Vandaag is het 4 jaar geleden dat Peter Steele van de band Type O Negative overleed. Naast dat ik de man persoonlijk een aantal keer heb mogen ontmoeten, heeft hij mij met de plaat Slow, Deep and Hard door de donkere jaren negentig heen gesleept. Naast zijn diep persoonlijke teksten, zelfspot en geweldige gevoel voor humor was het ook nog eens een geweldig aimabele man. Het succes van zijn band was naast terecht hem dan ook flink gegund. Helaas kreeg hij ook met de keerzijde te maken: hij had behoorlijke plankenkoorts en dronk dat weg. Later kwam daar ook een flinke cokeverslaving bij. Hij heeft daar met succes uiteindelijk een punt achter weten te zetten. Het wrange is echter dat hij net een aantal maanden van de drank en drugs af was toen zijn hart het begaf. “Without warning, heart attack” zoals hij zelf zong in I Don’t Wanna Be Me. De wrange duistere humor van dat gegeven had hij zelf zeker weten te waarderen. Ik mis hem nog steeds.
Account aanmaken
Welkom! registreer voor een account
Er zal een wachtwoord naar je gemaild worden
Wachtwoord herstel
Vind je wachtwoord terug
Er zal een wachtwoord naar je gemaild worden
Loving you was like loving the dead.