Stel, u bent een verdachte in een zaak waarbij iemand dood ging. Dat is best ernstig, toch, dat iemand dood gaat? Precies. En als de politie dan aanwijzingen heeft dat u daar wellicht voor verantwoordelijk bent omdat, geheel toevallig, uw arm op enig moment (maar niet al te lang voorafgaand aan het overlijden) om de nek van het slachtoffer gebogen was, dan zou daar best een proces aan vast mogen zitten. Toch?
Tenslotte is het niet de bedoeling dat mensen zomaar willekeurig andere mensen wurgen. Nu is het in Nederland gebruikelijk dat je, als verdachte van doodslag, door de mainstream media genoemd wordt zonder gebruik van je achternaam. Om vervolgens door margeblogs en twitteraars met naam, toenaam en via een iCloud gelekte naaktfoto aan de schandpaal genageld te worden. Ieskoeltoer.
Het is een stuk minder gebruikelijk dat de namen van verdachten geheel worden afgeschermd. Het is dan ook gek dat in het geval van de agenten die Mitch Henriquez sloegen, wurgden en bewusteloos zonder medische assistentie afvoerden, dit wel gebeurt. Ze worden DH01 en DH02 genoemd.
Zou het kunnen dat de mensen die om te beginnen al als enigen wel het recht (en de bijbehorende extra verantwoordelijkheid) hebben om geweld te gebruiken, extra in bescherming genomen worden? Dat onze rechten allemaal gelijk zijn, maar die van sommige agenten net iets gelijker? En zou het kunnen dat het dan geheel niet gek is dat het systeem van politie en justitie als geheel niet meer als betrouwbaar wordt gezien?
Deze hele procedure geeft op z’n minst weinig mee aan het idee dat het onderstaande ontoelaatbaar is voor iedereen. Ook als je zo’n geel-met-zwart McDonald’spakje draagt.
