Radar. Dat is toch een beetje de klacht.nl voor mensen die in plaats van een smartphone nog een Sony Trinitron in de huiskamer hebben. En dan heeft klacht.nl dus een sectie over gebroken Melba-toast. Dat laatste is helaas geen grap, kijk maar naar die rating (op het moment van schrijven 1.4. Uiteraard.).
Maar sommige items van Radar zijn best de moeite waard, en zo ook de meest recente aflevering. Want daarin komt de directeur van Parkmobile toelichten waarom iemand die met de app van Parkmobile een parkeeractie niet kan stoppen zijn geld niet terugkrijgt. Het zit zo: meneer parkeerde met Parkmobile. En toen niet meer. Echter stopte de teller niet en heeft hij 106 euro te veel betaald. Parkmobile stuurt hem naar de gemeente. Gemeente stuurt hem terug naar Parkmobile. Kastje, muur, 106 euro aan stukgeslagen.
Totaal niet voorbereid om een goed verhaal te houden, komt de directeur bij Radar dit uitleggen. Nouja, uitleggen. Hij probeert een keer of vijf een wollig verhaal te houden door het te hebben over bewijslast of ander gelul, geeft toe dat ze 20 keer per dag meldingen krijgen dat parkeeracties niet te stoppen zijn (twintig! keer! per! dag!) en, nadat hij doorheeft dat afleidingsmanoeuvres niet gaan werken, geeft hij maar toe dat hij geen antwoord kan geven. Met andere woorden: bij Parkmobile kan je naar je centen fluiten als je je parkeeractie met hun app niet kan stoppen. Terugkijken kan hier!
Het Eurovisiesongfestival staat weer op de stoep. Op 13 mei 2017 zal de finale plaatsvinden in gastland Oekraïne. Maar hoe was het veelbesproken ‘Eurovision’ in 2016 ook alweer gegaan? Ik had daar toen wel een mening over, dus hier lees je een soort recensie over het Eurovisiesongfestival van vlak na de finale van 2016.
Het Eurovisiesongfestival werd toen gewonnen door de Oekraïne met het politiek getinte ‘1944’.
Eurovisiesongfestival
Zaterdag 14 mei 2016 was het zover; de finale van het Eurovisiesongfestival. Na twee halve finales was het moment aangebroken waarop 26 landen de strijd met elkaar aangingen. In een overweldigende tv-show die van negen uur ’s avonds tot ongeveer half één ‘s nachts duurde, gaven Jan Smit en Cornald Maas scherp commentaar op de muzikale gebeurtenissen. Nederland zat massaal aan de buis gekluisterd, was mijn indruk. Op Facebook vlogen de kritische reacties over en weer en werden steunbetuigingen voor ‘onze’ Douwe Bob geuit.
Eurovision?
Eigenaardig genoeg deed Australië voor de tweede keer mee met het Eurovisiesongfestival, evenals Israël en Rusland. Dit zijn geen (compleet) Europese landen, maar blijkbaar is bij Europa horen geen voorwaarde om mee te mogen doen. In 2003 won Turkije immers nog met ‘Every way that I can’. Waarom het dan nog steeds ‘Eurovision’ heet, is me een raadsel, maar er zal wel een uitleg voor zijn.
Spektakel
Het werd een waar spektakel met lichtshows, special effects, vlotte presentatoren en een uitzinnig publiek. Het Australische ijzersterke ‘Sound of Silence’ gooide hoge ogen, maar greep net naast de titel. De winnaar werd het politiek getinte ‘1944’ van Jamala uit de Oekraïne. Of het vocaal en muzikaal gezien nu een tophit is, valt te bezien, persoonlijk heb ik betere nummers gehoord, maar soms draait het meer om de boodschap dan om het lied.
Pijlers
Er zijn eigenlijk vier pijlers die ik terugzie bij dit niet helemaal Europese muziekspektakel. Een krachtig nummer hebben, een bijzondere show neerzetten, een verhaal willen vertellen of een statement maken. Het verhaal van het winnende liedje betrof de deportatie van de Krim-Tataren in het jaar 1944, waarbij de overgrootmoeder van de zangeres een dochter verloor. Daar kun je, zeker met het politieke klimaat rondom Rusland, dan eigenlijk niet meer omheen, alle andere goede inzendingen ten spijt. Rusland zelf eindigde als derde met het upbeat ‘You are the only one’ waarbij de zanger een iconische show weggaf met prachtige visuele effecten.
Conchita Wurst
Een goed voorbeeld van een ‘statementnummer’ was ‘Rise like a Phoenix’ in 2014 van de vrouw met de baard; Conchita Wurst. Iets met homorechten. Daar kun je dan als Nederland met het uitstekende ‘Calm after the storm’ van de Common Linnets natuurlijk absoluut niet tegenop boksen. Een tweede plaats was desalniettemin een geweldige prestatie voor een landje dat jaar na jaar totale bagger naar het Eurovisiesongfestival stuurde.
Smaak
Over smaak valt natuurlijk niet te twisten, maar ik denk dat de meeste Nederlanders zich meerdere jaren hebben afgevraagd: Is dit écht het allerbeste wat we hebben? Is dit werkelijk een nummer waarmee we denken de geschiedenis in te gaan? Shalalie, shalala? Meerdere landen lijken hier tegenaan te lopen, want ieder jaar zijn er wel tenenkrommende inzendingen of optredens waarvan je je als kijker afvraagt wat deze persoon überhaupt op een podium te zoeken heeft. In 2012 liet Zweedse zangeres Loreen zien dat een sterk nummer én een krachtige show samen de beste combinatie is. Het nummer ‘Euphoria’ is één van mijn persoonlijke favorieten door de uitmuntende zang en de opzwepende dans. ‘Euphoria’ behaalde toen een in mijn ogen heel terechte eerste plaats.
Nederland
De Nederlandse inzending van 2016, Douwe Bob, met het countryachtige nummer ‘Slow Down’ kreeg positieve reacties en zou ergens halverwege eindigen, misschien zelfs in de top tien. Uiteindelijk kwam Douwe op de elfde plaats terecht. Laten we hopen dat Nederland in 2017 met een iets interessantere inzending komt.
Love Love Peace Peace
Wat ik persoonlijk echter het absolute hoogtepunt van de avond vond was het heerlijk ironische ‘Love Love Peace Peace’. Daarin somden presentatoren Måns Zelmerlöw and Petra Mede alle ingrediënten voor een winnend nummer op. Denk aan knappe topless mannen op trommels, een traditioneel instrument om je culturele identiteit als land te onderstrepen, een karnende blonde chick, een man in een hamsterrad, een viool en een Rus op rolschaatsen. Alles werd uit de kast getrokken in dit hilarische intermezzo. Ik kan iedereen dan ook aanraden dit nummer even te bekijken. Glimlach gegarandeerd, of je nu van het Songfestival houdt of niet.
We kunnen in mei rekenen op een even indrukwekkende show vol vergeetbare liedjes, mogelijke hits en natuurlijk een heleboel meningen.
Vraag een willekeurige schoolklas een tekening te maken over hoe de wereld eruit zal zien in 2050 en je zal veel vliegende auto’s zien. Had je aan een schoolklas in 1950 gevraagd hoe de wereld er in het jaar 2000 uit had gezien, dan was dit niet veel anders geweest.
Al sinds het begin van de luchtvaart droomt men over de ideale hybride oplossing; Rijden als een auto en zodra het kan, opstijgen en weer landen als een vliegtuig om verder te rijden. Snel, efficiënt en zonder file’s. Vliegende auto’s zijn dan ook in menig science fiction en tekenfilm te vinden. Want tot nu toe is het nog niemand gelukt commercieel een vliegende auto te produceren.
Maar waarom dan niet?
Het feit dat de lucht boven de stad nu nog niet is gevuld met vliegende auto’s heeft er eenvoudigweg mee te maken dat de de energie die je nodig hebt om het gewicht van een auto inclusief passagiers de lucht in te krijgen nogal behoorlijk is. Zodanig zelfs dat je er een motor in moet plaatsen met zoveel kracht dat de brandstof al na enkele minuten op is. En om voldoende brandstof mee te slepen voor een langere vlucht, moet je een nog sterkere motor hebben. Enfin, u snapt wel hoe het er dan uit gaat zien. Er zijn in de loop der tijd al wel talloze hybride vormen geweest van auto’s waar waar je vleugels aan kon koppelen maar dan zul je nog iedere keer Buiten de stad moeten landen om daar je vleugels ergens te stallen.
Bijna
Het bedrijf wat er het dichts bij in de buurt is om de vliegende auto tot een commercieel succes te maken is de firma Pal-V die de gelijknamige Pal-V. produceert. Op basis van een autogiro kun je met de Pal-V maximaal 4 uur rijden en vliegen met twee personen. In Nederland mag je er wel mee op de openbare weg. Maar vliegen mag alleen met een brevet, vanaf een erkende luchthaven en met een boek vol regeltjes en bepalingen. En dat voor een slordige half miljoen euro. Niet voor iedereen weggelegd dus.
Tromgeroffel!
Maar nu is er de Kitty Hawk! Jawel! De Media beweren dat je eind van dit jaar geheel elektrisch de files kan ontwijken in je eigen ‘easy to use’ Kitty Hawk vliegende auto. Vol trots tonen zij deze video waarin iemand in een uit zijn kladden gegroeide drone over het water vliegt. Ja maar ho eens even. Dat is helemaal geen vliegende auto! Dat is gewoon een 1 persoons quadcopter . De website van Kitty Hawk heeft het zelf ook over een ‘Ultralight Aircraft that is designed to be flown over fresh water. Dus waar de media het begrip ‘vliegende auto’ vandaan heeft..? Fake News. Sad.
Heeft u de lunch al achter de huig liggen? Klik dan niet op dit nummer van Joey Kerkhof. Want inderdaad, dat is een ongelofeloos grafnummer /seth. Joey Kerkhof, ook bekend van in het Engelands gezongen nummers, heeft Roy Otters gebeld en vermoedelijk gezegd: “Roy, ik wil echt een enorme vette clip“
En dat is gelukt. Op zo ongeveer ieder moment in de clip wordt hij geflankeerd door enorme repen gestold frituurvet. Vermoedelijk familie van Joey. Ze hebben namelijk allemaal hetzelfde postuur. U had nog niet geklikt? Denk aan een XXL poef met een gezicht erop getekend.
Joey z’n biografie leest zoals Ed Baars schrijft. Met e norm veel zin loze spa zies. Zoals bijvoorbeeld dit stuk. Serieus. Probeer. Dat. Te. Lezen.
Op 14 jarige leeftijd sloot joey zich aan als tamboer bij jeugd drumband de hint waar haar diverse diploma’s wist te behalen na een tijdje sloot Joey zich aan bij koningklijke harmonie den-bosch en zit hij bij een carnavals vereniging , dus muzikaal is Joey zeker .op zijn 18e verjaardag is het voor Joey officieel begonnen als artiest dit kwam doordat Joey op zijn suprise party zelf een liedje met een collega artiest mee zong en de mensen toen in verbazing stonden dat Joey ook nog een aardig toontje kon zingen na die tijd en advies van mede artiesten ging Joey er wat mee doen en melde zich aan bij diverse talentenjachten waar Joey vaak de finale wist te behalen en vele ervaringen rijker was geworden , nu treedt Joey op door heel het land en heeft ook enkele singels op zijn naam zoals zijn nieuwe singel ”Speciaal voor jou” een ode aan zijn oma die inmiddels is overleden .
Nee, daar is geen hol van te kleien inderdaad. Dan terug naar de clip. Want behalve dat het, als Joey zingt, lijkt alsof hij een naar adem happende goudvis is, is de tekst van dit nummer van het niveau nijntje. Zegmaar dat een kind van vijf (maar dan zonder hersenbeschadiging) denkt “kom op, dat is een beetje kinderachtig“.
Roy Otters is het beste dat in deze clip te vinden is. En de slimste, want hij stuurde de factuur ervoor.
Niet gewonnen? Best wel kut! Probeer het anders nog eens met de onderstaande foto. Verzin er onderschrift bij, tik die in de reacties en dan is het maar dwangmatig F5-en om te zien of je geplust wordt. Het onderschrift met de meeste plusjes maakt je winnaar. Kei-vet! Deel het met je Vrienden en je Haters.
Goedemorgen, een nieuwe week, en nu al onhoudbaar klote. Graag gedaan. Ook namens Calvin Tuinstra. Die wil namelijk jullie, lieve kijkbuislezertjes, vergasten op een mooi stukje positivisme zo aan het begin van de nieuwe werkweek.
Calvin Tuinstra heeft zich daarvoor laten filmen in een vervallen gebouw, al rondlopend in een maatpak. Helaas niet in zijn maat, maar dat mag de pret niet drukken. Het ziet er een beetje uit alsof hij een zakelijke uitstraling probeert te etaleren in de schoolmusical van groep 8, met de blazer van z’n vader. En die vader moet dan minimaal ziekelijk obese zijn.
Calvin heeft voor dit nummer, dat overigens “Dit Leven Is Van Ons” heet, gekozen voor de stijlvorm “rap”. Althans, dat is toch onze conclusie want hij lijkt alleen maar losse woorden aan het opzeggen, soort van text-to-speech niveau. Mocht u overigens denken, hadden we deze volvette kwarkbol niet laatst ook? Nee, goed gezien, maar dat was Ramon Prins.
Maar Calvin Tuinstra dus. Die zelf ook wel inziet dat z’n nieuwe CD echt volkomen kut is, maar de moed er nog probeert in te houden op z’n Feestboek. Zo begint (na ongeveer 57 seconden) het refrein en dan verwacht je dat daar toch een stevig potje gezongen gaat worden. Maar net als de moeder van Calvin 14 seconden na zijn geboorte, wordt ook u, de luisteraar, hier danig teleurgesteld. Zowel het refrein, als Calvin zelf hoogstwaarschijnlijk, zijn een typisch gevalletje “voorvocht”.
Hier is op geen enkele manier een krachtige explosie van energie aan vooraf gegaan. Dit is simpelweg langzaam druppelend weglekkende plakkerigheid. Calvin Tuinstra is een soort muzikale druiper.
Hij voorspelde webshops (soort van), Skype (soort van), mobiele telefoons (soort van) en had een epische one-of-a-kind baard. Chriet Titulaer, sterrenkundige en TV-persoonlijkheid, had sex met Patricia Paaij.
Hij presenteerde dingen voor mensen die voor 1990 al bewust naar TV keken en was gek op techniek. Ook was hij mede-oprichter van het Huis van de Toekomst en het Kantoor van de Toekomst. De Nostradamus van de technische communicatie was zijn tijd 30 jaar vooruit, maar is desondanks 73 geworden. RIP voor de nabestaanden.
Lonneke (wie?) is rechts, gefrustreerd en heeft, naar eigen zeggen, geen vrijheid van meningsuiting. Die vrijheid is volgens haar ‘een illusie’, zo schrijft ze op The Post Online. En dat is de schuld van links, aldus Lonneke.
Want links is agressief, intolerant en infantiel. Wat Lonneke hier bedoelt is “het niet met haar eens”, en dat is een gegeven dat ze alleen kan weten omdat ze haar vrijheid van meningsuiting (een illusie!) heeft gebruikt om haar mening te uiten. Hoewel blijkbaar het Lonneke bedienen van repliek volgens haar gelijk staat aan haar de vrijheid van meningsuiting ontnemen, lijkt het ons toch even nodig om het epistel van Lonneke wat nader te bekijken.
Allereerst over de ‘illusie’. Eigenlijk is het ongelooflijk dat we dit nog moeten uitleggen, maar Lonneke: dat is dus niet de vrijheid om alles te mogen schreeuwen zonder dat er consequenties aan zitten. Als jij je bijvoorbeeld bij een partij aansluit waarvan de leider roept dat Europa voornamelijk blank moet blijven, dan ben je lid van een racistische partij. Het benoemen van dat soort problemen is niet het afnemen van je vrijheid van meningsuiting. Het is tevens een stokpaardje van rechts, waar ‘dingen benoemen’ zo enorm nodig is dat de kampioen ervan inmiddels veroordeeld is omdat hij er wel heel ver in ging.
We kennen Lonneke natuurlijk verder niet, maar links probeert haar al tien jaar lang de mond te snoeren. Of haar hele omgeving. Ze heeft die blijkbaar gelijkgesteld. In ieder geval probeert men haar de mond te snoeren. Vandaar dat ze nu haar mening op TPO geeft. Daaruit kunnen we concluderen dat links of haar omgeving enorme faalhazen zijn omdat ze iemand van nog geen 14 de mond niet hebben weten te snoeren, en daarna met tien jaar proberen NOG NIET. Of dat het niet waar is, en dat Lonneke bedoelt dat mensen die roepen dat alle zwarten maar terug naar Afrika moeten racist noemen ‘hen de mond snoeren’ is.
Enfin, we lezen even verder over wat links allemaal fout doet. Aldus Lonneke:
Oh wat voelt het goed om die arme vluchtelingen binnen te halen! Oh wat voelt het goed om iedereen alle ruimte te geven om hun eigen cultuur te behouden! Oh wat voelt het goed om op te komen voor de zielige minderheden! Ze kijken niet verder naar de gevolgen van al hun feel good praktijken. Feit is dat Europa nu flink in de shit zit en dat het met de dag erger wordt.
Dat zogenaamde ‘feit’ van Lonneke is aantoonbare onzin. Nederland is één van de veiligste landen ter wereld en het gaat alleen maar beter. Er is genoeg te verbeteren, maar het lijkt ons dat het feit dat een 23-jarige zwemjuf ook psychologie studeert (en nog even het hoofdstuk ‘projectie’ erbij moet pakken) wel aangeeft dat we hier niet bepaald ‘in de shit’ zitten. In tegenstelling tot, bijvoorbeeld, Syrië, waar je meer ruïnes en puin vindt dan overeindstaande gebouwen. In Nederland maken we ons zorgen om de fijnstof die houtkachels uitstoten in woonwijken. In Syrië gaat men dood door zenuwgas in woonwijken. Dat is allemaal niet bedoeld als ‘oh, zie je wel, hij speelt de zieligheidskaart voor vluchtelingen’, maar meer als een stukje perspectief over wat ‘in de shit’ zitten betekent.
Daarnaast insinueert Lonneke hier blijkbaar dat rechts wel even voor iedereen wil bepalen hoe diens cultuur in elkaar moet zitten. Over vrijheid gesproken, zeg. Om een stukje echt Nederlandse cultuur aan te halen, hierbij een citaat uit Dirk Witte’s meest beroemde liedtekst uit 1917:
De mensen ze schrijven je leefregels voor Ze geven je raad en ze roepen in koor: Zo moet je leven! Met die mag je omgaan, maar die is te min Met die moet je trouwen, ook al heb je geen zin En daar moet je wonen, dat eist het fatsoen En je wordt genegeerd als je ’t anders zou doen Als had je iets vreselijks misdreven Mens, is dat leven?
Dit zouden we aan Lonneke graag willen meegeven: Mens, durf te leven! Dit protestlied is niet voor niets een erfstuk van de Nederlandse cultuur, waar kunstenaars met hun rebelse mentaliteit al generaties lang wars zijn van de ‘zo hoort het’-doctrine. Overigens is dat niet per sé links, want aan de rechterzijde van het politieke spectrum wordt al een tijd een hetze gevoerd tegen zowel fatsoen als ‘deugen’, alleen dan niet zozeer vanuit het spectrum van persoonlijke vrijheid maar meer omdat rechts graag zonder weerwoord wil kunnen zeggen dat er met de zondebok van de week iets mis is. Iets waar Lonneke zelf trouwens ook over klaagt:
Vrienden keren je de rug toe omdat je rechts bent.
Maar hier is het ding: dat is vrijheid. Je kunt mensen niet dwingen om je vriend te zijn. Jouw vrijheid van meningsuiting betekent niet dat mensen je mening ook aan moeten horen – het betekent slechts dat de overheid je er niet om zal vervolgen (en zelfs daar zitten grenzen aan). Naast Dirk Witte klaagde ook een NSB’er in een lied over het sociale isolement dat hem ten deel viel door een praktijk die vroeger een stuk letterlijker was dan die waar rechtse mensen links tegenwoordig van beschuldigen: wegkijken.
Dat kun je intolerant noemen, maar agressief is het niet. Bovendien, een echt feit is dat de NSB stond te juichen toen Hitler Nederland binnenviel en Joden over de kling ging helpen. Dus achteraf gezien hadden de wegkijkers toch wel ergens gelijk.
Tot zover het redelijke deel van Lonneke’s betoog. Nouja, verhoudingsgewijs redelijk. Het volgende punt dat Lonneke aansnijdt is namelijk het klimaat. Volgens Lonneke is langetermijndenken over het klimaat onzin en kinderlijk. We doen even moeite om niet gewoon heel kinderachtig Lonneke uit te lachen om zoveel domheid, en doen dat niet. We wijzen haar wel even op haar ongelijk wat de menselijke factor betreft. 90% zekerheid is namelijk best een aardig uitgangspunt. Als je 90% zeker weet dat je morgen doodgaat, ga je vandaag wat leuks doen. En als je 90% zeker weet dat je de loterij gaat winnen, koop je een lot. De 10% kans dat je ernaast zit negeren is stupide. Wat we ook doen is het volgende citeren:
Daarbij vind ik het uitermate arrogant van links om te denken dat wij sterker zijn dan de natuur.
Nou, Lonneke zou daar prima gelijk in kunnen hebben. Wellicht redden we het niet om de klimaatverandering nog te keren. Tenslotte zijn we als mensheid gewoon een plaag op deze aardkloot en gaat er van alles in de natuur (want ja, we zijn wel sterker dan een heleboel dingen in de natuur. Althans: sterk genoeg om het te slopen) kapot door onze absurdistisch groeiende aanwezigheid.
Maar stel, je wordt uit een vliegtuig gegooid en je hebt een kans dat de parachuut op je rug opent en je leven gaat redden. Het is geen 100%. Het is geen 50%. Je weet helemaal niet wat de kans is, maar je weet 90% zeker dat je het sowieso niet overleeft als je niet aan dat koordje trekt.. natuurlijk trek je dan aan het koordje. Lonneke niet, want die heeft “andere prioriteiten”.
Daarmee komen we bij het laatste stukje van Lonneke’s “Links is infantiel”-betoog, waar ze links (iedereen) beschuldigt van kop-in-het-zand-politiek. Ja, letterlijk de alinea nadat ze simpelweg de consensus in de wetenschap ontkent, beschuldigt ze anderen ervan de kop in het zand te steken en (jawel) weg te kijken. Waarom? Moslims, natuurlijk. Want in het wereldbeeld van Lonneke is wetenschap maar een mening, maar staat het sprookjesboek van de Islam voor wat moslims vinden. Allemaal. Het staat tenslotte in een boek, dus moet het wel waar zijn. Toch?
Ismail Ilgun is een beroemdheid in Nederland door zijn (treiter)vlogs over de avonturen van kansenboys in de Zaanse wijk Poelenburg. In zijn minidocu’s op JouwBuis filmde hij de sfeer, het gedrag en de cultuur van de overwegend Marokkaanse en Turkse jongens op straat. Laten we het erop houden dat er nogal wat dingetjes te zien waren die het gemiddelde Nederlandse publiek enigszins verontrustend vond. Intimidatie, vechtpartijen, bedreiging, uitlokking, vernieling en algemeen haantjesgedrag zijn daar voorbeelden van. Het AD heeft Ismail nu aangesteld als journalist voor een reeks échte docu’s in een vergelijkbaar format.
Nederland is daar collectief nogal verontwaardigd over wegens treitergedrag belonen met een baan waar opgeleide journalisten voor in de rij zouden staan. Maar is het zo eenduidig?
Treitervlogger
Ismail heeft ervoor gezorgd dat het woord ’treitervlogger’ tot woord van het jaar 2016 werd verkozen, en dat is niet zonder reden. Dankzij de vlogs van Ilgun kon iedereen zien hoe de vooroordelen van miljoenen Nederlanders over (allochtone) hangjongeren bevestigd en bevestigd en bevestigd werden. Je kunt hiervan vinden wat je vindt, wij vinden ook dingen, maar je kunt niet ontkennen dat het een briljante zet is van het AD om Ilgun te vragen voor deze job. Wut? Natuurlijk! Deze Kylo Ren-achtige Zaankanter van Turkse komaf heeft iets gedaan wat niemand nog voor elkaar heeft gekregen en hij heeft er blijkbaar talent voor. Hans Nijenhuis is natuurlijk een grapjas door zijn eigen stuiterbalpikkerij te vergelijken met de… eh… activiteiten van de boys in Poelenburg. “Jongens halen in hun jeugd soms rottigheid uit. Zelf was ik negen toen ik stuiterballen bij de HEMA pikte.” zei hij. HEEL VERGELIJKBAAR INDERDAAD, HANS!
Clou
Nee, dat is niet te vergelijken, maar in principe heeft Hans een punt. Jongens zijn af en toe klootzakken en sommige jongens zijn extra enorme überklootzakken en daar zelfs trots op. Maar! Dat betekent niet dat ze niet kunnen veranderen, of hun gedrag kunnen aanpassen of alsnog iets van hun leven kunnen maken. Kleptomaan Hans is immers ook hoofdredacteur van het AD geworden. Wat Nijenhuis heel slim heeft gezien is dat een vlogger als Ismail wèl een door kansknapen gedomineerde snackbar in kan komen met een camera, waar een Simon, Theo of Johan snoeihard weggepest/weggeïntimideerd/weggemept zou worden. Hij is nu een legitieme infiltrant, als het ware.
Achter Buurten
Nu kan iedereen dankzij het AD zien hoe het er écht aan toegaat onder de jongeren in achterbuurten, maar dan met een vlogger die er voor betaald wordt en zich hopelijk van een andere kant laat zien dan in zijn oorspronkelijke vlogs. Onder de noemer journalistiek én met een voormalig treitervlogger die een carrière als journo mag uitproberen, wegens superNederlands een tweede (of ∞) kans geven. Lief! En, niet geheel onbelangrijk: AANDACHT VOOR HET AD! Negatieve aandacht is óók aandacht, zie Wilders-trial.
Kijk hier naar de eerste aflevering van Achter Buurten en bepaal dan zelf of de vooroordelen die je misschien had over hangjongeren ook daadwerkelijk klopten. Ja, Ilgun zou wat lessen Nederlands kunnen gebruiken, maar dat geldt voor sommige Simons, Theo’s of Johans ook. Wij zeggen: go, Ismail. Haal er, superNederlands, uit wat erin zit, zoals iedereen zou doen die zo’n kans in de schoot geworpen krijgt.
Blijkbaar heeft de Efteling te maken met een tsunami aan frauderende rolstoelbezoekers. Wij waren hier niet van op de hoogte, want de Efteling met een rolstoel bezoeken lijkt ons verdomd onaantrekkelijk. Als je dat ding al nodig hebt, dan is het nog een flinke afweging tussen zigzaggen tussen hordes slenterende families en schoolklassen met pubers die het geen fuck interesseert dat jij daar rijdt.
Maar hey, dat soort dingen heb je misschien over voor een dagje uit. Vet handig dan dat je €2 korting op de entree krijgt, samen met je begeleiders.
En daarmee frauderen dus mensen. Massaal. Zo massaal dat als je in een luxe, elektrische rolstoel zit je dus wel een fraudeur MOET zijn en je er niet inkomt zonder doktersverklaring waarin staat dat je niet staand in de rij kan staan. Zo massaal dat een winstgevend bedrijf liever bureaucratische drempels opwerpt om het aantal rolstoelgangers terug te brengen. Een Albert Heijn-actie levert meer korting op dan in een rolstoel naar de Efteling gaan, en die twee zijn niet eens te combineren.
En denk nou niet dat een simpele onderbouwing voldoende is. Een gehandicaptenparkeerkaart kom je er niet mee hoor. Het moet een onafhankelijke doktersverklaring zijn, en je moet je legitimeren.
We hebben daarover wel wat vragen, Efteling:
Als het dan zo’n groot probleem is qua fraude, hoe gaan jullie dat dan checken? Bellen jullie die dokter wel even na?
Hoe zit het qua onafhankelijkheid? Wij zijn enorm benieuwd hoe jullie die willen controleren.
Heeft Holle Bolle Gijs ook zo’n verklaring? En mogen we die even zien? Die vent staat verdomme NOOIT op en ligt met z’n bolle reet alleen maar in een attractie. Wat zeg je? HIJ HEEFT ZELF ZIJN DOKTERSVERKLARING OPGEGETEN?
In ieder geval pakken wij alvast popcorn voor de de mediarel die je weet dat gaat komen nadat Amber vanmorgen de Efteling niet in mocht.
Beste mensen van @Efteling waarom moet ik ineens bewijzen dat ik een #handicap heb? Jullie zijn geen officiële instelling. Teleurgesteld. 🙁
En mocht je nu denken ‘zeik niet, dat is een simpele kwestie van even langs je dokter gaan’, dan heb je het fout. Artsenfederatie KNMG schrijft namelijk het volgende voor, dus je arts zal meestal een verklaring weigeren:
De KNMG heeft als standpunt dat een behandelend arts geen verklaringen afgeeft over een eigen patiënt, waarbij hij/zij een oordeel geeft over de (medische) geschiktheid of ongeschiktheid van een patiënt om bepaalde dingen wel of niet te doen.
En dan kun je proberen er een winterslaap van te maken, want man o man, wat laat die zomer op zich wachten aldus mensen in Nederland, maar je kunt ook gewoon doorgaan met je leven en een reminder zetten voor vrijdag 26 mei en hem dan gewoon gaan zien.
Want dan komt de nieuwe Pirates of the Caribbean uit, Dead Men Tell No Tales in de bioscopen. Het is nog mild onduidelijk of die ook die dag in Nederland op het witte doek verschijnt, maar in ieder geval is er tot die tijd een fijne trailert om naar te kijken.
Nu moeten we zeggen dat het Jack Sparrow verhaal redelijk voorspelbaar begint te worden doch deslalwelteplus is het een prima pulpvermaakfilmpje, vooral op groot scherm.
Bepaalde mannen hebben een stem die bijzonder prettig voor de oren is. Hun stem is dan als hoorbaar fluweel of kaviaar of zo. Ze hebben gewoon een timbre waar je van wegdrijft als vrouw. Als man ook trouwens, naar verluid, maar dan hoor je er een hashtag en het woord nohomo achter te zetten. Bij dat soort retegeile stemmen kun je gewoon je ogen sluiten en wegdromen…
Hier is een lijstje van stemmen van acteurs die onze oren graag horen, of ze nou “Turn to page 394.” of “Go the fuck to sleep!” zeggen. Heerlijk.
1 Alan Rickman
Wijlen eindbaas Alan Rickman was bedeeld met een zeer lage stem die hij briljant in wist te zetten als verschillende baddies. In Dogma speelde hij the Metatron, geheel terecht de stem van god. Zijn trage manier van spreken gaf ons kippenvel. Luister hier naar Rickman die een gedicht van Shakespeare voorleest, omg…
2 Anthony Hopkins
De fluweelzachte stem van Anthony Hopkins is nog steeds een genot voor het oor. Hij is dan ook in verschillende films de narrator geweest, zoals in The Grinch. Hier kun je luisteren naar The Love Song of J. Alfred Frufrock, voorgelezen door Hopkins… Mmm.
3 Jeremy Irons
Net als Alan Rickman weet Jeremy Irons altijd zijn stem in te zetten om een krachtig karakter tot leven te wekken, naar wie we graag luisteren, wat hij ook zegt. Als Scar in the Lion king is hij geniaal en Be Prepared is dan ook nog steeds een geliefde bad-guy-song.
4 Morgan Freeman
Van Morgan Freeman word je gewoon kalm, het maakt niet uit wat hij vertelt. Er gaat een bepaalde rust van zijn warme stem uit en je herkent hem dan ook altijd direct. Morgan heeft zelfs een verklaring voor de kracht van zijn stem. En tips! Klik daarvoor hier.
5 Matthew McConaughey
Deze acteur is bekend om zijn Texaanse accent, maar zijn stem is de laatste jaren steeds lager geworden. Ook hij kan soms heerlijk langzaam spreken en je daarmee bijna in slaap laten sukkelen. Zzzzz…
6 Samuel L. Jackson
Als hij niet schreeuwt over motherfucking slangen in een motherfucking vliegtuig, is de stem van Sam Jackson erg fijn om te horen. Hij kan heel melodieus en gevarieerd praten en dat is gewoon lekker. Luister hier naar een verhaaltje voor het slapen gaan, voorgelezen door Jackson.
7 James Earl Jones
Deze behoeft geen uitleg natuurlijk. Pak de handdoek er maar vast bij, want James Earl Jones heeft niet alleen een van de meest herkenbare stemmen ter wereld, maar ook een van de lekkerste. Ook hier is het timbre als kaviaar voor je oren. Zijn rol als Darth Vader doet zijn stem niet bepaald eer aan, maar in Coming to America en the Lion King komt zijn stem helemaal tot zijn recht.
Sommige mensen heten Flip. Daar kunnen ze niks aan doen en daar hebben ze dan ook zelf totaal niet voor gekozen. Er bestaat echter een puik en puur Nederlands nagerecht met de naam ‘vlaflip’. Je mag zelf bepalen of je het lekker vindt klinken, maar dat het lekker smaakt, doet natuurlijk veel meer ter zake. Let op: dit betreft de ouderwetse vlaflip, niet de moderne variant.
Een vlaflip is eigenlijk een mashup van twee andere heel Nederlandse toetjes: yoghurt en vla. Mashups zijn leuk.
Ingrediënten
yoghurt
vla
limonadesiroop of jam
Voorbereiding
Ha, er is geen voorbereiding voor dit nagerecht! Ja: open de verpakkingen en zet bakjes neer. Nou, hoe makkelijk kan het zijn. Je kunt met dit toetje ook een geintje uithalen die vooral bij kinderen wel zal werken. “Wie wil er een toetje? Ik zal even opnoemen wat er allemaal is.” Je wekt nu het idee dat er een enorm scala aan mogelijkheden is, ook al is dat enorm onzin. “Er is vla… en yoghurt… OF…” Laat nu even een mysterieuze stilte vallen en vervolg dan met de meest triomfantelijke stem die je kunt musteren: “een VLAFLIP!”
Bereiding
Natuurlijk wil iedereen een vlaflip, want het is fokking lekker en gezellig en het heerst wegens Nederlands. Pak de vla en de yoghurt en schenk tegelijk vla en yoghurt in een schaaltje. Of bakje. Of kommetje. Het is natuurlijk de bedoeling dat de ene helft van het bakje gevuld is met vla en de andere helft met yoghurt, maar omdat vla dikker is dan yoghurt, moet je dat wel even uitkienen. Als je klaar bent met gieten, schenk je een beetje siroop over de deelnaad. Je kunt ook een vormpje maken, zoals een piemol of een bloemetje. Als je liever jam dan siroop in je vlaflip hebt, is het een kwestie van een kwakkie in het midden deponeren en dat is mikken. Eet smakelijk!
Moderne variant
Een kleine zoekactie op Google Afbeeldingen leert ons dat een moderne vlaflip er totaal anders uitziet dan de vorm die we hier beschrijven. Daarin zit de vla, yoghurt en rode crap óp elkaar, in laagjes, wat voor het oog natuurlijk een stuk chiquer is.
moderne vlaflip
Mits er nog niet van gegeten is, natuurlijk, want met laagjes wordt het sneller een kliederbende als je alle drie de smaken in één hap wilt realiseren. Naast elkaar betekent dat je zelfs kunt afwisselen tussen vla en yoghurt, oh, goddelijke variatie. Bij lagen zul je moeten graven, en dus mengen. Daarom kiezen wij voor de ouderwetse onhippe versie van de heerlijke vlaflip!
Geld is een dingetje. Als je het niet hebt, wil je het. Heb je het wel, moet je bepalen waar je het aan uit wil geven, want geld moet rollen. In Nederland is geld een enorm taboe-onderwerp, maar wat als je gewoon TE VEEL geld hebt? Dat je zo ontzettend rollt in dough, dat je van gekkigheid niet meer weet wat je ermee moet…
Die mensen bestaan! Die kopen zúlke insane dingen waarvan normale mensen zoals jij en ik zich op het hoofd krabben. Geld doet soms gekke dingen, zullen we maar zeggen. Hier een lijstje van 7 dingen die je kunt kopen als je geld over hebt.
1 Kopi Luwak koffiebonen
We beginnen nog een beetje mild, met koffiebonen. Deze hadden we al eens genoemd in de post Anaal Verhaal, maar het is zo debiel dat we ze gewoon opnieuw aanhalen. Deze koffiebonen worden opgevreten en uitgescheten door een civetkatachtig beest en daarna geroosterd, waardoor ze naar verluid awesomelekkere koffie opleveren. Prijskaartje: €34,20 voor 125 gram.
2 IJs met bladgoud
In de bunker zijn nogal wat Bourgondiërs aanwezig die met dagelijkse regelmaat hun culinaire escapades met de rest delen, misschien is dit iets voor ná de 14 kilo vlees. Dit ijsje staat in het Guiness Book of Records als het duurste dessert ooit. Prijskaartje: $1000,- voor een coupe.
3 Spa Blauwbad
Sowieso slaat water uit een fles in Nederland al helemaal nergens op, tenzij je in Amsterdam woont, waar er ongeveer rioolwater uit je kraan komt. Serena Williams, een beroemde tennischick, gaat in een bad gevuld met Spa Blauw, wegens redenen. Ze zit dan met d’r kont in 1000 liter Evianwater. Iets voor jou? Prijskaartje: $5000,- per bad.
4 Kerstster met diamanten
Sommige mensen zetten een ster op hun kerstboom in plaats van een piek, zoals wij. Deze kerstster is iets exclusiever dan de gemiddelde boomversiering, wegens diamanten. Glim, glim. Waarom niet? Wel even zorgen dat de kat uit de buurt van je boom blijft. Prijskaartje: £615.000,-
5 Gouden pleepapier
We verzinnen dit niet, hoor. Dit bestaat echt en kennelijk zijn er mensen die het kopen. Pleepapier van fokking goud. Nou, dan heb je echt de piek wel bereikt van geld over hebben, toch? Veeg je reet af met drielaags papier met 24 karaat bladgoud erin. Prijskaartje: $1.558.335,- per rol. (Als je nu denkt: wat een gek bedrag; klopt. Het is afgeprijsd…)
6 Ruby slippers
High heels vinden we erg leuk, mits vrijwillig gedragen, en Dorothy was heel schattig in the Wizard of Oz met die ‘Ruby slippers’, dus waarom niet. Deze rode hakken zijn de duurste ter wereld en heten Harry Winston Ruby Slippers. Of iemand ze ooit ook daadwerkelijk aantrekt, betwijfelen we echter. Prijskaartje: $3.000.000,-
7 Tiara voor de hond met diamanten
Voor hondenliefhebbers is soms niets goed genoeg voor hun viervoetertje. Nou, hier is een prachtige accessoire voor Chanel, Squirty, Maizena of hoe mensen hun hond ook maar noemen. Heel nuttig ook trouwens: een tiara. Ja, dat is een soort kroon en dat blijft vast echt goed op een hondenkoppie staan. Prijskaartje: $4,200.000,-
