Thalassophobia is dus een ding. Een (niet geheel) onrealistische angst voor de oceaan en met name voor wat er mogelijk onder je voetjes door zwemt. En hoewel ik rationeel weet dat er geen haaien in mijn zwembad liggen, kijk ik altijd even. Voor de zekerheid.
Gerapporteerd wordt dat minstens 20 doden te betreuren zijn en tientallen gewonden. Het gaat om twee treinen van 4 wagonnen die frontaal op elkaar gereden zijn.
Deze post wordt geupdate.
Hij werd beschuldigd van o.a. het aannemen van bijna een ton aan smeergeld en het ronselen van stemmen, alsmede het doorspelen van vertrouwelijke info over een burgemeestersbenoeming. Dit stukje wordt geupdate naarmate er meer bekend wordt.
Omdat zelfs bij Bas Taart het chantagemateriaal even op was, beriep Onze Grote Leider wiens ster altijd straalt zich op een regeling waarbij de vakantieuren voor het jongste redactielid blijkbaar pas aanspreekbaar zijn als er een nieuw slachtoffer is om de komkommertijd op te vullen.
Ongelukkig als de redacteur van dienst is met deze regeling, was hij – zonder verdere bijbedoelingen – even aan het kijken tussen de vacatures buiten de bunker (binnen de bunker is redacteur een heel stuk beter dan Oekraïense pijphoer (m/v, ook parttime, maar het is wel een werkervaringsplek)).
Tussen de modevacatures stond deze vacature van “Labels by Daane” voor een marketing- en communicatiemedewerkster. Nouja, dat kan. Wellicht gaat bij gelijke geschiktheid de voorkeur uit naar een vrouw, en het is natuurlijk sowieso in twijfel te trekken dat er veel mannen geinteresseerd zijn in de vacature. Maar het is behoorlijk vreemd dat er expliciet gezocht wordt naar een dame:
“We zoeken een dame met passie, vol energie, die flexibel is en kundig is in de wereld van social media en computers, maar tevens een grote binding heeft met mode.”
Laten we die eens voor een plek in een commisariaat doen:
“We zoeken een heer met kracht, doorzettingsvermogen, leiderschapskwaliteiten, kundig in de wereld van het professionele management, maar tevens een netwerker pur sang.”
Maar goed, we zijn de moeilijkste niet, dus zo sportief als we zijn (en omdat het toch komkommertijd is), delen we de vacature even. Helpt u zoeken? #vrouwgezocht
Zo zijn er veel vrouwen die niet als “Lady” kwalificeren. Bijvoorbeeld omdat ze dik zijn, lelijk, of feminist. Gelukkig is daar Simona om dat recht te trekken.
Zo bevat het curriculum de vakken “Banaan eten“, “Dansen“, “Tijgerprint dragen” en “Op hoge hakken lopen en Selfies nemen op hetzelfde moment“.
Maar ook operametal is af en toe best lekker om snoeihard op te zetten. A Question Of Heaven komt van een van Iced Earth’s conceptplaten en zit gewoon goed in elkaar. Dus hup, de strakke spandexbroek aan, battlejacket aan, wilde haren los en meezingen maar. Daar leent dit zich uitstekend voor, namelijk.
Nu is natuurlijk de machocultuur een dingetje, waardoor er een wat andere dynamiek heerst in bijvoorbeeld alcoholgebruik en benadering van vrouwen. Niets ergs aan, dat laffe gefeminiseerde gezeik in Nederland kan wel een dotje testosteron gebruiken.
Vandaar dat, voor de homosuele en zwakkere mannen in de samenleving, nu een eindoplossing is bedacht. De Eastern European Men School. Mannen. Echte mannen. Dat maken ze daar van nu nog slappe vaatdoekjes. Oh en er zit een stuk of 14 OLO momenten in de video. Retecool heeft reeds contact gezocht met de organisatie om de Neerlandsche vestiging te gaan openen.
Hoe krijg je het voor elkaar dat muzikanten uit Italie, Bosnie en Servie in een band terecht komen?
Ik ben half Italiaans en ik ben hier opgegroeid maar die andere jongens komen inderdaad uit ex-Joegoslavie en dat is ook best bijzonder want in de tijd dat wij begonnen was de oorlog nog best vers in het geheugen van veel mensen. Het was toen wel bijzonder dat er muzikanten uit Bosnië en Servië, en Kroaten trouwens, in een band zaten en positiviteit uitstraalden. Maar we zijn voornamelijk immigranten en we hebben elkaar gevonden door de liefde voor dezelfde muziek.
Hoe oud waren jullie toen?
Dat is ruim twaalf jaar geleden… toen waren we midden 20.
Je vertelt dat het bijzonder was om mensen uit die landen in dezelfde band te hebben.. zijn daar ook nog negatieve reacties op gekomen of was het alleen maar positief?
Nee, dat was alleen maar positief, hoor. Het is wel, omdat wij in die tijd ook tourden in Balkanlanden, voelt dat wel bijzonder en dan weet je niet altijd wat je kan verwachten – zeker ook omdat er daar gebieden zijn waar ook tot op de dag van vandaag nog spanningen zijn, maar dat is nooit aan de orde geweest. Zeker omdat wij daar zelf gewoon een positieve uitstraling over hebben denk ik dat anderen dat ook gewoon oppikken.
Jullie hebben een nieuw album: “So Far, So Good.” Nu zijn jullie aan het touren om het te promoten. Jullie schrijven teksten over migratie, wereldleidertransfers, kapitalisme en over hele oude gangsterfilms. Waar gaat het nieuwe album over?
Er staan 12 songs op en 12 songs gaan over andere dingen. We hebben de titel So Far, So Good genomen omdat we op een gegeven moment in een soort stilstand terecht kwamen. We waren liedjes aan het schrijven en hadden onszelf opgesloten, we gingen met producers werken, gingen studio’s in: dingen proberen, een nieuwe sound creëren.. dat heeft dus wel lang geduurd en dat heeft er toe geleid dat we op een gegeven moment op zo’n punt terechtkwamen van “Gaan we nog door, of niet?”
Weet je, mensen waren ons alweer een beetje vergeten – zo voelde doet. Toen hebben we besloten toch door te gaan, en dan kom je in een nieuwe energie terecht. So Far, So Good is dus de titel in het kader van “we zijn er nog”, en dat is een hele reis geweest van bijna 15 jaar. Van alle dingen die we hebben meegemaakt is dit een document. Dit is eigenlijk een soort reisverslag van letterlijk de reizen die we hebben gemaakt de afgelopen tijd, maar ook van wat we hebben meegemaakt als muzikanten en persoonlijk.
Je had het er al een beetje over: het proces van het schrijven van de liedjes. Hebben jullie daar een bepaalde methode voor? Verschilt het?
We zijn altijd bijna Hip-hop achtig te werk gegaan waarbij we met beats werken en dan improviseren we daarop. Uiteindelijk speelden we het met echte muzikanten in de studio in en dat wilden we anders doen, dit keer. Dus wij zijn daarom juist in de tijd dat we afwezig waren ons op songwriting gaan richten, in de klassieke zin van het woord: juist met een akoestisch gitaartje een liedje maken. De liedjes zijn daar anders van geworden: het zijn echt meer liedjes in plaats van Dance Tracks, wat het vroeger wat meer was.
Wat komt er eerst? De tekst of de melodie?
Eerst de akkoorden, dan de melodie en dan de tekst – zo bouw je dat heel klassiek op. Maar die benadering is juist wel heel lastig, want als je uitgaat van beats en elektronica kom je al heel snel tot iets wat lekker klinkt of wat al een soort productiewaarde heeft. Als je het klein houdt met je akoestische gitaar is het echt moeilijker om tot de kern te komen. Maar juist die uitdaging wilden we en dat is ook te horen op die laatste plaat. Het leuke is: misschien doen we het volgende keer wel weer anders. We willen het graag steeds anders doen – wij vinden in ieder geval dat alle platen verschillend klinken en dat dat ook belangrijk is.
Denk je dat die uitdaging met het nieuwe album gelukt is?
Ja, ik ben er heel tevreden over. Ik ben tevreden over de songs en over het geluid, wat een bijzonder geluid is (vind ik). Daar hebben we ook expres veel energie in gestoken. Het is allemaal niet op een alledaagse manier gegaan en dat kan je eraan afhoren, vind ik.
Jullie eerste album was in 2005. Sinds dien hebben jullie best wel wat grote podia gedaan. Ging dat meteen zo?
Dat ging vrij snel, ja. Wij zaten, vanaf het begin eigenlijk, in een goeie vibe omdat wij denk ik toch een band waren in Nederland van: niemand deed dat. De live energie die wij hebben sloeg goed aan op festivals en daardoor konden wij al heel snel veel touren op festivals als Sziget, Exit, Lowlands en dat soort dingen. Daar waren wij heel blij mee in het begin, want dat is ook de beste leerschool die je als band kan hebben: dat je gewoon meteen die podia opgestuurd wordt en aan de slag gaat. Dat was te gek, ja.
Noem eens een gig die je echt goed bij staat om een bepaalde reden, heb je er daar een van?
Ja, daar hoef ik nooit over na te denken als iemand dat vraagt. Dat is echt Sziget in 2009. Toen hadden we onze In Exhilio plaat uitgebracht en de tour die we deden die sloten we eigenlijk af op Sziget en dat was echt onvergetelijk. Dat was in een hele grote tent en die tent stond ramvol, voor de helft met Nederlanders. Allemaal mensen die ons echt kenden. Wij hadden toen een intro die vrij akoestisch was, dus als we opkwamen speelden we eerst een redelijk rustig liedje en pas daarna barstte het los… maar op die akoestische tonen stond iedereen al te springen als een gek. Dat is vanaf het eerste moment tot het einde een grote waanzin geweest. Ik dacht bijna: Die tent wordt letterlijk afgebroken. Daar hebben mensen het nu nog over. Als ik ze tegenkom en ze zijn daar geweest beginnen ze daar altijd over. Ik vergeet het ook nooit meer. Ik weet ook niet of we dat ooit nog een keer mee gaan maken, zoiets, maar het was echt fantastisch.
Wanneer kunnen onze lezers jullie weer zien?
Binnenkort spelen we op Westerpop in Delft. Dat is mijn thuisstad en ik vind dat bijzonder – dat is echt mijn home town en ook een heel leuk festival. Verder doen we voor onze zomerstop nog wat dingen in Duitsland, België, een festival in Deventer en nog een aantal festivalletjes die wij doen. Dat staat natuurlijk ook op onze website.
Bedankt voor je uitgebreide antwoorden en het prettige interview.
Benieuwd hoe dat dan klinkt? Check de clip van hun nummer El Camino hieronder.
Zo zie je hieronder de Floppotron: een soort computergestuurde synthesizer, maar dan met floppy drives. Waarop de muziek uit Star Wars wordt gespeeld. Is dat gaaf of is dat gaaf? (Spoiler alert: het is gaaf, ondanks dat het idee niet echt nieuw is). De rest van zijn knutseltjes, waaronder een hipstery bluetooth draaischijf dialer, vind je op zijn jijbuis.
Vanavond hebben we The Ghost Of Tom Joad gevonden. Maar dan wel de Live versie met Tom Morello op de gitaar. Die toevoeging maakt het nummer nog krachtiger dan het al was. Niet toevallig heeft Tom’s oude band juist vanwege de tekst dit nummer ooit gecoverd. En hoe.
Solomon Burke was een soulblueszanger die ook nog eens in Nederland geboren is. Hij heeft met zijn warme stem een belangrijke bijdrage geleverd aan de R&B. Dat hoeft niet helemaal uw kopje thee te zijn, het talent van deze man staat buiten kijf. None Of Us Are Free is een heerlijk nummer om toch een beetje de zwoele zomeravonden op te proberen te roepen. Als het buiten geen zomer wil worden dan in ieder geval in uw huiskamer!
Woensdagavond bleek echter dat we de terroristen helemaal niet nodig hebben. Want op Station Zwolle, of all places, was het weer eens raak met NS. Dat wil zeggen, de treinen reden weer eens niet en het moet ons even van het hart dat we niet eens de moeite hebben genomen om uit te zoeken waarom. Het is zomer, dus onze gok is dat de zon scheen. Of juist niet. Of er lagen toch blaadjes op het spoor wegens global warming. Weten wij veel.
In ieder geval waren er een miljoenmiljard reizigers gestrand op Station Zwolle. Uit ervaring kan de redacteur van dienst u vertellen dat je daar niet wil stranden. Het is dan ook logisch dat iedereen, z’n moeder, diens zus en haar cavia zo snel mogelijk dat enorme kutstation uit wilden. MAAR! Dat gaat zomaar niet! Kom nou, een beetje het station uit willen met z’n allen. Dat mag niet! Voor je eigen veiligheid, uiteraard, want de NS bepaalt wel even wat er veiliger is: gewoon station Zwolle uit of vastzitten achter de OV chip-poortjes. Dus wat doet de NS dan?
Juist: Alle poortjes uitzetten, op 2 na. Het gevolg: enorme chaos. Daar was de NS dan weer enorm verbaasd over, en verklaart dat de reden voor het afsluiten van de poortjes wellicht beter gecommuniceerd had kunnen worden. OF JE KUNT NATUURLIJK, ALTERNATIEF, GEWOON NIET HONDERDEN REIZIGERS OPSLUITEN. Kom op zeg: zelfs bij de nazi’s mocht je nog snel het station uit!
De veiligheidsrisico’s alleen al, mocht er iets mis gaan. Of de traumatische ervaringen voor iemand met claustrofobie, iemand die met concentratie kampt, iemand die gewoon alleen maar naar het oosten wil treinen…. enfin, we raken een beetje van het eindpunt verwijderd. Net als die gestrande reizigers.
Dus, NS, we zijn al geen dikke maatjes, maarre: doe eens normaal? Want dit slaat echt als een kut op een drumstel. Als je de veiligheid wilt garanderen doe je dat niet door mensen op te sluiten – communicatie of geen communicatie. Het was volledig terecht geweest als de poortjes op Station Zwolle gewoon met geweld geopend werden. En eigenlijk is het jammer dat dat niet gebeurd is, dan was het wellicht een leermoment geweest voordat jullie elk station in een halve gevangenis verandert.
Een hele grote speeldoos zelfs én jij mag er aan zitten! Het zien van de Music Construction Machine kost overigens je wel een retourtje Wroclaw. En het is niet de eerste speeldoos waarmee Niklas Roy los ging. Eerder gebruikte ie een normaal formaat, maar dan wel weer aangedreven door waterkracht.
Mocht je soweiso denken dat ie nu op zijn zelfvoldane luie aarsch zit, nein nein nein! Zo maakte hij ook de onmisbare op afstand bestuurbare bierkrat, een heule grote flipperkast en de Dokumat 500 (maakt automagische retevisies voor hen die geen Frodooh in de redactie hebben).
Waar hadden we het over? Oh ja. Spelletje met FapFapFap want LHBT actie. LHBT? Ja, want Homo is het nieuwe Neger. Die H is overigens niet van Hetero, want als je hetero hebt hoor je er niet bij. Je moet eerst een status-aparte krijgen om over twee weken vanaf een boot door de grachten van Amsterdam te kunnen roepen dat je door de samenleving omarmt wil worden. Dit Terzijde. Want Casius. Casius kennen wij nog uit 1999 met hun gelijknamige zomerhitje. En het nog immer grijs gedraaide Feelings for you Wat vanaf een dekschuit heel lekker tegen de grachtenpanden op knalt terwijl je in je string op de maat staat te springen. Casius dus. Die hebben weer een nieuwe kneiter gecomponeerd, en daar kun je op twee manieren van genieten. 1. Door de clip hieronder te bekijken. 2. Via deze link maar je zelf mag bepalen wat er gebeurt.