Wim van de Camp. Zijn CDA is niet onze directe redactievoorkeur, maar net als CDA-pitbull Pieter Omtzigt vrijwel altijd doet, zegt Wim van de Camp in dit geval een paar hele juiste dingen.
Het debat rond het aanstaande referendum kenmerkt zich aan de tegenkant vooral door leugens. Jan Roos roept tegen iedereen die het horen wil dat het referendum gaat over of Oekraïne bij de EU mag. Jan Roos gaf eerder toe dat hij dat hele verdrag überhaupt niet gelezen heeft en is daar zelfs trots op.
Wat zijn de leugens van het tegenkamp bijvoorbeeld?
- Het verdrag regelt helemaal niet dat Oekraïne bij de EU komt.
- Er gebeurt niets tegen corruptie? Sinds het tekenen zijn 80 nieuwe wetten aangenomen om corruptie te bestrijden. Is het dan morgen opgelost? Nee. Maakt men grote stappen? Zeker!
- We worden overspoeld door migranten! Nee. Het verdrag regelt geen vrij verkeer van personen met Oekraïne. Er wordt op z’n best, in de toekomst, als aan waarborgen voldaan is, een visavrije reismogelijkheid gemaakt. Zoals burgers uit veel EU landen zonder visum naar de Verenigde Staten mogen reizen. Wil je daar werken? Procedure van maanden!
Prima om over de inhoud te praten, maar als je gewoon glashard liegt en ondertussen de Oekraïeners in het gezicht spuugt, dan is je standpunt volstrekt ongeloofwaardig.
Retecool is zoals je kunt zien ook in Brussel geweest, maar aangezien we een hysterische historische fittie met Wim van de Camp hebben gehad in het verleden hebben we uit het lange interview dat Referendum Reporter hield met Wim de relevante stukken bij elkaar gezet in een filmpje. Aangezien ieder weldenkend mens op basis van de feiten vóór wil stemmen is het werk van Referendum Reporter als neutrale partij dus retehandig voor uw RC.
En met elke post dat vóór het verdrag pleit, nu zelfs met hup van Van der Camp, verliest RC weer een beetje van z’n geloofwaardigheid (en ziel).
Heb je het verdrag gelezen, hoofdmeester? Ik denk dat het juist the nay-sayers zijn, die tegen zijn vanwege onvrede over zaken die niets met dit referendum te maken hebben, die hier een gebrek aan geloofwaardigheid hebben.
Punt 1. Het kunnen/mogen afdwingen van een raadgevend referendum is nieuw. En kan enkel over zaken waar de politiek kort gezegd een steekje heeft laten vallen. (Dus eigenlijk alleen maar bij incapabele politici.) De reacties van politici rond het referendum zegt dan ook meer over de politici zelf dan over het onderwerp.
Doe er uw voordeel mee bij de komende kamer-/provinciale-/gemeenteraadsverkiezingen, de verschillende politici en partijen moeten zich voor en na het referendum in de kaarten laten kijken.
Punt 2. De EU kent handelsverdragen en associatieverdragen. De handelsverdragen worden aangenomen bij meerderheid, de associatieverdragen alleen unaniem.
Unanieme beslissingen binnen de EU kunnen door Nederland niet mede bevestigd worden door enkel instemming van het kabinet. Deze beslissingen horen besproken te worden in beide kamers. De EU (of eerder het zakelijke netwerk rond het NAVO-bondgenootschap) had haast om een verdrag met Oekraïne en nog enkele Oost-Europese landen te sluiten (haast bij belangrijke besluiten is nooit goed) en de
corrupte Oekraïenseverschillende machthebbers roken kansen en waren niet in voor enkel een handelsverdrag.Punt 3. Het feit dat dit de eerste mogelijkheid is/was voor een referendum, aangevuld met de nog levende rancune na de zeperd van het referendum uit 2005. Maakte het opstarten van dit referendum mogelijk.
De dames en heren politici dachten dat 300.000 handtekeningen verzamelen geen enkele belangenvereniging ooit zou lukken. Hierin hebben ze wellicht gelijk. Maar ondanks het feit dat ze zelf daags ‘social media’-berichtjes het internet opsturen en in heel de wereld regimes door ‘social media’ worden belaagd en/of vervangen, konden ze niet voorzien dat ‘social media’ sneller en beter werken dan willekeurige belangenverenigingen.