Het blijkt dat de speurneuzen van onze inlichtingendiensten een beetje te gretig hebben zitten vissen in de vijver van de Nederlandse bevolkingsgroepen. Niet met een hengeltje, maar met een sleepnet, alsof ze bang waren dat de Nemo die ze zochten, zou ontsnappen. De Commissie van Toezicht, ook wel de CTIVD genoemd, heeft hier een dikke vette streep door gezet en gezegd: “Jongens, dit kan echt niet. Privacy is ook nog een ding, weet je wel?”
En wat zegt Den Haag? Nou, die zijn van hun stoel geblazen. “Dit is ernstig, jongens en meisjes”, roepen ze vanuit de Tweede Kamer. “We moeten de inlichtingendiensten een beetje bij de les houden. Niet dat we ze niet vertrouwen, hoor, maar je weet het nooit met die gluiperds.” En Hugo de Jonge, onze Minister van ‘We Gaan Het Allemaal Even Fixen’, die zegt dat het allemaal wel meevalt, maar dat de onderbouwing van dit soort spionnenstreken toch echt beter moet.
Dus, wat hebben we geleerd? Dat in de wereld van de inlichtingendiensten, het motto ‘vertrouwen is goed, controle is beter’ een beetje te enthousiast is toegepast. En dat wij, de gewone man en vrouw op straat, misschien maar eens wat vaker achterom moeten kijken. Je weet maar nooit wie er meekijkt over je schouder, of erger nog, wie er luistert aan de andere kant van je slimme thermostaat.
Voor de echte die-hards die geen genoeg kunnen krijgen van dit soort spionageverhalen, neem een kijkje bij Bert voor het sappige detailwerk. En onthoud goed: in het land van de blinden is Big Brother koning.
Zo, en nu jullie weer, beste lezers. Trekken we onze aluminiumhoedjes wat strakker aan, of zeggen we “kom maar door met die surveillance, als het maar veilig is”?
Ze zijn zelf een bevolkingsgroep.