Vanavond twee zeer oudgedienden in de RCLNM met nieuwe materiaal, domweg omdat ik geen keuze kon maken. In de linkerhoek vinden we Robert Plant, die u natuurlijk onmiddellijk herkent als de zanger van TOP2000 moloch Led Zeppelin, die alweer zo’n beetje z’n 10e solo-album heeft voltooid. En het lijkt wel een van de betere te zijn, waarbij u moet weten dat de man sinds de Stairway To Heaven voornamelijk briljant materiaal gemaakt heeft. In de rechterhoek vanavond staat niemand minder dan Johnny Marr, naast tekstuele grootheid Morrisey het muzikale genie van The Smiths. Ook Marr maakt imho al de nodige jaren zeer smaakvolle solo albums, in het pré-RC14 tijdperk al eens vaker onder uw RCLNM aandacht gebracht door ondergetekende, dus helaas effe niet met een link te bewijzen. Na het opdringerige werk van het kapitalistisch bevoorrechtte Ierse hedgefonds U2 eerder deze maand zijn de beide heren vanavond het aangename klinkende bewijs dat kwaliteit geen schreeuwerige marketing nodig heeft.
Hé, de tweede clip van global!
Hier is iets raars aan de hand met beide nummers. Het vakmanschap druipt er van af, maar op een of andere manier zit er geen wow! in. Marr zingt altijd te vlak om echt te boeien, het nummer van Plant klinkt als Simple Minds in hun mindere fase (alles na Sparkle in the Rain).
In tegenstelling tot Johnny Marr heeft Robert Plant wel een oeuvre opgebouwd wat moeiteloos los te koppelen is van zijn roemruchte verleden, hulde + en zo, Marr kan beter weer paren met een verknipte begenadigde zanger/tekstschrijver.
PS: OLO @ barq
Misschien moeten Plant en Marr eens samen in een studio kruipen, Eens kijken wat dat muzikaal oplevert.
Ik zie ze vanavond in café t Smidje, zal het eens voorstellen.