Het zal geen geheim meer zijn: ons de mense eten te veel en gaan te weinig dood. Moeder natuur gaat dat uiteindelijk vanzelf oplossen maar dat is dan wel het einde van het geslacht Homo. Willen we het daar niet op aan laten komen dan moet er wat veranderen. Bijvoorbeeld het gebruiken van andere eiwitbronnen dan koe, kip en big. Insecten misschien?
Die bevatten prima eiwitten en andere nuttige voedingstoffen, bovendien is het kweken (fokken?) ervan niet zo belastend voor het milieu. Ze stoten minder broeikasgassen uit dan zoogdier-vee en voor de productie zijn minder veel grondstoffen nodig). Het lijkt dus en kwestie van tijd voordat we onze steak af gaan wisselen met wat geleedpotigen, wen er alvast maar aan. Nu krijgt niet iedereen gelijk een natte bek bij de gedachte insecten te moeten gaan happen. Gelukkig hoef je dat ook niet te doen, daar zijn bloggers voor.
Op de redactie zwierf nog een gedroogde sprinkhaan rond, ooit meegeleverd met het blad Quest, dus hop dat schort aan en achter het fornuis! Voordeel 1 wordt al snel duidelijk: het is snel klaar. Sprinkhanen laten zich ook prima marineren, verwerken in loempia’s, etc. maar het makkelijkste is toch om ze in hete olie te mikken: onze sprinkie mocht zwemmen in zonnebloemolie met wat rode ui en cayennepeper als gezelschap. Als insect-eet-maagd was het moeilijk in te schatten wanneer ie nu klaar was, “goudbruin” leek de beste optie.
Opdienen en ja… de hamvraag dus; Tastes like chicken? Nee, het leek nog het meest op gebrande pinda, maar dan zwaarder en wat meer bitter (“ik proef noten”), qua bite was ie opvallend bros en luchtig.
Kunnen alle BBQ-boeken kunnen in de ramsj? Eén sprinkhaan maakt nog geen maaltijd, toch vielen een paar dingen reeds op. Eiwitvervanger? Ja, maar geen vleesvervanger als eetervaring: voor wie de sensatie van een sappig stuk dood dier in de mond niet missen kan, is dit geen alternatief. Verder zullen er nog heel wat groepstherapiesessie nodig zijn voordat de gemiddelde westerling beesies in zijn melis gaat lopen prakken. Er zijn betere vleesvervangers denkbaar. En wat gebeurt er als de sprinkhanenhokken open blijven staan? Bijbelse plagen in de polder?
Meer Vretecool? Dat kan. We hebben namelijk alle posts van Vretecool gebundeld onder een eigen url: www.vretecool.com. Hoe hard heerst dat dan! Daarnaast is er sinds kort ook een speciaal Vretecool-forum. Hier kan je suggesties achterlaten voor een volgende Vretecool-post, maar je kunt er uiteraard ook je eigen Vretecool-ervaring delen. Vretecool, de meetlat voor je maag.
Er vliegen al jaren Afrikaanse sprinkhanen op het Maldens veld. Net ten zuiden van Nijmegen, net ten zuiden van de Radboud Universiteit waar je biologie kunt studeren en de hippies in de jaren ’60 de ‘proef’dieren (niet voor consumptie) de vrijheid gaven.
Hoe smaakt op de BBQ geroosterde sprinkhaan?
Voor smaak en textuur, denk aan gepelde gamba’s in een laagje cornflakes.
Prima te doen met een dipsausje en een glas plop.
Sprinkhanen zijn gewoon niet te vreten!