Minister Asscher gaat snijden in de fiscale voordelen voor alimentatie betalende ouders. Een ouder die gescheiden is en kinderalimentatie betaalt, krijgt nu onder voorwaarden nog geld terug van de fiscus. Kinderalimentatie is aftrekbaar. Maar per 1 januari 2015 wordt die belastingaftrek volledig afgeschaft. En daar zijn sommige mensen een beetje boos over. Of beter: pislink. Wordt tijd dat je deze minister dood schiet wat denk die achterlijk …je wordt op alLe manieren gepakt in Nederland mar voor de rijken is hier wel weer wat op gevonden die hebben hier geen last van.
Ik begrijp dat het een gevoelig onderwerp is, maar kan iemand uitleggen waarom partneralimentatie überhaupt fiscaal aftrekbaar was? Daarmee wordt scheiden toch enigszins fiscaal gesubsidieerd. En om heel eerlijk te zijn, zie ik een echtscheiding niet als een probleem van de gemeenschap. Je hebt zelf op een regenachtige dinsdagochtend ‘ja’ gemompeld aan de balie van het stadhuis; je hebt zelf je leuter in die teringhoer gestoken (kennis van nu); jij wilde óók kinderen met die heks. En toen de liefde over was omdat jij vergeten was uit te loggen op SecondLove, is het ineens een probleem van ons allemaal? Misschien ben ik een domme lul, maar ik krijg ook geen aftrek voor het levensonderhoud van mijn partner/kinderen. Schrappen lijkt mij best wel logisch. Maar Lodewijk zou Lodewijk niet zijn als hij daarna nog schaapachtig een potje gaat staan zwatelen. Volgens Asscher kunnen gescheiden ouders de gevolgen namelijk verzachten door in overleg het bedrag van de alimentatie te verminderen. Yeah right. Daar zal die puistenkut vast mee instemmen.
Mocht u in een echtscheiding liggen en nu ook heel boos op mij zijn; om het goed te maken hier een CD voor jou.
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=eBRdyUSlGgY&w=750&h=422]
En daarbij: is het in deze tijden van gelijke rechten enzo nog steeds nodig dat je als vent die teringhoer moet onderhouden ook al ligt ze onderhand op haar rug voor de volgende?
Krijg je ook geen kindersubsidietoeslag dan?
Wat denkt de fiscus hier te winnen? De alimentatie word namelijk gewoon opgegeven bij de ontvanger als inkomsten en word ook belast. dat is de reden dat je het kon aftrekken.
Trouwen is voor vrouwen.
Volgens mij worden er twee dingen door elkaar gehaald.
1 kinderalimentatie, dat is het bedrag dat je als gescheiden partner bijdraagt aan de kosten voor de kinderen. Slechts 1 van de 2 gescheiden partners krijgt de kinderbijslag, en om te voorkomen dat er een enorme ruzie over de verdeling van die poet ontstaat hebben ze bedacht dat de ander dan een deel van de betaalde kinderalimentatie mag aftrekken. Dat is een beetje dubbelop en dat gaan ze afschaffen. (dit gaat overigens tot een hoop geruzie tussen kijvende gescheidenen leiden, dus of het zoveel oplevert is de vraag)
2. partneralimentatie. 1 van beide ex-partners betaalt alimentatie aan de ander. Dan mag de betalende partij dat van zijn/haar inkomen aftrekken en moet de ontvangende partij dat bij haar/zijn inkomen optellen voor de belasting. Dat lijkt me niet meer dan logisch.
In dat opzicht lijkt t wel erg veel op de toeslagencaroussel.
@TheStef: nu krijgen ze twee keer belasting over hetzelfde bedrag. Briljant, toch?
@Net jarig geweest
Inderdaad, maar volgens mij laat ons fiscale systeem dat niet toe
Ach dit is een van de laatste aftrekposten die ze nog kunnen schrappen, leuker kunnen we het niet maken wel eenvoudiger, want zonder aftrekposten is de aangifte een eitje geworden.
Ik voorzie een enorme run op de psychiaters en psychotherapeuten. Denk eens aan al die kinderen die nu hun elkaar wurgende ouders voor rotte vis zien uitmaken terwijl alles in goed overleg was geregeld.
Gelukkig is er nog geen enkele besparing in het vooruitzicht van de geestelijke gezondheidszorg!
Oh, wacht…
Je moet tegenwoordig al een fikse psychische stoornis hebben om kinderen op de wereld te zetten dus dat mes snijdt aan twee kanten.
En toen de liefde over was omdat jij vergeten was uit te loggen op SecondLove, is het ineens een probleem van ons allemaal?
Het is ook wat oneerlijk om de schuld helemaal bij de partij te leggen die geld verdient. Uiteindelijk zijn er (minstens) twee schuld. Dat de staat de partij kiest van degene zonder inkomen is niet verwonderlijk, want anders mocht de staat voor de uitkering opdraaien. Dus eigenlijk ja, het is een probleem van ons allemaal (er is iemand zonder inkomen gevallen, als dat om andere redenen gebeurt, krijgt die ook een uitkering), maar de pechvogel met inkomen krijgt het voorgeschoteld. Wat mij betreft dus helemaal afschaffen die alimentatie (en nee, ik heb er geen belang bij, want geen werkloze vrouw ván mijn bank en óp straat geschopt als je dat dacht).
Als je voldoende belastinginkomsten wil, het voor iedereen begrijpelijk wil houden, de zwakkere toch wil ondersteunen, dan kun je als politicus niet anders dan:
– alle staatsinkomsten en uitgiften (subsidies, toeslagen, uitkeringen) van particulieren via de belastingdienst;
– geen belastingvrije voet;
– een laag belastingtarief over inkomsten (< 30%);
– minimaal aantal aftrekposten (hypotheekrente tegen het lage tarief is tevens het maximum)
– arbeidskosten van personeel voor een vast percentage aftrekbaar maken (voorkomt zwart werken, sorry Piet)
Je kunt toe met een slankere organisatie bij de belastingen en je hebt toch zicht op alle inkomsten van alle particulieren.
Uitkerings- en bijstandsgerechtigden kunnen deeltijdwerk aannemen en hebben zonder arbeid nooit een hoger inkomen dan een werkende.