Vrijdagmiddag Kutkoffer: Paranoid

Gofferdomme, lieve Retecoollezertjes! Alwéér zo’n heersende aflevering van die verrot fijne Vrijdagmiddag Kutkoffer! Nog even de spelregels uitgelegd: in de VMKK gaan we op zoek naar de allerberoerdste koffer van een bekende TOP2000 kneitert, steevast met een van-kwaad-tot-erger opbouw. Deze week richten we ons op Paranoid, de one hit wonder uit 1970 van Ozzy Osbournes Black Sabbath, afgelopen oudjaarsdag nog op een zeer verdienstelijke 111e plek in de TOP2000. Classic Rock op z’n best! Laten we eens kijken hoe anderen dat om zeep hielpen.

We starten met de deathmetal versie van Dillinger Escape Plan, gevolgd door de zwoele Caraïbisch klanken van Taggy Matcher, de OMGWTF-ADHD editie van de Braziliaanse Dickies, de prachtig ingehouden, dramatische versie van onze vrienden van de Hayseed Dixies, en de neurotische Madchester variant van de Inspiral Carpets. En, ome God, horen we daar
Soft Cell? Au! M’n oren!! Heel apart is deze deprimerende Kensington-achtige uitvoering van -hoe toepasselijk!-  Hellsongs, en apart is ook deze boterjusgladde en werkelijk onherkenbare rockballad die Diesel ervan gemaakt heeft. Minstens zo onherkenbaar als deze versie van Adam Parfrey. Waarmee we dan zijn aanbeland bij de winnaars van De Gouden Kut van deze week!

Uw applaus graag voor het Duitse Duo Cindy en Bert. Jazeker, dezelfde Bert die later met Ernie een duo zou vormen! Cindy is naar verluidt de reden dat Bert homo kreeg. Want waar in onderstaande clipje Cindy en Bert nog wel door zouden kunnen voor de Germaanse tegenhanger van het hippie duo Sonny & Cher, bleken ze al snel te transformeren naar het Duitse equivalent van godbetert Gert en Hermien, met zwaar gereformeerde Heimat meuk zoals deze draak (popquiz feitje: tekst van deze Nederlander). Is het raar dat Bert voor de herenliefde koos?