We did nasi this comming

Woensdag, prima moment voor een portie blauwe hap naar de mensen toe moeten ze gisteren bij Culy.nl gedacht hebben.

En waarom ook niet? Nasi goreng is een prima ding en een toffe manier om zo’n beetje alles wat je van je rijsttafel van gisteren over hebt te verwerken tot een degelijke, doch voedzame maaltijd. En als je er een beetje bekwaam in bent nog lekker en snel ook. Iedereen weet dat. Iedereen? Nee, kennelijk niet dus. Want Guus Meeuwis wil er ook iets van vinden. Want naast dingen met een gitaar en zingen dat Brabant zo mooi en leuk is doet Guus tegenwoordig ook iets met eten maken. En heeft ie zelfs met een man die kok is en er uit ziet als dat droog geworden randje vet aan de kipfilet een heus boek geschreven. Met extra prima foto op de omslag. Waar Guus doet alsof ie iets snijdt en kok-de-droge-rand-vet-van-een-kipfilet zich met een bel witte wijn staat af te vragen waar het mis ging. Maar het levert, eerlijk is eerlijk, soms prima dingen op. Zoals een recept voor best wel puike frikadellen. Maar van nasi goreng moet je afblijven met je dikke witjoekelende vingertjes Guus. Helemaal als je idee van nasi goreng een hoopje laffige rijst met stukkies is die precies zo moet smaken zoals die klamme hap die je in je personeelsrestaurant in je kauwla zit te schuiven. Dit is ongeveer net zo’n grote misdaad tegen goed eetvoer om te knagen als, we noemen eens wat, rendang maken met kruidensnot van Conimex en fucking schnitzels. Dit is voor niemand leuk Guus. Doe de volgende keer maar gewoon niet.