Media Markt: een winkel waar je juist níét naartoe wil

Na een spannend avontuur in de Lidl heb ik flinke trek gekregen. Dat schikt want ik heb daar juist twee felbegeerde alpenburgers bemachtigd. Toch zit het niet mee. Want om écht van de smaak van de Alpen te genieten moet de gelijknamige burger bereid worden in een magnetron. Een handig en betaalbaar apparaat, maar niet één die ik in mijn bezit heb.

Een fors obstakel op de weg naar het smullen van de eerder genoemde alpenburgers. En omdat geen uitdaging mij dus te dol is, dacht ik wel even een magnetron te gaan kopen.

Voor zo’n alledaags apparaat leek de Media Markt mij wel een geschikt verkooppunt, ondanks dat die zaak vaak ‘gevoelens bij me losmaakt’. Ze zijn immers spotgoedkoop en hebben daar álles.

Nu heb ik Media Markt nooit een geweldige zaak gevonden, maar ja, je moet íéts. Ik had eerder al afgeleerd om er advies te vragen, want dat verloopt altijd volgens hetzelfde vruchteloze stramien. Een verkoper komt na ca. 45 minuten wachten op me afgelopen en legt me – meestal met een typisch Fins accent – uit ‘welke hij zelf gebruikt’.

Ik: Welke raad je me aan?
Verkoper: Je moet gewoon deze nemen.
Ik: Ja?
Verkoper: Ja, of deze, die is wel ietsje duurder maar die is ook ietsje beter, je weet toch. Ik heb die zelf ook snap je.
Ik: Ik snap niks, er liggen hier 400 modellen, zijn die anderen állemaal niet interessant? 
Verkoper: Bij die dure betaal je alleen voor het merk enzo, ja toch.
Ik: Ik weet genoeg.

Daarna kun je dus zelf op internet uitzoeken welke je moet hebben, op je telefoon – want je wil niet eerst weer naar huis – en dat is kut. Daarnaast heb ik sowieso al een heel zwaar leven, dus dan weet je het wel.

Goed, ik loop het inmiddels afgebladderde pand van Media Markt Den Haag Krakau binnen en snel richting de magnetron-afdeling. Op drie doorgebogen en versleten planken staan hier en daar wat magnetrons, wat een meevaller. Op de vloer ligt ook nog een rij halflege pallets met wat stapeltjes magnetrons in dozen. Een troosteloos en allesbehalve aankoopopwekkend gezicht.

Tot mijn verdere teleurstelling is men niet alleen gestopt met het inkopen van producten, ook verkopend personeel kan er niet meer van af. Ik slenter voor de vorm nog wat langs de magnetrons, ik ben er nu toch, en lees wat bordjes met heel inconsistente productomschrijvingen. Echt lekker magnetrons kopen zit er niet in hier, terwijl ik daar juist wél op uit ben.

Aangezien dit inmiddels de zoveelste deceptie is in een ononderbroken reeks van tegenvallende Media Markt-bezoeken besluit ik dat ik vandaag voor het laatst in de Media Markt ben, ooit.

Hoewel ik altijd zeer geniet van het winkelketens de rug toekeren wil ik alsnog spoedig over een magnetron beschikken, want, uit zichzelf warm, dat worden die alpenburgers niet.

Als ingegeven door God besluit ik voor de gein eens een kijkje te nemen bij Cool Blue. Een zaak die al lang bestaat maar die ik pas vrij recent op de radar heb. In feite behoort Cool Blue, opgericht in 1999, zelfs tot de eerste generatie webwinkels. Grappig detail is dat ze eerst voor iedere productgroep een eigen webshop hadden – dit loopt uiteindelijk op tot 319 gespecialiseerde webshops in 2016. In 2018 bedenkt iemand dat het misschien wel lachen is om in plaats van 319 winkels gewoon één winkel te hebben. Een fris idee lijkt mij.

Als ik de showroom binnenloop ben ik meteen enigszins verrast. Ik heb altijd gedacht dat Cool Blue in het discountsegment zit en dan is de overzichtelijke en luxe uitziende showroom toch even een breuk met de verwachtingen, zij het een prettige.

Ik kan in detail uitleggen waarom Cool Blue wél een prettige winkel is, maar als anticiperende tl;dr zal ik vast stellen dat als Media Markt Hudson’s Bay is, Cool Blue de Bijenkorf is.

Ik sta te hannesen bij een of ander touchscreen als ik binnen een halve minuut aandacht krijg van een fris verzorgde knaap die de Nederlandse taal niet alleen prachtig uitspreekt maar ook uitstekend beheerst. Er komt een bonnetje uit de pilaar met het touchscreen zoals bij de apotheek. Als ik me op de magnetron-afdeling ophoud zal ik spoedig geholpen worden door een capabele magnetronverkoper.

Wat er toen gebeurde zal uw mond doen openvallen van verbazing. Er kwam een man aan die me hielp bij het uitkiezen van een magnetron en nu heb ik dat apparaat ook in mijn bezit. De man vertelde nog dat Cool Blue zeker niet de áller goedkoopste is, maar dat je er dus wel normaal wordt geholpen en dat ze voor de rest ook normaal doen.

Nu ben ik dan eindelijk klaar voor het grote smullen. De alpenburgers liggen te fonkelen in de koeling en de magnetron staat te stralen op het aanrecht. Wat zult u benieuwd zijn! Met naar haast neigende vliegensvlugheid zal ondergetekende op zeer korte termijn aan u verslaan hoe het is om zijn tanden in een hapje alpen op een broodje te zetten.