Nog een maand of twee en u gaat weer gezellig met z’n allen met de caravan of vouwwagen achter de gezinswagen, op zwarte zaterdag in de file richting Frankrijk staan. Oh nee, u niet natuurlijk, maar ALLE ANDEREN wel!
Met een flinke voorraad belegen kaas, hagelslag en pindakaas in de achterbak. Lekker vroeg gaan rijden, of nog beter, in de nacht vertrekken en vervolgens verongelijkt schelden op al die idioten die goedverdoeme uitgerekend óók vandaag als reisdag hebben gekozen.
Onderweg worden op een parkeerplaats de thuis gesmeerde krentenbollen verorberd en geniet men van een heerlijk bakje zelfgezette koffie uit de thermoskan. Tot zover gaat het allemaal goed, want een mooier begin van de verkansie kan bijna niet. Het is ook allemaal precies zo uitgerekend dat er gewoon op de normale tijd gegeten kan worden. Dus staan om 17:30 uur de piepers, boomstammetjes en bloemkool op tafel. Dan, na de afwas, nog even met een pijpje Heineken voor de caravan zitten en vervolgens niet te laat naar bed.
Tot zover de ideale vakantie van ‘ze’, de anderen, de sheeple. Want ons zijn natuurlijk de cultuur-omarmers die hangen met de locals en bij die chagrijnige boulanger in het dorp niet, steeds harder pratend, “Brown bread yes. You have it?” “No, not de stokbread, gewoon normal BROWN BREAD?!”, schreeuwen in een poging net zulk zacht en houdbaar fabrieksbrood als thuis te krijgen. Nee, ons zijn wereldburgers met repsect voor ‘s lands wijs en ‘s lands eer. Met ‘mutantur mores, quando mutantur honoresis’ als lijfspreuk struinen wij met een alpinopet op, de lokale marktjes af op zoek naar streekproducten en halen we onze artisanale (haha, ik zei anale) tomaten bij dat ene vrouwtje op die heuvel, die ze al 80 jaar in haar eigen tuintje verbouwt en ze aan huis verkoopt.
Maar genoeg inleiding. Om ons nou een beetje te helpen bij het compleet blenden in de lokale eetculturen van niet alleen Frankrijk, maar ongeveer ieder land ter wereld, heeft een stelletje geniale Britten die hoogstwaarschijnlijk hun eigen eetcultuur zat waren (wij kunnen ons daar wel iets bij voorstellen) de geweldige side TasteAtlas gemaakt. Het concept is lekker makkelijk en snel: u typt een land in en u krijgt de typische gerechten en dranken van dit land te zien. Maar ook waar u ze kunt kopen en bij welke restaurants u zich het beste kunt onderdompelen in de eetcultuur. Verder kunt u ook nog zoeken op gerecht of ingrediënt, waarna u bij de landen en streken terecht komt waarin deze worden gebruikt. Buitengewoon handig!
Als ijsfontijn op het nagerecht; en dit is misschien wel het leukste onderdeel van de side, is er een interactieve wereldkaart, waar je al scrollend en in- en uitzoomend de gerechten en specialiteiten van de landen voorbij ziet komen. Hoe meer je inzoomt, hoe meer je ziet. Geweldig! Wij gaan verder met ons verkneukelen en wensen u alvast een eclectische eetverkansie toe. Uw eigen unieke verkansie eet- of drinkvondsten kunt u uiteraard kwijt in de comments!
En bedankt, hoe moet ik nu de rest van de middag nog aan werken toe komen?
Nou, door te kijken naar authentieke streekgerechten die je alle eetlust ontnemen. Sardijnse cordula, bijvoorbeeld:
(Zie verder het hilarische @fuckedupfoods)
WTF…
Damn… https://italian-traditions.com/wonderful-braid-sardinian-sa-cordula/
En het is kosher halal, dus wat wil je nog meer?
/ Lekker met een zwembad sriracha
Eens, met Sriracha wordt alles beter.
Kwijlend hangen bij Sarajevo – kunnen ze geen linkjes naar thuisbezorgd erbij doen?
Ik heb zin in 2 Italiaanse paninibroodjes /duikt weg
Met een saus van pommedori tomaten
Terwijl ik lekker naar mijn koikarpers ga zitten kijken.
en in de zomer ga ik graag naar het Balatonmeer