Onlangs verscheen in het NRC een goed doorwrocht artikel over het samenwerkingsverdrag met de Oekraïne. Het is een enorme longread maar zeker de moeite waard als u onze ietwat satirische blik op het Voor Gebeuren niet altijd kunt volgen. Ja mensen, we zijn dan wel een subsidiespons om het Voor bij dit verdrag in de kijker te spelen, maar er mag ook mee gelachen worden.
En we mogen dan wel grinniken om die Jan Roos en Thierry Baudet maar wat ze doen met hun volksmennerij over de rug van 45 miljoen mensen is natuurlijk niet kies. Geenpeil is aantoonbaar een kapstok om de zieltogende Roze Buren weer uit het onrendabele circuit te krijgen. Het verdrag met de Oekraïne is simpelweg de eerste stok die ze vonden om mee te slaan. Geenpeilstijl zegt neutraal te zijn, maar laat zich alleen maar negatief uit over het verdrag. Zo laat Bart Nijman geen mogelijkheid onbenut om Oekraïne aan marginaal invloed hebbende nazi’s te koppelen en doet er alles aan om vooral de Nee stem te bewerkstelligen. Jan Roos heeft het verdrag niet eens gelezen.
Waarom zou je dan voor moeten stemmen? Want zoals ook in het artikel van het NRC wordt aangehaald zijn er een aantal kennelijk sterke argumenten om dit juist niet te doen. De belangrijkste insteek van Voor op Retecool weet u: Vanuit een wederzijds bindend verdrag is het makkelijker werken dan vanachter zandzakken. We kijken even kritisch naar wat beweringen uit het Voor kamp.
1 Het associatieverdrag is goed voor Nederland, omdat het de handel met Oekraïne bevordert, terwijl het Nederland geen cent extra kost
“Het is inderdaad waarschijnlijk dat het associatieverdrag de handel met Oekraïne bevordert, al zullen de economische voordelen daarvan voor Nederland aanvankelijk beperkt zijn. Dat komt doordat de economie van Oekraïne momenteel kleiner is dan die van Noord-Holland. Dat neemt niet weg dat het land met ruim 45 miljoen inwoners op de langere termijn, als het welvarender is, een interessante afzetmarkt voor Nederlandse producten zou kunnen worden. Daarnaast: Nederland betaalt een vaste bijdrage aan de EU en de EIB en hoeft voor financiële steun aan Oekraïne dus niet apart geld vrij te maken”.
2 Het associatieverdrag is goed voor Oekraïne, omdat het zorgt voor hervormingen en tegelijk de handel met de EU bevordert
“Of het associatieverdrag Oekraïne daadwerkelijk zal hervormen en helpt bij de bestrijding van corruptie is aan het land zelf. Het is lang niet altijd zo dat afspraken die in associatieverdragen worden gemaakt ook worden nagekomen”. Echter, zoals gezegd: een verdrag is wederzijds bindend. Er liggen harde afspraken die nagekomen moeten worden. Zal dit over één nacht ijs gaan? Nee, natuurlijk niet.
3 Een stem tegen het associatieverdrag is een stem voor Poetin
“Het is waar dat Poetin fel gekant is tegen het associatieverdrag. Hij heeft er alles aan gedaan om te voorkomen dat de voormalige Oekraïense president Janoekovitsj het verdrag zou tekenen, omdat het land daarmee uit de Russische invloedssfeer dreigde te verdwijnen. Een welvarend Oekraïne, met nauwe banden met de EU, zou ook in Rusland tot een roep om hervormingen en toenadering tot het Westen kunnen leiden.”
Hoewel het Poetin uitstekend zou uitkomen gaat ons dit wat ver. Hij spint er welig garen bij, dat moge duidelijk zijn. Het gaat wat ver om, zoals Bart Nijman dat graag mag doen, de zaken zo zwart wit neer te zetten. Liever zeggen wij: een Nee speelt Poetin danig in de kaart.
4 Het is belangrijk voor ons dat in Kiev een bewind de lakens uitdeelt dat ons gunstig is gezind en niet Rusland
Van dit argument is lastig te beoordelen wat het waarheidsgehalte is. In het verleden was er in Kiev meestal een pro-Russische regering, maar er zullen weinig Nederlanders zeggen dat ze daar last van hebben gehad. Mensen die dit argument gebruiken wijzen er soms op dat je het huidige Rusland beter drie grenzen verderop (Oekraïne, Duitsland en Polen) dan twee grenzen (Duitsland en Polen) kan hebben liggen. Of Rusland werkelijk een bedreiging vormt voor NAVO-landen in de regio, zoals Polen en de Baltische staten, is de vraag. Feit is dat die dreiging daar wel wordt gevoeld.
5 Het associatieverdrag met Oekraïne zorgt voor stabiliteit aan de buitengrenzen van de EU en zorgt zo ook voor meer veiligheid voor Nederland
“De gedachte hierachter is dat Oekraïne door het perspectief dat het verdrag biedt verenigd blijft in zijn pro-Europese koers, de welvaart geleidelijk aan toeneemt, en radicale groepen de wind uit de zeilen wordt genomen. Zonder associatieverdrag vervalt het land wellicht in chaos wat tot nieuw geweld zou kunnen leiden, waar ook andere landen bij betrokken kunnen raken. Dat zou ook kunnen leiden tot vluchtelingenstromen die wellicht ook Nederland bereiken”.
6 Het associatieverdrag verbetert de mensenrechten in Oekraïne
“Dat is wel een van de doelstellingen van het verdrag. Zo heeft Oekraïne onlangs wetgeving aangenomen die discriminatie op basis van seksuele oriëntatie moet tegengaan. In de praktijk ging het vooral om gelijke rechten op de arbeidsmarkt voor homo’s en lesbiennes. Dat is een voorwaarde voor toekomstig visumvrij reizen voor kort verblijf naar de EU waarover ook in het associatieverdrag wordt gesproken. Of dit in de praktijk tot gelijkere rechten gaat leiden is nog de vraag”.
Dat de wens de vader van de gedachte is moge duidelijk zijn. Of het in de praktijk ook zo gaat uitwerken is natuurlijk nog maar de vraag. Wederom herhalen we maar weer eens dat dit al een verbetering is ten opzichte van hoe de situatie was. Je hoeft maar over de grens richting Rusland te kijken hoe het daar met de LGBT rechten gesteld is om te zien hoe het ook kan.
7 Dit referendum is een ruim 40 miljoen euro kostend rancunereferendum
“Oud-VVD-Tweede Kamerlid Arend Jan Boekestijn en buitenlandspecialist Rob de Wijk betitelden GeenPeil als ‘rancunereferendum’. Ze stellen dat het de initiatiefnemers niet zozeer om het associatieverdrag gaat, als wel om mensen die het kabinet-Rutte en de EU slecht zijn gezind de kans te geven om eens lekker ‘nee’ te zeggen. Bart Nijman van Geenstijl ontkent dit en zegt onvrede in de samenleving te willen kanaliseren „om daarmee binnen de kaders van de democratie een noodsignaal af te geven”. Volgens Nijman moet de kiezer meer inspraak krijgen in de Europese besluitvorming, zodat de burger „niet enkel betaalt voor megalomane idealen waar hij verder geen enkele emotie, solidariteit of verbintenis bij voelt.”
Thierry Baudet ging op zondag zes maart bij Buitenhof een stuk verder. Hij zei te hopen dat een eventueel Nederlands ‘nee’ bij het referendum op zes april een eerste stap is op weg naar de val van de Europese Unie. De bedenkers van het referendum, van het Burgercomité EU, gingen op 31 maart tegen NRC nog verder door te verklaren dat Oekraïne ze niets kan schelen en dat ze met het referendum alleen de relatie tussen Nederland en de EU onder spanning willen zetten om uiteindelijk een Nederlandse uittreding uit de EU te forceren“.
Jan Roos heeft toegegeven het Verdrag niet eens gelezen te hebben. ZOals ook Luuk Koelman haarscherp opmerkte, heeft het er in ieder geval alle schijn van dat het Geenstijlpeil niet om dit verdrag te doen is. Zoveel blijkt ook uit de woorden van Baudet en Nijman. Nijman wil een noodsignaal afgeven: dit is het eerste Brussel-ding wat toevallig voor de loop van het zieltogende Geenstijl kwam.
Het Nee kamp komt met een hoop geluid wat vooral op vage aannames, bewezen onzin en bangmakerij gestoeld is. Stuitende voorbeelden zijn het ronduit liegen van bijvoorbeeld de Partij voor de Dieren en Nijman met zijn stroom aan nazi associaties. Beweren wij van Voor dat er geen haken en ogen aan zitten? Nee, zo eerlijk zijn wij wel. Er kleven nog een hoop mitsen en maren aan. Deze zijn echter niet genoeg om 45 miljoen mensen buitenspel te zetten omdat we eens lekker Brussel een hak willen zetten.
