Uit de serie Like A Version, waagt duo Magdalena Bay zich aan Ashes to Ashes van den Dave.
Klinkt fris maar blijft ook redelijk veilig dicht bij het origineel. Primaleuk, maar is het ook kut? Wel, de bassist doodt het uit daar, er zijn puntige drums en fijn accentuerende klavierklanken. Maar die zang … “zwijmelend ondervoed kindvrouwtje stijgt niet uit boven het tevergeefs pretentievol niveau van een studentenbandje” (dank je Web). Die kan inderdaad wel wat grotere longen gebruiken, de pulmones dan hè, scheelt ook weer wat microfoon-fellatio.
“The shrieking of nothing is killing.”