Roderick Veelo. Wie? Ja, die doet dingen bij RTLz. Daarbij schrijft hij onder andere opinies. Of, zoals wij dat noemen, enorme totaaldiarree die de belasting op het doorspoelen niet waard is.
Volgens Veelo is er namelijk sprake van “onverdraagzaam links”. Dit is onder andere omdat Erik van Muiswinkel opriep om Baudet aan te vallen. Als willekeurig welke politicus het over ‘strijden voor’ ‘vechten voor’ of ‘knokken voor’ heeft, is er niets aan de hand, maar het woord ‘aanvallen’ kan volgens Veelo alleen maar betekenen dat Van Muiswinkel agressief is en op een preventieve uitschakeling aanstuurt. Vervolgens Fortuyn een paar keer noemen en klaar ben je: elke vorm van inhoudelijke kritiek op de totaalmalloot die Baudet nu eenmaal is, is karaktermoord. Het liefst een stapje erger. En dus is links onverdraagzaam. Allemaal.
Het kersverse kamerlid Baudet is al weken de ‘vrouwenverkrachter’, ‘fascist’ en ‘racist’, waar tegenstanders hem dagelijks graag voor uitmaken.
We vragen ons af wat het probleem is. Roderick schrijft toch zelf, in een artikel waarbij je Annabel Nanninga die het woord ‘klaagneger’ bezigt verdedigt:
Ach schelden, big deal zolang er maar niemand echt bedreigd wordt. Schrijvers als Reve, Celine en Hermans deden het. Ik herinner me het studentenblad Propria Cures waarin mooi gescholden werd. De platformen waren toen beperkt; het publieke debat is van ons allemaal geworden en dat is juist winst voor de democratie. En ja, het levert meer scheldpartijen op. Onbeschoft, racistisch soms, en af en toe nog geestig ook.
Ah, racistische scheldpartijen zijn dus ‘geestig’, maar als links iets te mekkeren heeft dan is het ‘onverdraagzaam’. Oh, en ‘zolang er maar niemand echt bedreigd wordt’. Weet je die nog? Het lijkt er niet op, zo makkelijk als je eraan voorbij gaat dat er iemand onder is gedoken voor hordes anonieme bedreigers.
Verder is Baudet fascist noemen schelden in plaats van ‘benoemen’, terwijl je zo de kenmerken van fascisme uit zijn ideeën kunt halen: extreem nationalistisch, predikt dat we moeten vechten voor de natiestaat, noemt alle andere partijen (zowel links als rechts) een ‘partijkartel’, minacht bestaande instellingen (zoals tot voor kort de politiek zelf, waar hij nooit in zou gaan)… dat zijn er zo al vijf. En hij is pas net in de politiek begonnen.
Maar nu even wat anders: karaktermoord? Als Baudet op zijn eigen woorden stigmatiseren en kwalificeren al karaktermoord is, wat is dit dan:
In het geval van Merkel en De Maziérre zit namelijk niet hun gewéten het sluiten van de grenzen in de weg, maar hun angst gestigmatiseerd te worden als een nieuwe generatie Duitse leiders zonder hart. De vrees voor reputatieschade belemmert hen de maatregelen te nemen, die zij eigenlijk noodzakelijk achten.
Hier maak je toch wel een paar politici uit voor laffe, angstige hondjes. Alsof die niet dagelijks bedreigd worden om hun beleid, waar voorgenoemde anoniempjes het niet mee eens zijn. Jij duidelijk ook niet, en omdat je het niet met ze eens bent, zijn ze laf en bang. Natuurlijk. Wie pleegt er hier nou karaktermoord?
