Er zijn mensen die mediteren, anderen maken een boswandeling of kenkeren spaghetti in een ovenschaal. En dan zijn er lui die BeamNG.drive opstarten, een digitale Lambo van een springschans jagen en in slo-mo kijken hoe het ding ontploft in een wolk van pixel-pijn en carbonfiber ellende. Wie zijn de echte winnaars hier? Juist.
Deze game is wat er gebeurt als je een natuurkundeleraar een burn-out en te veel GPU’s geeft. Elk schroefje, spatbord en raampje wordt door de game berekend alsof het leven ervan afhangt. En dat is ook zo. De physics engine is zo belachelijk realistisch dat het voelt alsof je live zit te kijken naar de natte droom van een TÜV-inspecteur met destructieve neigingen.
Waarom? Omdat chaos geil is. Omdat het diep bevredigend is om een Bugatti met 300 km/u tegen een betonnen muur te zien knallen zonder dat je bank belt. Dit is de virtuele versie van met een vlammenwerper op een papier-maché-kerk mikken. Volslagen nutteloos, volledig briljant.
En ja, er zit serieus wat wetenschap achter dit digitale ramfeestje. BeamNG gebruikt dezelfde rekentruucjes als echte crashtests, alleen dan met meer vuur, meer schroot en nul aansprakelijkheidsformulieren. Het is een soort NIMA B-cursus ‘Vernielen voor Gevorderden’, maar dan zonder diploma en mét instant dopaminehit.
DestructionNation’s rampenjacht is dus niet zomaar gamen, het is een virtuele crashcursus in natuurkunde, esthetiek en pure kinderlijke vreugde. BeamNG.drive bewijst dat wetenschap en vandalisme prima samen kunnen leven, zolang het maar binnen de perken van je processor blijft.
Kortom: waar kunst faalt, heerst fysica.


![27886579_1_x[1]](http://www.retecool.com/wp-content/uploads/2014/06/27886579_1_x1-768x1024.jpg)











