Het was eergisteren 10 jaar na de aardbeving in Huizinge en buiten een stel Shellsokpoppen kijkt iedereen verschrikt terug hoe tien jaar na de beving die in ieder geval Groningen op z’n kop zette het nog steeds kommer en kwel is.
Er wordt door iedereen en z’n “energieexpert” geroepen dat Groningen weer open moet, terwijl de expert op dat gebied, Staatstoezicht op de Mijnen (SodM), al sinds 2013 roept dat het niet veilig kan. Toen, in 2013, konden de Groningers nog ongezien de tyfus krijgen, inmiddels is het sentiment een heel klein beetje gekanteld.
Centrale probleem is dat de bende op dit moment niet veilig is. De regel waar men mee rekent is dat wanneer er een beving is van een bepaalde sterkte je minimaal een kwartier of half uur de tijd moet krijgen om je huis te kunnen verlaten alvorens het instort. Alles wat daar niet aan voldoet (en dat zijn dus nog steeds duizenden woningen) moet versterkt worden (en ja, daar zijn ze al jaren mee bezig en het schiet voor geen meter op). En pas dan is méér oppompen mógelijk minder gevaarlijk, want de huidige versterking is berekend op basis van versnelde stillegging van de aardgaswinning. Dus kraan toch weer open betekent alle huizen opnieuw beoordelen. Grofweg gezegd, tegen de tijd dat iedereen van het gas af is kan je weer pompen, maar dan nog steeds niet veilig, want de aardbevingen blijven dan en zullen erger worden.
RTV Noord heeft een podcast gemaakt waarin ze jongeren in het aardbevingsgebied volgen. Geen Randstedelijke sneeuwvlokjes, dit zijn jonge mensen die gewoon serieus rekening moeten houden dat ze in de nacht hun huis moeten ontvluchten omdat het op instorten staat na een aardbeving, dat terwijl hun huis al jarenlang op de lijst staat om versterkt te gaan worden maar hun ouders al een uur of 114 in overleggen hebben zitten over de exacte kosten en wijze van versterken. En dan gaat het nog niet eens over de vergoedingen voor de schade, reparatie en de strijd die daarmee gemoeid is om veilig in je eigen huis te kunnen leven.
