Al het aluminium folie in de bunker is op, want we zitten al een weekendje hoedjes te vouwen. Dames en heren, onze residentiële chemtrailsnuiver Xadrep is even niet beschikbaar. Die zit in een kooi van Faraday angstvallig de postbezorgers af te slaan. Daarom hebben we lootjes getrokken wie de Ullamunotti nu weer mag duiden. Aangezien ondergetekende ook wel eens een leger van dichtbij heeft gezien, kreeg ik meteen alle korte strootjes. En dit zaakje stinkt een beetje heel erg veel naar opzet. En niet van de ‘coupplegers’.
Want laten we wel wezen: het was een staatsgreep van likmevestje. Wat meteen erg opviel is dat Erdogan METEEN wist wie er achter zat. Dat is ontzettend knap. Glazenbolachtig knap, zelfs. Ik bedoel ik heb wel eens een lekke band gehad en dat hij lek is, is een feit. Maar of het nou glas, een spijker of een los ventiel was daar kom ik pas achter bij het plakken. Erdo wist meteen dat het een vervelende spijker was.
Dan even zoals de meeste staatsgrepen door een leger gaan: die lukken gewoon. Om de doodeenvoudige reden dat het hele ding wat een leger goed kan is tactiek bedrijven met superieure wapens en middelen. Tegenwoordig heb je vrijwel geen legers meer die niet zoveel kunnen. Oké, het leger van Luxemburg.
Het is simpel: je neemt de media in, je neemt het parlement in en het staatshoofd gevangen, daarnaast bezet je strategische punten. Mochten, zoals vrijdag gebeurde, de medestanders van Erdo de straat opgaan dan is dat makkelijk. Als die je aanvallen is het hard maar dan open je het vuur. Dat is tactisch heel slim. Hard, maar slim.
Dat heeft twee voordelen: je ruimt potentiële herrieschoppers op en je stelt een (afschuwelijk) voorbeeld. Dit alles is NIET gedaan. Of het Turkse leger (al jaren in gevecht met de Koerden) is opeens hopeloos incompetent en weekhartig geworden of ze dachten dat er iets anders aan de hand was, een oefening bijvoorbeeld. Of zoals heel veel mensen denken: het was een false flag operatie. In gang gezet door Erdogan om zijn doel te bereiken. De luchtmacht had bijvoorbeeld ruim de kans om het toestel van Erdogan uit de lucht te schieten.
In ieder geval was Erdogan er als de kippen bij om een sloot aan rechters en ander subversief tuig op te pakken en meteen maar eens fijntjes de doodstraf weer in te willen voeren. Zoals een hoop mensen al opviel, leek het wel of hij een lijstje had klaarliggen. Iedereen die wel eens een onderzoek van de politie heeft meegemaakt weet dat het soms even duurt voor je duidelijk hebt wie je verdachten zijn. Deze zuivering is precies wat Erdogan nodig had om zijn ‘democratische’ machtsbasis te verstevigen. En omdat geschiedenis de neiging heeft zich te herhalen en Erdogan zelf de woorden “democratie is een trein waar je afstapt als je je doel bereikt hebt” heeft geuit sluiten we af met de onvermijdelijke Godwin: Erdogan heeft met deze amateuristische staatsgreep zijn eigen Reichstag-brandje.