En zo bevonden enkele redactieleden zich afgelopen zondag, 2 juni 2019, op het Frituur festival in Groningen. En voor het weekend begint krijgt u vandaag nog de laatste twee reviews van onze vettemuilexpeditie naar de Noordkaap.
Een van de deelnemende frituurkoningen was De Wilde Slager. Wilde gans in panko, gebakken in reuzel, op twee manieren: Met lenteui, sesam, chillies en tamari of met peterselie, homemade mayo en citroen.
Na wat overleg gegaan voor de mayo en citroen en dat zag er vervolgens zo uit.
De wilde slager zelf was betrekkelijk rustig en aangenaam om mee te keuvelen. Het was z’n eerste foodfestival en hij was ook erg benieuwd naar feedback. Hij was zeker van z’n product en dat was volstrekt terecht, want dit is wel de beste snack van het festival geweest.
De gans was mals en zacht, de panko gaf het een krokante en smaakvolle korst, de reuzel hielp daar vast enorm bij overigens en de mayo was subliem. Het was dat uw redactieleden op dit moment de laatste happen tegen de huig voelde klotsen, maar deze had rustig een bord vol mogen serveren.
Met bovenstaand onderschrift vergaarde Roel Zwaar de meeste plussen voor de VEO van donderdag 6 juni en is daardoor aarskoud winnend!
Wil jij niet langer huilend aan de zijlijn staan en ook weten hoe het is om een totale heersbaas te zijn? Check dan de onderstaande afbeelding en ram het meest roelerende onderschrift erbij in de comments. Hij (m/v) met het meest plusse onderschrift maakt kans om door de partijdige redactie als winnaar te worden aangewezen.
Wist je trouwens dat VEO-winnaars aantoonbaar betere bedpartners zijn en hebben? Lees het op de Facebook of maak dat trending op Twitter.
En zo bevonden enkele redactieleden zich afgelopen zondag, 2 juni 2019, op het Frituur festival in Groningen. En naast alle snacks waren ook de gasten van PEP uit Giethoorn van de partij.
Die maken friet, en erg bijzondere kunnen we wel zeggen. PEP staat overigens voor Party en Patat Friet en ze maken (we mogen het opschrijven) hun friet niet van de “gewone” frietaardappels maar van chipsaardappels.
Nu hadden we wel al een aardige meter vet achter de huig liggen, maar briljante friet kan natuurlijk niet ontbreken.
En dan de smaak. Prima mayonaise (frietsaus is van de satan) en de frieten hebben een bijzondere crunch (van de chipsaardappelen dus) en zijn enorm lekker. Goeie krokante korst, zacht en smaakvol van binnen, totaal niet melig. Absolute aanwinst, want ondanks al het ervoor gegeten voer ging de puntzak ongemerkt bijna op.
Als de zelfbenoemde Vega-evangelist op dit blog zie ik de laatste twee jaar met tevredenheid hoe het vega-schap in mijn plaatselijk supermarkt in een hoog tempo uitdijdt. Tien jaar geleden nog het monopolie van de natte karton-meuk van Garden Gourmet en het seksloze blok tofu, tegenwoordig wedijveren zeer behoorlijke producten van bijv Quorn, Valess, Vivera of de Vegetarische Slager om de aandacht van vegetariërs. En we zien aan de onderkant van het vega-segment de opkomst van de budgetvriendelijke huismerk vleesvervangers. Kortom: Vleesvervangers zijn een volwassen, serieus product geworden.
De grootste buzz in dit segment was vorige maand de komst van de firma Beyond Meat, het durfkapitaal vehikel van Microsoft-oprichter Bill Gates en Hollywoodster Leonardo DiCaprio. Eerst werd Beyond Meat met veel succes op de Nasdaq beurs introduceert voor een boel veel money money money, en vrijwel gelijktijdig waren hun Beyond Burgers te koop bij de betere Albert Heijn filialen, voor het stevige prijsje van twee stuks voor 5,99. Maar Beyond Meat nestelt zich dan ook met torenhoge ambities in het bovenste marktsegment. Hun burger moet niet van echt te onderscheiden zijn, net zo smakelijk zijn, alleen dan met een aanzienlijk kleinere ecologische footprint. Daarbij richten ze zich niet op de stilaan verzadigde groep van notoire vegetariers, nee, de Beyond Burger wil het liefst dat hun producten direct tussen de lappen rood vlees komen te liggen, want dat is de arena van hun concurrentiestrijd. De onverbeterlijke vleeseter is waar de Beyond Burger zijn pijlen op richt! Dit klinkt als het naieve businessplan van een überhippe startup: eerst de wereld veroveren en verbeteren, pas daarna winstmaken. Wie goed kijkt ziet de eerste tekenen van een Vega-bubble, die vroeg of laat gaat leeglopen.
Maar genoeg doemdenken. Gelukkig voor onze test wemelt het van de obsessieve vleeseters in onze redactiebunker, dus een argwanend proefkonijn in de vorm van Dhr Flepz wilde het wel eens proberen. Zelf wilde ik natuurlijk ook wel eens proberen of de Beyond Burger echt zo geweldig is, zeker vergeleken met de bestaande merken. En om u vast de conclusie te verklappen: De Beyond Burger mag als zeer geslaagd bestempeld worden. De gebruiksaanwijzing is wel een minpuntje (“De hamburger is volledig gaar wanneer de binnentemperatuur 74°C, gloeiend heet, is”), maar met een paar minuutjes bakken per zijde ontstond een mooi bruin korstje, dus hoppakee: proeven maar!
Kijk die twee malse kanjers eens lekker liggen te zijn!
Terug naar het proeflokaal: de Beyond Burger is ronduit sappig, heeft een malse bite en is hoog op smaak, vergeleken waarmee andere vegaburgers, zelfs degenen die we tot voor kort niet onaardig vonden, verschrompelen tot een smakeloze droge voorgegaarde schoenzool. Onze testpuber was heel stellig: “Pap, je mag nooit meer andere vegaburgers kopen”. De Beyond Burger is ook nog eens een behoorlijk dikke vegaburger, wat het luxe gevoel nog eens flink onderstreept.
Hoe staat het intussen met onze redactie-vleeseter? Wat vindt die van de Beyond Burger? “Het mondgevoel is vlees. Heel luchtig los gehakt, maar vlees. Het is onduidelijk of het rundvlees is, in ieder geval geen varken, maar te sterk van smaak voor kip. De toevoeging van rode biet aan het mengsel om tot bloed te komen is geniaal en maakt de verwarring nog groter”, aldus collega Flepz. “Hier mag best subsidie op betaald uit een heffing op kiloknallers om dit de eerste keus te maken voor the people (en da’s een persoonlijke mening): halve euro erop bij kiloknallers, 2 euro eraf bij deze, want verhouding omzet 1:4. Ik ga hem nog eens in de sous vide mikken, maar vrees dat het niets doet”.
Ja dat van luchtige los gehakt ervaarde ik ook, ze vallen bijna uit elkaar als je niet oppast. Zelf ga ik er nog eens eentje in de airfryer uitproberen. Heb er afgelopen weekend toch twee ongeschonden op de BBQ kunnen bakken, en die waren helemaal het zalige summum! Veel lekkerder dan uit de koekenpan!
Conclusie: De Beyond Burger is the next best thing voor de Starbucks drinkende, iPhone bezittende, Tesla rijdende, witte wijn sippende elite. Het merk probeert hip, exclusief en controversieel over te komen, en dat lukt vrij aardig. Als we daar langsaf proberen te kijken blijft gewoon overeind staan dat dit met afstand de beste vegaburger is die we tot nu toe geproefd hebben. Net als Starbucks, iPhone en Tesla stevig aan de prijs, maar dan heb je ook echt goeie shit in handen.
Meer Vretecool? Dat kan. We hebben namelijk alle posts van Vretecool gebundeld onder een eigen url: www.vretecool.com. Hoe hard heerst dat dan! Daarnaast is er sinds kort ook een speciaal Vretecool-forum. Hier kan je suggesties achterlaten voor een volgende Vretecool-post, maar je kunt er uiteraard ook je eigen Vretecool-ervaring delen. Vretecool, de meetlat voor je maag.
En zo bevonden enkele redactieleden zich afgelopen zondag, 2 juni 2019, op het Frituur festival in Groningen. Georganiseerd door de gasten van de Bruine Fruitschaal, van wier hand we u gisteren berichtten over de Boloschijf.
Vandaag gaan we verder met de Carbokroket. Voluit de Carbonara kroket. Een kroket met Carbonara.
Voor de mensen die denken dat boemboe uit een pakje een recept is, carbonara bevat ‘arme’ ingrediënten zoals buikspek (pancetta) of wangspek (guanciale), kaas (pecorino) en ei. Deze bazen hebben dat dus in een kroket gefrot en die mochten we opsnavelen.
Dat ziet er dan ongeveer zo uit. Krokante korst wederom top, vulling zacht romig, alleen het spek kan sterker naar voren komen. U zult uit ervaring weten dat het stukje spek in het gerecht prominent is qua smaak maar dat viel hier tegen. Maar nog steeds een enorme dikke prima voor deze snack.
Zus Iggy Pop kreeg een stuk meer zon en beweging dan haar broer
Met bovenstaand onderschrift vergaarde teringbibber de meeste plussen voor de VEO van woensdag 5 juni en is daardoor aarskoud winnend!
Wil jij niet langer huilend aan de zijlijn staan en ook weten hoe het is om een totale heersbaas te zijn? Check dan de onderstaande afbeelding en ram het meest roelerende onderschrift erbij in de comments. Hij (m/v) met het meest plusse onderschrift maakt kans om door de partijdige redactie als winnaar te worden aangewezen.
Wist je trouwens dat VEO-winnaars aantoonbaar betere bedpartners zijn en hebben? Lees het op de Facebook of maak dat trending op Twitter.
En zo bevonden enkele redactieleden zich afgelopen zondag, 2 juni 2019, op het Frituur festival in Groningen. Georganiseerd door de gasten van de Bruine Fruitschaal, de snackinnovators uit het Noorden, die ook hun aanwinsten ter snack aanboden.
Dus uiteraard hebben we ons op enig moment bij hun stand vervoegd en beide bekende snacks besteld, allereerst de Boloschijf.
Het is als tegenhanger van alle Aziatische snacks zoals de bamibalhapschijfdinggevalletje, de Italiaanse bamischijf, namelijk de Bologneseschijf. Dus meteen besteld en een hap genomen.
En dat is exact wat je verwacht. Spaghetti in een bolognesesaus. Onverwacht lekkere smaakcombinatie, sublieme korst, dun, krokant en niet vettig, en de spaghetti is echt prima zacht zonder papperig te worden. Enige verbeterpuntje zou zijn nog wat meer Italiaanse kruiden door de saus te roeren, qua sterkere smaak op dat punt. Maar deze mag blijven!
Met bovenstaand onderschrift vergaarde Harrym de meeste plussen voor de VEO van dinsdag 4 juni en is daardoor aarskoud winnend!
Wil jij niet langer huilend aan de zijlijn staan en ook weten hoe het is om een totale heersbaas te zijn? Check dan de onderstaande afbeelding en ram het meest roelerende onderschrift erbij in de comments. Hij (m/v) met het meest plusse onderschrift maakt kans om door de partijdige redactie als winnaar te worden aangewezen.
Wist je trouwens dat VEO-winnaars aantoonbaar betere bedpartners zijn en hebben? Lees het op de Facebook of maak dat trending op Twitter.
En zo bevonden enkele redactieleden zich afgelopen zondag, 2 juni 2019, op het Frituur festival in Groningen. En zo op het einde van onze ronde liepen we de tentjes van de lijst af te vinken. En toen bleek dat we het Stadslab nog niet gezien hadden.
En een snugger redactielid (niet toevallig ondergetekende) merkte op dat er bij het begin van de rondleiding aan de zijkant nóg een foodtruck stond, en inderdaad, daar waren de verloren zonen.
Door De Bruine Fruitschaal was de Spaanse Ham kroket getipt, maar wij stelden de vraag der vragen, gesteld door generaals, uitvinders en pornoactrices; “Maar wat nu?”.
In dit geval heeft dat niet geleid tot oorlog, peniciline of een gangbang, maar tot de Kabeljauw Kroket met Srirachamayonaise. Waarbij vooruitlopend op de review alvast voorzichtig gesteld kan worden dat de kroket van de vier het meest tot de verbeelding sprak.
Hij was vers uit het vet en aangezien er gezellig gekeuveld werd kon de kroket in alle rust afkoelen. De eerste hap leverde vervolgens dit inkijkje op:
En waar viskroketten doorgaans het risico lopen om wat vlokkerig te zijn door het visvlees was deze extreem zacht en romig. Ook de vislucht die regelmatig rond gepaneerde visproducten hangt ontbrak volledig en de srirachamayonaise was zacht en gaf het net die kick om de smaak omhoog te tillen. Absolute topkroket!
En zo bevonden enkele redactieleden zich afgelopen zondag, 2 juni 2019, op het Frituur festival in Groningen. En wie Groningen en snacks zegt denkt aan de eierbal. Voor demense van binnen de ring, dat is dus een kerrieragoutbal met daarin een gekookt ei.
Reden waarom dat buiten de directe omgeving van Groningen niet aanslaat heeft er vermoedelijk vooral mee te maken dat je ze niet in kunt vriezen. Dus in het licht van “alles uit de vriezer in het vet”, wat het adagium lijkt te zijn in de snackbarindustrie, is het onverkoopbaar als die niet vers is, en ze maken hem voorlopig alleen in Groningen.
En binnen Groningen is Cafetaria “De Paardeschuur” dan weer de onbetwiste leider, want die maken hem ook voor andere snackbars. Wat een lang verhaal zult u denken, maar ze stonden dus ook op het Frituur Festival met wel vier smaken eierbal:
Hier viel op dat we in Groningen waren, want waar anderen rustig een praatje aanknoopten na de aankondiging dat er een review geschreven zou gaan worden was hier het antwoord “oh, ok, wat mag het zijn”. Nu wilden we ze natuurlijk allemaal proberen, maar welke zouden we dan moeten nemen? “Hou je van pittig? Dan de Spaanse”. En na dit korte gesprekje kregen we een eierbal in de klauwen geduwd en was het over.
Dus fluks een tafeltje uitgezocht en de bal gebroken.
Omdat dat natuurlijk geen gezicht is, hap uit het ei genomen en stuk van de andere korst en toen de smaak getest. En dat werd dus de topica:
Dan over de smaak, de losse korst was lekker en ietwat pittig, maar had toch wat flauwigs, de hap met het ei erbij was echt fenomenaal afgestemd. Het is jammer dat Tante Nel dit nog niet serveert, want god, dit zou een aanwinst zijn in Rotterdam.
Nog 1 keer, Phillip. Op het moment dat Trump naar voren loopt om Johnson en Farage de hand te schudden geef jij gas…
Met bovenstaand onderschrift vergaarde Ds. Ploppo de meeste plussen voor de VEO van maandag 3 juni en is daardoor aarskoud winnend!
Wil jij niet langer huilend aan de zijlijn staan en ook weten hoe het is om een totale heersbaas te zijn? Check dan de onderstaande afbeelding en ram het meest roelerende onderschrift erbij in de comments. Hij (m/v) met het meest plusse onderschrift maakt kans om door de partijdige redactie als winnaar te worden aangewezen.
Wist je trouwens dat VEO-winnaars aantoonbaar betere bedpartners zijn en hebben? Lees het op de Facebook of maak dat trending op Twitter.
En zo bevonden enkele redactieleden zich gisteren, 2 juni 2019, op het Frituur festival in Groningen. Na de kaasgehaktbal van de Plak was het tijd voor Rotterdamsch glorie, de Frikannel van Tante Nel.
Buiten dat het heerst, want uit Rotterdam, is de Frikannel ook gemaakt van serieus vlees. Niet een paar koeien wiens voorouders ooit in een vrachtwagen door Frankrijk geknald zijn en nu al 200 jaar in een wei bij Veghel uit een stoffige graansilo staan te bikken, deze snack wordt gemaakt van vlees van het Limousin rund en van Porc au Grain verrekes, die allebei ook fysiek in Frankrijk leven voor ze geslacht worden.
Dus maar meteen een Frikannel speciaal besteld, ook hier was het vet net aan, dus terwijl u wacht, hier een video over hoe het gemaakt wordt. Ze verkopen overigens ook Frietjes Tzar Caviar (in Rotterdam), mocht u in de buurt zijn.
En dan de smaak. Fantastisch. Het is geen frikandel zoals je die kent, het heeft meer de structuur van een slagerworst, maar dat meegenomen is de smaak echt top. De speciaal voegde niet bijzonder veel toe aan de frikannel, veel minder dan je gewend zou zijn van een gewone frikandel, maar wellicht is dat omdat de saus eronder ging in plaats van er overheen. En omdat het vlees overweldigend goed is.
En aangezien we toch voorgenomen hadden alles achter de huig te frotten, meteen maar een babbelementje aangeknoopt met demense van de Plak, terwijl er een vegetarische kaasgehaktbal in het vet mocht dobberen. Ze hebben hem overigens sinds 2017 ook veganistisch, maar helaas mochten we van de huisarts niet alle snacks proberen.
Er was er nog geen verkocht die dag, dus de pan had even nodig, maar na een paar minuten kwam de bal uit het vet en kon het grote proeven beginnen.
“De eerste van de dag, want ons zijn de trendsetters.”
De kaas is prima draderig en smaakvol, maar het gehakt zit er niet in. Althans, gehakt zoals wij dat kennen. Maakt de bal niet minder smaakvol, maar kaasbal zou de lading beter dekken dan kaasgehaktbal. De korst is subliem, heel dun, erg krokant en niet te vettig. Een goede score derhalve!
En zo bevonden enkele redactieleden zich gisteren, 2 juni 2019, op het Frituur festival in Groningen. Het was een prima dag, de redactietesla was vol bij vertrek vanaf de bunker, en er zou vette meuk voor ons klaar staan, dus niets dat de dag nog kon verpesten.
Na een lange rit door de polder reden we het terrein van EM2 op, een evenemententerrein ten westen van Groningen, alwaar we de stofzuiger pontificaal voor de deur hebben gezet. We waren aardig op tijd en werden hartelijk ontvangen door de heren van de Bruine Fruitschaal, de organisatoren. Korte rondleiding gehad over het terrein en alle deelnemende frituurkoningen aangewezen gekregen en toen konden we los.
Maar eerst een koude *plop*.
Buiten de vegan kapsalon (stand niet gevonden) en Snackbar van de toekomst (taffeslange rij steeds) hebben we noest door alle vette happen heengewerkt en de komende dagen zullen deze in recensievorm verschijnen op je retecool. Verwacht dus minimaal reviews van:
En natuurlijk een hartelijk dankjewel voor de kontschoppende organisatie en de Retecoollezers die de moeite hebben genomen (sommigen zelfs helegaar uit Friesland overgekomen) voor de meat & greet!
“Een rustig momentje en derhalve tijd om even een glas plop van Eggens craft beer weg te slobberen.”
De verwachting van de organisatie was vooraf een 1000 mensen te mogen ontvangen, maar de avond ervoor waren er al meer dan 800 kaarten verkocht. Gezien de drukte die gedurende de middag op gang kwam is die 1000 ruim overstegen. Een verschrikkelijk gaaf festival met relaxte mensen en een topsfeer. Volgend jaar kondigen we het eerder aan zodat wellicht de volledige redactie (met de Tesla) naar het Noorden kan knallen en er nóg meer lezers op de borrel(schaal) kunnen komen. Voor alvast wat fotoimpressies, check hier bij de snackkoerier.
En toen restte ons slechts een lange rit terug naar de bunker, met een verplichte tussenstop in Drachten om de stofzuiger bij te laden.