Wij van Vretecool zijn als het op food aankomt onverschrokken. Altijd bereid onze culinaire horizon te verbreden Je zult ons dus nooit horen zeggen “dat heb ik nooit gehad dus dat eet ik niet”. Sprinkhanen, ratelslang, mieren, ja zelfs quinoasalada, you name it. Vandaag gaan we zelfs een stapje verder dan dat, where no man has been before, en wagen we ons aan de Unox vegetarische gehaktballetjes in satésaus.
En aangezien vlees eten het nieuwe roken is (het wordt in verband gebracht met beroerte, diabetes type 2, kanker en verbale onderbuik-diahree) wil ik best zo nu en dan de happy vegetariër uithangen voor het goede doel. Dus ik rende zoals gewoonlijk naar Albert Heijn om daar € 3,39 af te tikken voor 400 gram Unox vegaballen die bij de Grote Mensenvriend “in het luxesegment in zakken met satésaus verkocht” worden.
Overigens liep ik met een wijde boog om de Tivall-meuk heen, dat intens smerige spul AH al decennia lang me door de strot probeert te duwen. Aan de onderkant van het marktsegment vleesvervangers is dat een soort buitencategorie, en het was dan ook niet helemaal onbegrijpelijk dat ze onlangs geprobeerd hebben van die slechte naam af te raken door op de verpakking die duivels term Tivall te vervangen door een compleet nieuwe naam: Garden Gourmet. Ik kan je verzekeren dat het dichtst dat dat bij garden komt is als je de composthoop omkeert. Trap er niet in, mensen! Maar ik dwaal af…
Terug thuis van mijn sprintje naar de AH rukte ik de zak open en telde ik 10 ballen in de satésaus. Bereiden is kinderlijk eenvoudig tegen infantiel aan omdat het spul allemaal is voorgegaard: even opwarmen in een pan of de magnetron volstaat. Maar wat een teleurstelling als het eenmaal op je bord ligt! De ballen zijn, op een enorme hoop zout na, letterlijk volkomen smakeloos, en hebben de bite van een natte tampon, de textuur van witbrood zonder korst dat in een beker melk heeft liggen soppen, tegen het plakkerige aan. De enorme hoeveelheid satésaus is waterig, zoet en -in tegenstelling tot de winkelprijs- verre van pittig.
Als dit al op écht vlees moet lijken, dan lijkt het nog wel het meest op geiten testikels (LNSFW) die 14 weken in de marinade hebben gelegen. Het geheel oogt (zie topicplaatje) als het bijproduct van een hond met terminale darmproblemen. Kortom, dit is ronduit junkfood van het ergste soort, Smac uit blik, maar dan van een dubieus C-merk. Dit hoort niet eens in het hondenvoersegment te liggen!
Mijn eindoordeel:
Verpakking: 6,5, wat taai
Inhoud: 0, voortijdig kokhalzend gestopt
Meer Vretecool? Dat kan. We hebben namelijk alle posts van Vretecool gebundeld onder een eigen url: www.vretecool.com. Hoe hard heerst dat dan! Daarnaast is er sinds kort ook een speciaal Vretecool-forum. Hier kan je suggesties achterlaten voor een volgende Vretecool-post, maar je kunt er uiteraard ook je eigen Vretecool-ervaring delen. Vretecool, de meetlat voor je maag.
