De afschuwelijke Marc Rebillet die denkt dat hij tof is met z’n talent en z’n gratis vermaak

Ik voel me rot want ik zit de hele dag thuis in Quinten Tarantino en ik kan niet alles doen wat ik wil en daarnaast merk ik dat ik als gevolg daarvan soms overvallen word door sombere gevoelens, kent u die uitdrukking?

Nee, die kent u niet, want dat is een onwijs dom verhaal. Maar we zitten wel allemaal thuis met onze handen in het weinige haar dat ons nog rest nu blijkt dat wc-papier geen geneeskrachtige werking heeft, hoeveel je er ook van in huis haalt.

We snakken naar troost, warmte en het gevoel dat een hogere macht zich liefdevol over ons ontfermt. Dat zijn lastig te verkrijgen artikelen, zeker nu alles lastig verkrijgbaar is.

Daarom was ik zo vriendelijk iets op internet te vinden waar u dan naar kunt kijken, om uzelf af te leiden van uw onvervulde emotionele verlangens. Want kent u Marc Rebillet al? Een walgelijk getalenteerde jongen die zonder noemenswaardige voorbereiding in zijn eentje zalen plat speelt met ter plekke uit de mouw geschudde muziek.

En dat is geen gimmick – of nou, misschien op papier wel, zoals ik het nu omschrijf – nee dat klinkt echt als goede muziek. Een soort Reggie Watts zonder de grappen en met iets coherentere songs (wil ze heel graag zien samenwerken bedenk ik mij nu hardop typend).

Denk funk, beetje disco, malle meerstemmige koortjes, hele vette timing, speelsheid en gewoon schreeuwend goed zijn. Het lijkt me gepast als we allemaal met grote afgunst reageren op de oneerlijke verdeling van talent in de wereld. Want dat is de keerzijde van Marc Rebillet, dat hij ons daarmee confronteert.

Allereerst hieronder wat frisse nummers om in de stemming te komen.

En mocht u nu op het balkon zijn gaan staan om door een megafoon te schreeuwen: “ZEG BUREN, IK LUISTER NU NAAR MARC REBILLET, EN DAT KLINKT EEN STUK PRETTIGER DAN DAT VERVELENDE GEKLUS VAN JULLIE DE HELE DAG. OM NOG MAAR TE ZWIJGEN OVER DIE JANKENDE BABY DIE IK INMIDDELS GRAAG IN DE BLENDER WIL STOPPEN.”

Dan is er beslist geen nood aan de man. Onze Marc was namelijk zo genegen om deze week vier quarantaine-monsterstreams op te nemen. Electrofunk, of hoe die muziek van hem ook heet, was nog nooit zo apocalyptisch.