
De 48 jarige Duitse oorlogsverslaggeefster en Pulitzerprijs winnares Anja Niedringhaus is vandaag vlakbij de grens met Pakistan in de Afghaanse plaats Khost doodgeschoten. In het toch al onrustige Afghanistan is het momenteel nog onrustiger vanwege de verkiezingen die morgen plaats vinden. Niedringhaus was in Afghanistan om voor de Associated Press deze verkiezingen fotografisch vast te leggen. Ze reed mee in een onafhankelijk door het leger en politie beveiligd konvooi dat stembiljetten bij stembureaus kwam afleveren. In Khost vond één van de politieagenten het nodig om, “Allahu Akbar” gillend, Niedringhaus en een Canadese collega neer te schieten en dat heeft Niedringhaus met de dood moeten bekopen. Ontzettend veel mooi, maar ook aangrijpend beeld op de site van Anja Niedringhaus
U kent hem wel. De meest bekende coverartiest ter wereld. Dat wandelende Andrelonkapsel met die zelfvoldane bek en ditto viool eronder. En dat blijkt dus een arrogante tyfuslul.
Zo gaf hij een interview aan het AD over de kerona en dat werd opgepikt door 1Limburg. Hij kwam daar even binnenwalzen binnenwalsen met de houding dat omdat hij concerten in Maastricht geeft en de horeca daar dus aan kon verdienen hij recht heeft op gratis koffie en vlaai.
Niet dat hij vaak een bezoek brengt aan een terras op het Vrijthof. “Want ik krijg er zeker nu in de zomer amper rust”, legt hij uit. “Maar als ik een koffie met een stukje vlaai bestel, krijg ik gewoon een rekening: dat is dan 5 euro 50 meneer Rieu”
Ja natuurlijk, muffe haarbal, die mensen komen voor een concert en spenderen op die plek geld. Niet zo raar. Jij betaalt toch ook gewoon voor de zaalhuur? Dat is gewoon een dienst die geleverd wordt en daar betaalt iedereen voor. Net als dat mensen betalen als ze de veertiende verzamelcd met covers uit hun jeugd in huis halen van je. En daar hield je in 2018 een nette 11.8 miljoen eypo’s aan over. Dus hou even netjes je muil en steun de horeca en geef gewoon 14 euro fooi.












“Helaas” was één van de eisen om toestemming te verlenen voor de test dat een groot deel van de crashvlucht werd uitgevoerd door mensen in het vliegtuig in plaats van een piloot aan de grond met een uit de kluiten gewassen remote controller. Er moest immers over druk bevolkt gebied gevlogen worden.