, waardoor ik, zwak als ik ben, heb toegegeven aan dit festijn door een paar pompoenen, oftewel Jack-O’-Lanterns voor dochterlief te snijden. En dat viel nog niet mee, want door de kurkdroge zomer was de pompoenoogst om te janken. Het vinden van een beetje fatsoenlijk exemplaar waarop je lekker los kan gaan was bijna niet te doen.
Uiteindelijk is het toch gelukt en heb ik drie redelijk mooie exemplaren op de kop weten te tikken. Niet zo groot als gehoopt, maar toch één redelijk grote, één middelgrote en één die net groot genoeg was om fatsoenlijk in te snijden. Die laatste komt overigens van de Appie vandaan en was het makkelijkst te bewerken, omdat de pompoen redelijk zacht was (waar de neuk heb ik het over…).
Maar goed, tijd om te snijden dus. Wat hebben we hier voor nodig? In ieder geval een pompoen, of meerdere, even afhankelijk van wat je wilt gaan maken. Uiteraard een mes en dan liefst een scherp en vooral stevig mes, want zo’n uitschuif stanleymes gaat zoeken in het vlees en dat moet je niet willen. Vervolgens een lepel en een grote bak waar je het overtollige vruchtvlees in kan scheppen en voor de handig een krant waar je de pompoen op kan snijden (ik neem aan dat we hier niet zo erg in de crea-bea wereld zijn ingeburgerd dat we grote werkmatten hebben om op te werken). Aangezien we wat verder gaan dan het standaard driehoek oogjes en mond met twee tanden gaan snijden, is het ook handig om wat kleurtjes verf (zwart en rood in dit geval) en een kwastje bij de hand te hebben. Gewone spotgoedkope plakkaatverf volstaat hier overigens prima.
Allereerst is het belangrijk dat je de pompoen ontdoet van de zaden en de draderige binnenkant. Je kunt dit doen door een deksel uit de pompoen te snijden, of aan de achterkant een klep te maken. Even afhankelijk van hoe je de pompoen gaat snijden. Zoals je straks zult zien heb ik twee pompoenen rechtop besneden (!) en eentje op zijn kant.
Voor je gaat het figuur gaat snijden, is het handig om in ieder geval te bedenken wat je wilt gaan snijden. De internets zijn een zegen van inspiratie in deze, dus zoek even op de Googles en anders op Pinterest. Mocht je hier geen inspiratie vinden, dan verzin je zelf gewoon wat, kijk maar. Teken vervolgens je idee met een afwasbare stift op de pompoen en snijd deze lijnen met een scherp mes uit. Doe dit overigens niet helemaal door, maar een halve centimeter diep maximaal. Sommige delen wil je namelijk niet helemaal doorsnijden. Bij mijn pompoenen heb ik verschillende monden gemaakt met verschillende soorten tanden, die namelijk allemaal gewoon uit het nog vastzittende vruchtvlees gesneden zijn. Je zou de tanden ook achteraf kunnen snijden uit overgebleven vruchtvlees en vervolgens in de mondopening weer vast kunnen zetten met prikkertjes, maar daar heeft niemand zin in, dus gaan we ook gewoon niet doen.
De grootste pompoen had blijkbaar lang op zijn zij gelegen, want hij was aan één kant ingedeukt. Deze pompoen leent zich dus het best om die platte kant op de grond te leggen en de steel als neus te gebruiken. Klepje maken aan de achterkant, zaden en draderige meuk er uit lepelen. Vervolgens een grote muil er op tekenen, de plaatsen van de ogen aangeven en carven maar. Hieronder een aantal foto’s van dit proces zonder verdere uitleg. Foto’s zeggen genoeg lijkt mij.
Op deze foto’s is het duidelijk te zien waarom het belangrijk is om niet direct de vormen helemaal door en door uit te snijden. De tanden kan je eerst grof vormgeven, om daarna de uiteindelijke vorm uit te snijden. Goed, dit begint al ergens op te lijken, maar de pompoen is nog niet helemaal af. Tijd om de verf erbij te pakken. Zoals gezegd gebruik ik alleen zwart en rood. Zwart voor het binnenste van de ogen en rood voor de mond en om de ogen heen. Even tante Til uithangen en je eerste pompoen is klaar:
Op naar pompoen nummer twee, de middelgrote pompoen dat is. Qua vorm is deze pompoen het mooist, maar helaas is hij ook loeihard en dat treft niet, want ik wil hier redelijk los gaan met de bovenkant van de pompoen rond de steel. Deze keer maak ik geen klepje aan de achterkant om de pompoen leeg te lepelen, maar snijd ik een deksel aan de bovenkant uit in een soort tandmotief. Vervolgens weer de boel leeg maken en de mond en de ogen op de pompoen uittekenen. Deze keer wordt de mond aanzienlijk groter dan bij de eerste pompoen, want de bedoeling is dat deze pompoen op een kleine pompoen gaat kauwen. Ook nu weer een aantal foto’s van het proces:
Kijk, dat ziet er ook al behoorlijk heersend uit, en ja, dat is een hele kleine blanke witte pompoen. Maar ik zie eerder al dat ik los zou gaan op de bovenkant van de pompoen, en dat klopt, want van de klep gaan we een stel blootgelegde hersenen maken, voor net even dat stukje extra schrikeffect naar demense toe. Hoe gaan we dat doen? Heel simpel (maar omdat dit stuk van de pompoen enorm hard is, eigenlijk heel kut), door het deksel te ontvellen en dan met een stevig mes het patroon van een bergje hersenen er uit te carven.
Bam! Zijn dat ranzige hersenen of zijn dat ranzige hersenen (En ja, ik weet, ik had twee gelijke delen moeten maken, want nu is het niet heel realistisch… GAST! HET IS EEN POMPOEN!). Maar dit kan uiteraard nog wat ranziger. Gelukkig is m’n plakkaatverf nog niet op, dus voila:
Fijn, op naar Pompoen nummer drie; de kleinste van het stel en lekker zacht, dus relatief makkelijk aan stukken te snijden. Voor deze pompoen heb ik me laten inspireren door mijn naamgenoot en onwaarschijnlijke Hot Rot eindbaas Ed “Big Daddy” Roth en zijn Ratfink: oftewel grote, bloeddoorlopen ogen en vlijmscherpe tanden in een opengesperde muil. Ook hier weer hetzelfde stramien: klep of deksel maken, boel leegscheppen en snijden maar. Helaas ben ik vergeten om meer foto’s van het proces te maken, dus deze keer maar vier foto’s. Maar het principe mag inmiddels wel duidelijk zijn.
Ik heb nog een hele kleine pompoen over (ergens op de foto’s komt hij ook langs), maar daar ben ik nog niet aan toe gekomen. Waarschijnlijk gaat dit een kotsende pompoen worden, maar misschien ook niet, zie maar. Dat deze pompoenen het ook prima doen met een kaarsje in het donker bewijzen onderstaande foto’s. Helaas zie je in het donker de rode accenten niet, maar wat wel weer gruwelijk hard heerst zijn de licht doorlatende hersenen van de tweede pompoen licht doorlatende ogen van de derde pompoen. Nu hopen dat de pompoenen het in ieder geval tot Woensdagavond redden, want eenmaal opengesneden gaat het rottingsproces in full effect. Je zou ze overigens in bleekwater kunnen onderdompelen om dit proces te vertragen, maar met de huidige buitentemperaturen gok ik er op dat ze wel een paar dagen blijven staan.
Zo, en nu niet meer mekkeren dat je niet weet hoe je een pompoen moet snijden, want hierboven is het haarfijn uitgelegd. Hup hup, snijden met je kadaver en het resultaat mag hieronder in de reacties.
