Voor ruimtevaartuigen.
Wat jarenlang als een ‘onmogelijke vorm van aandrijving’ werd bestempeld, blijkt nu toch te werken. NASA bevestigt dat de technologie – die geen brandstof verbruikt – daadwerkelijk werkt. Het zou een enorme doorbraak zijn.
*Mompelt iets over de wet van behoud van impuls”
Maar OK, het afduwen van deeltjes die ontstaan en verdwijnen kan dat dan weer ondervangen.
Opgeschaald met een factor 14 levert het Chinese ding 10 Newton. Een satelliet van 100 Kg krijgt een versnelling van 0.1 m/s en versnelt dagelijks bijna 10 Km/s. Om de 10E13 Km naar onze dichtstbijzijnde buur Proxima Centauri te overbruggen zijn dan 516 dagen nodig.
Vervolgens wel heel snel fotootjes schieten want de snelheid bedraagt dan ongeveer een half miljoen Km/uur.
Hoe je in 100 Kg een energiebron meeneemt die de benodigde 3E10 KWh op weet te wekken weet ik niet, maar ook daar zal een Chinees wel een oplossing voor weten te vinden. (Chinezen kunnen immers nu al gratis pakjes van Hong Kong naar Europa sturen, dus dit is maar een kleine stap verder).
.
Maar als je kunt versnellen, kun je ook vertragen, dus 10 jaar versnellen en 10 jaar vertragen zou moeten kunnen.
Dat van die 30TW generator is daarentegen wel een klein probleempje, en je kunt ook niet echt zeggen dat dit geen brandstof verbruikt. Je zou eerder zeggen dat het absurd veel brandstof verbruikt.
@IM
het vervelende van halverwege gaan vertragen is dat de reistijd zowat verdubbeld.
Hmm, dan scoort de NS vaak nog slechter dus ik zie het probleem niet.
Ja, maar zonder afremmen lukt het niet en zelfs met dubbele reistijd is het veel sneller dan we nu kunnen. Overigens las ik dat “men” denkt dat het met een 2MW kernreactor zou kunnen. Lijkt me de moeite van het proberen waard.