Oh Happy Happy Joy Joy! Sneeuwvlokje Nienke Thurlings, Millennial van beroep en tevens sociaal psycholoog, yoga-docent en transformatiecoach (daar gaat het al fout), heeft een column geschreven over het fenomeen dat Millennials massaal getroffen worden door een burn-out. Lezen jullie even mee?
Want vergis je niet hoor. Millennials hebben het echt loeizwaar! De tijden zijn namelijk enorm veranderd! Vroeger was alles, pais en vree, beter, makkelijker, minder snel en vooral aanzienlijk minder jankerig! Nu is alles kut, moet je aan superveel verwachtingen voldoen en is het noodzaak om iedereen tevreden te stellen! Kijk maar op jongburnout.nl, want daar wordt de hele boel bij elkaar gesnotterd. Dat was vroeger niet aan de orde. Nu wel.
Ja maar vroeger!
Lees dan hoe onvoorstelbaar beter alles 30 jaar geleden was:
De arbeidsmarkt was evengoed niet makkelijk. Maar het leven kende wel een zekere regelmaat. De beleving van tijd was heel anders. Er was geen mobiele telefoon, e-mail of social media die de hele dag om aandacht schreeuwden. Veel gezinnen deden het op zondag nog rustig aan. Krantje, kopje koffie. Tijd om je te vervelen
Maar dat is nog niet alles hoor, neen:
Informatie opzoeken deed je in de archiefkast, de bibliotheek en met behulp van een rolodex vol contacten. Internet en e-mail bestonden nog niet
<code>insert zacht fluittoontje</code>
Nou, omdat
En Nienke weet vervolgens haarfijn uit te leggen wat de bron van al deze Millennial-ellende is. Het is allemaal de schuld van de industriële revolutie EN de digitale revolutie. Door die twee revoluties hebben sneeuwvlokjes millennials young urban professionals het momenteel zo onvoorstelbaar moeilijk. Door deze twee historische evenementen kunnen de hersentjes van deze kindertjes het allemaal niet zo goed meer verwerken:
Dit heeft een grote invloed op de wijze waarop de jonge hersenen functioneren en groeien. Ze staan altijd op ‘high alert’ of ze nu willen of niet. En het is in onze 24-uurs economie, waarbij je zelfs voor school internet en mobiel nodig hebt, bijna niet mogelijk om je te onttrekken aan die invloed
Boehoehoe! NOOIT! MEER! RUST! Want Millennials zijn blijkbaar zelf niet in staat om het uitknopje van hun telefoon of tablet te vinden. WAT ERG!!!! Maar het wordt nog veel erger! Deze twee revoluties hebben er voor gezorgd dat het verschil tussen arm en rijk alleen maar groter is geworden. Blijkbaar was het verschil tussen arm en rijk voor de industriële revolutie aanzienlijk kleiner. De Gouden Eeuw stond immers bekend als het wonder van sociaal welzijn. Huizen waren destijds spotgoedkoop, iedereen kon makkelijk rondkomen en het proletariaat bestond eigenlijk nog niet. Toch? Oh wacht…
Nog een trede lager stonden geoefende arbeiders, huisbedienden en ander dienstverlenend personeel. Aan de voet van de piramide bevonden zich de ‘paupers’, door Karl Marx later het proletariaat genoemd: verarmd landvolk, waarvan velen hun geluk beproefden in de steden, als bedelaar of dagloner
We hebben ongelofelijke haast
Hmmmm, en toch vielen de twintigers en dertigers destijds niet om wegens een burnout. Daar hadden ze simpelweg geen tijd voor. En niet omdat ze lekker op zondag op hun lauweren konden rusten, of omdat er geen mobieltje was, of email. Maar gewoon, omdat er gewerkt moest worden om te vreten. Niet meer en niet minder.
We hechten volgens Nienke ook nog eens allemaal waarde aan verkeerde zaken:
Onze maatschappij is waarde gaan hechten aan de verkeerde dingen. Wanneer houden we op met het ideaal van ‘meer, verder, beter’? Niet alleen als individu, maar juist ook als collectief? Want het milieu gaat er door naar de klote, beursen crashen in financiële bubbels waar ik niets van begrijp en mensen branden op.
Ik begrijp even niet wat je bedoelt
Oh wacht… Nienke begrijpt het niet. Wellicht is dat het probleem wel een beetje Nienke. Zodra de informatie niet in hapklare brokken aangereikt wordt, begrijp je het niet meer. Even in de materie duiken om op te zoeken waar het om gaat is er waarschijnlijk niet meer bij. Want Nienke en haar mede-sneeuwvlokjes hebben het veel te druk met appjes checken, mailtjes beantwoorden, binge watchen van Netflix, festivals bezoeken, blogjes schrijven, vlogjes kijken en de wereld rond reizen voor wat leuke foto’s op je instagramaccount.
Ze sluit af met de wijze woorden:
Stel je voor: een wereld met alle technologische mogelijkheden die we nu hebben. Maar ook met bezinning, onderlinge verbondenheid en het hart op de juiste plaats. Ik geloof dat we dan tot prachtige dingen in staat zijn.
Ja? Zoals de prachtige dingen die tijdens de industriële revolutie zijn ontstaan bijvoorbeeld? Of tijdens de digitale revolutie? Ik zeg maar wat hoor.
Toch is het wel degelijk een reëel probleem. Doordat jongeren opgroeien in een
‘alles is mogelijk’ samenleving, ontwikkelen ze ook een enorme angst om te falen. Want als je niet alles er uit gehaald hebt, is dat je eigen schuld (alles was immers mogelijk). Schijnt voor sommigen dusdanig veel spanning op te leveren dat ze knakken.
Het is misschien best terecht om ze ‘sneeuwvlokjes’ te noemen, maar de burn-outs zijn echt.
Oh, die burn-outs zullen vast echt zijn, maar dan wel om exact de redenen die volgens Nienke niet waar zijn.
Het schijnt dat stijldansen een goed probaatmiddel is tegen een burn-out bij millennials.
I Second that. Daarnaast is de prestatiedrang op scholen ook enorm toegenomen doordat ouders tegenwoordig via internet de “beste” scholen opzoeken voor hun kids en de scholen daardoor de meer middelmatige kinderen aan de kant schuiven. De Monitor van Teun vd Keuken heeft er vorige jaar uitgebreid aandacht aan besteed.
Mini-me zit op de school waar haar vriendinnetjes uit de straat ook zitten, die ook nog eens om de hoek is.
Misschien moeten ze maar eens stoppen elkaar op te fokken op social media? Niet hoeven te weten hoe ‘goed’ een ander het doet, dat geeft al een hoop rust. Deïnstalleren dus die hap.
Ja maar nee! Want het is een wezelijk onderdeel van hun prive! Dat zegt Nienke toch! 😉
Jongeren met een burn-out. Ik wil wel hoor… maar het lukt gewoon niet om daar serieus bij te blijven kijken. Een enkeling uitgezonderd gaat het meestal om verwende aanstellers die op een zeker moment een schop onder hun bipsje nodig hebben. Ik ken er genoeg; helemaal in mineur en er komt haast niks uit hun handen. Terwijl ze een goed stel hersens hebben en financieel support van thuis.
Ik denk dat het puur een gebrek aan doodzettingsvermogen en verantwoordelijkheidsgevoel is. Alles ging altijd te makkelijk; ze hebben nooit leren knokken. Dus zodra ze op een niveau komen dat er echt een inspanning gevraagd wordt, dat ze iets moeten plannen of doen waar ze eigenlijk geen zin in hebben, dan hangt het koppie en geven ze het snel op.
Een eenvoudige oplossing is er niet voor, want op het moment dat het gebeurt ben je eigenlijk al 10 jaar te laat.
Weet je wat je écht oud doet voelen? Luisteren naar een jonkie die je vertelt dat het in jouw jeugd beter was. Om dan ‘argumenten’ aan te dragen waarvan je zeker weet dat ze onwaar zijn omdat je er tenslotte zelf bij was.
Burn outs zijn echt, maar die zijn van alle tijden. Ik wil best geloven dat de constante prikkels van de social media het risico hiervoor verhoogt, maar daar kies je zelf voor. Je hoeft niet constant bereikbaar te zijn, je hoeft niet constant te twitteren of te whatsappen, enz.
EDIT PANIEK PEEUW: REEEEET! JE HEBT MIJN AVATAR WEGGEJORIST!1!! IK VOEL EEN BURNOUT AANKOMEN EN DAT IS JOUW SCHULD!!1
Ja, dat met die gravatars is ff een dingetje. Maar je kunt nu op je profielpagina je avatar zelf aanpatsen.
Mijn avatar is ook al gesloopt, dus ook ik ga nu als random sneeuwvlokje in de wasmand zitten smelten. En krijg de pleuris met je Wilhelmus coupletten, want ik trek het niet meer. Oh zo, joh.
Hehehe, ik heb dus geen flauw idee waarom die gravatars opeens niet meer werken. Alleen die van Toxteth lijkt het nog te doen… Ik ga mezelf even een burn-out aanhuilen.
Mijn avatar doet het wel, dus nu schiet ik in de stress omdatik buiten de groep van non avatars val en ik weet niet hoe dat te handelen!!
En dat er sinds 2008 niemand met minder dan 2 jaar ervaring nog een een baan is gekomen is ook een complete leugen. Bij mij stonden vroeger de recruiters voor de schoolpoorten, dus als jongeren (van een jaar of 35) nergens binnen komen zijn ze gewoon niet goed genoeg! Millennials moeten niet zeuren, maar aan de verwachtingen van babyboomers voldoen verdomme. En koop nou eens een huis!
Eeeeh, gelukkig maar dat niemand die kinderen in India een smartphone geeft?
Inderdaad, dan zou mooi onze consumptiemaatschappij in gevaar komen!