Het mag inmiddels bekend zijn dat de columns van AD columniste Hanina Ajarai niet het niveau van een gemiddeld Havo 4 opstel ontstijgen, maar vandaag maakt ze het extra bont.
Ongetwijfeld reagerend op de problemen in en om de pittoreske Zaandamse wijk Poelenburg denkt Ajarai DE oplossing voor Nederland te hebben: WE MOETEN ALLEMAAL MOSLIM WORDEN! Want dan verdwijnen alle problemen als sneeuw voor de Islamitische zon. We zijn als Nederland blijkbaar sowieso al behoorlijk op weg om Islamitisch te worden, want we staan op nummertje één in de Islamic Index, die opgesteld is door een tweetal islamitische professoren (wij van WC-eend):
stel je voor dat álle Nederlanders zich zouden gedragen zoals een moslim zich zou moeten gedragen
En daar maakt Ajarai een klassieke denkfout. Ze doelt natuurlijk op de manier zoals zij vindt dat Moslims zich moeten gedragen. En die denkwijze verschilt binnen de moslimwereld nogal. Soennieten haten Sjiieten en Sjiieten haten Soennieten weer. Als het even kan laten ze die haat graag aan elkaar zien, door bijvoorbeeld bomaanslagen te plegen, of flink in het rond te maaien met een AK47. Dus dat is blijkbaar volgens Ajarai de manier om alle problemen uit de weg te helpen. Dat je bepaalde problemen zo uit de weg helpt is zeker, maar ik denk niet dat Ajarai dit serieus bedoelt.
Maar laten we even naar een paar landen kijken die te boek staan als islamitisch. Saoedi-Arabië bijvoorbeeld. Het land kent geen godsdienstvrijheid, het is de Islam, of je rot maar op. Vrouwen kennen overigens ook geen vrijheid daar, net als de meeste buitenlanders. Prima voorbeeld dus voor ons. Indonesië is ook zo’n land. Grootste moslimland ter wereld zelfs. Ook niet echt een voorbeeld van het het zou moeten gaan in een land. Uiteraard kunnen we elk willekeurig land in het Midden-Oosten erbij pakken, net als alle landen in Noord Afrika. Allemaal pais en vree, oh nee, wacht.
Maar blijkbaar zijn alleen moslims fatsoenlijk mensen volgens Hanina:
Een goede moslim streeft naar vooruitgang, naar onderwijs, gezondheid, rechtvaardig bestuur, de vrijheid om te kiezen en heeft een open houding naar iedereen die anders denkt, gelooft of Ãs. Hij houdt zich bovendien verre van fraude, geweld, verspilling en diefstal
Weet je Hanina, als mensen zich nou gewoon sowieso eens fatsoenlijk zouden gedragen, zonder daar één of ander religieus sausje overheen te plakken. Zou dat geen oplossing zijn? Daar is geen sprookjesboek voor nodig, daar is geen verzonnen religie voor nodig. Daar is gewoon gezond verstand voor nodig.
Dus… Fatsoenlijk zijn is een Islamdingetje? Waarom willen religies toch altijd de moraliteit kapen, terwijl het veel meer bijzonder is dat de mens moraliteit zelf bedacht heeft. Dat het blijkbaar in een ieder (of de meesten dan) zit om goed te doen?
maar uhh.. zijn die vomar vechtersbaasjes geen vrome turkse moslims dan? hoezo hebben die dan geen open houding naar anderen en houden ze zich niet verre van geweld?
Ik heb een sterk vermoeden dat ze zeker geen vrome moslims zijn (noch Turks overigens, maar dat is een ander verhaal). En eerlijk is eerlijk, als ze dat wel waren, waren ze nu niet in het nieuws om hun wangedrag (al helpen de media, Retecool incluis, ook wel meer dan een handje mee).
Daar staat tegenover dat je helemaal geen moslim hoeft te zijn om te streven naar vooruitgang, naar onderwijs, gezondheid, rechtvaardig bestuur, de vrijheid om te kiezen en een open houding te hebben naar iedereen die anders denkt, gelooft of Ãs, of je verre te houden van fraude, geweld, verspilling en diefstal. Als je gewoon eens eerst van die beginselen uitgaat, boeit het verder niet of je daarnaast ook nog wilt geloven in deze of gene denkbeeldige vriend op een wolk. Soms is het eigenlijk best simpel, ik denk dan te simpel, omdat blijkbaar zoveel mensen (zowel moslims als niet-moslims) daar niet beginnen.
Zelfs al zou de Koran helemaal volstaan met de perfecte normen en waarden (dat is niet zo; je moet wel een heel erge roze bril hebben om dat er in te lezen), dan nog ontneemt het definitieve, onwrikbare, dogmatische karakter ervan iedere gelovige het recht zelf na te denken. Vervolgens kan iedere machtswellusteling z’n eigen interpretatie van de teksten afdwingen zonder dat er ook maar een millimeter discussie mogelijk is. Dat dit altijd resulteert in aan elkaar verwante stromingen die elkaar naar het leven staan moge duidelijk zijn. Immers… iedere afwijking, ieder miniem compromis lijdt tot een hellend vlak en voor je het weet zijn de schapen niet meer volgzaam en klapt de boel in elkaar.
Dus er is geen weg terug. Het is de dood of de gladiolen.
Maar dat ziet Hanina niet zo. Ze mag immers niet zelf nadenken.
Dit! Wat is beter:
– Iemand die deze waarden aanhoudt omdat het van een denkbeeldige makker moet
of
– Iemand die deze waarden aanhoudt omdat deze persoon denkt dat het het juiste is om te doen
Dat ook ja.
Hoewel het zelfs de vraag is of humanistische normen en waarden prijzenswaardig zijn. Volgens Sam Harris heeft je bewustzijn zelfs over dat soort beslissingen weinig controle.
wat een knappe vrouw..
Bijna een jaar later weer helemaal terug in het nieuws. Ze probeert schijnbaar, want laat ik haar maar het voordeel van de twijfel gunnen, iets te zeggen over hoe klein persoonlijk leed harder aankomt dan grote rampen. Maar hoe verwoord ze dat? [url=http://www.ad.nl/nieuws/nouri-vs-mh17~a488c0f9/]Nou, zo[/url]:
“Deze week was het drie jaar geleden dat Nederland werd getroffen door een ramp: vlucht MH17 van Amsterdam naar Kuala Lumpur werd boven Oekraïne geraakt door een raket waarna het vliegtuig neerstortte. … Ik moet bekennen: op emotioneel niveau doet het mij niets. Helemaal niets. Ik heb geen seconde getreurd om de slachtoffers, ik ben niet geïnteresseerd in het onderzoek en de rechtszaak en ik sla de meeste berichtgeving over de MH17 over. … het raakt bij mij geen snaar.
De ineenstorting van Abdelhak Nouri wel. Ik geef geen snars om voetbal, ik had voor die fatale dag in Oostenrijk nog nooit van hem gehoord. Toch heb ik sindsdien intens meegeleefd, ik heb gehuild bij het zien van filmpjes waarin zijn familie treurt en bij de beelden van de massale en hartverwarmende steunbetuigingen. In mijn nachtgebeden prevel ik zijn naam en bid tot God voor totale genezing, voor een wonder. Normaal gesproken is dat een moment waarop ik alleen voor mijzelf en mijn naasten bid.”
Uiteindelijk probeert ze dan op deze manier tot een niet helemaal schofferendswaardige conclusie te komen:
“Ik begrijp er zelf ook niks van. Waarom rouw ik wel om Nouri en niet om MH17? Is het omdat Nouri moslim is? Een Marokkaanse Nederlander net als ik? … Misschien deels, maar hoe verklaar ik dan dat ik ook intens meeleefde met de ouders van Savannah en Romy? Bovendien, als het puur om zijn geloof is, waarom doen die talloze berichten over slachtoffers van aanslagen in moslimlanden me ook niet zo veel? … Is het omdat de vliegramp zo veel slachtoffers kende dat die geen specifiek gezicht had? Het is tenslotte makkelijker om je in te leven in de tragedie van één iemand, dan in die van 298 mensen.
Deze bekentenis is niet bedoeld om te provoceren of iemand te kwetsen, ook al kan ik de scheldkanonnades die zullen volgen op deze column wel vast uittekenen. … Misschien is het gewoon mijn moederhart dat uiteindelijk bepaalt wie het meest betreurenswaardig is.”
Weet je, als je bedoeld wat je lijkt te willen bedoelen mag je best wel eens leren schrijven, want met wat er staat kan ik me die scheldkanonnades best wel voorstellen, daar hoef je geen Nostradamus voor te heten. Slecht mens? Waarschijnlijk niet. Slechte schrijver, ja.
En excuses voor de mislukte link. Hij logt me in het nieuwe systeem nooit meer automatisch in, en dan kan je niet editen.