Er woedt op dit moment een ware ontbijt-oorlog in Nederland. Op de raarste plaatsen kun je tegenwoordig terecht voor een ontbijt voor weinig geld. Meubelwinkels, warenhuizen, benzinepompen, hamburgerrestaurants, tuincentra, you name it. Zelf ontbijt ik gewoon heel fossiel thuis, en dan zal ik wel een dief van m’n eigen portemonnee zijn maar ik wilde het voorlopig toch maar zo laten, want het niveau van de ontbijtjes doet me niet bepaald watertanden. En uitzonderingen daargelaten hebben ze doorgaans de kille uitstraling van een bedrijfskantine. Mediakok Pierre Wind is naar het schijnt wel deskundig, en deed voor het VARA programma Kassa dit vermakelijke verslag. Grote vraag bij dit alles is: Waarom? Waarom buitelen al die detaillisten massaal over elkaar heen met hun low-budget verzameling kleffe broodjes, plastic kaas en bekertjes warme zwarte uilenzeik? Een woordvoerder van IKEA zegt daarover: “Ontbijtjes zijn een mooie manier om klanten op een vroeg tijdstip naar de winkel te lokken. In de hoop uiteraard dat ze na het eten nog een rondje door de winkel maken.” Nu was ik laatst op een doordeweekse ochtend op pad in een klein plattelandsstadje, en wilde met mijn gezelschap ergens koffie, en de enige horeca die beschikbaar was, was het restaurant van de Hema. Alleen puilde deze uit van de vrekkige stinkbejaarden, die na het betalen van één euro de toch al schaarse zitplaatsen de verdere ochtend bezet zouden gaan houden! Het eerder genoemde Kassa filmpje laat bij Ikea een soortgelijk beeld zien. Dus de vraag wordt dan: waarom zou je al die krenterige oudjes ’s morgens in alle vroegte je zaak inlokken? Maar ik kan de vraag ook omdraaien: als je gepensioneerd bent, en alle tijd en vrijheid van de wereld hebt, en ’s morgens kunt besluiten om naar de prachtigste te plekken af te reizen, waarom zou je dan naar een Ikea restaurant op een troosteloos industrieterrein gaan?