In de gemeente Alphen aan den Rijn weten ze prima hoe ze de hand op de knip moeten houden. Want als u als 90-jarige slecht ter been bent en daardoor een traplift nodig hebt… DAN VERHUIST U TOCH GEWOON! Dat had u namelijk best kunnen zien aankomen. Dat als u oud wordt, dat het lopen dan wat minder makkelijk gaat worden. Maar wacht, dat kan en mag toch helemaal niet? Nee, natuurlijk niet, want gemeenten zijn ervoor verantwoordelijk dat mensen zo lang mogelijk zelfredzaam zijn en kunnen deelnemen in de maatschappij. Het enige probleem is dat de gemeenten dat helemaal niet kunnen. De Raad voor de Leefomgeving waarschuwde er vorig jaar al voor. En inderdaad: Nadat in januari door het Kabinet, de hele zorg op het bordje van de gemeenten is geschoven, gaat het op tal van plaatsen nu al fout. (Wie had dat nou verwacht?). Het Kabinet kijkt ondertussen weg, stopt de vingers in de oren en schreeuwt heel hard LALALALALA! ALLES GAAT GOED! Dus binnenkort zou het zo maar zo kunnen zijn, dat u als hulpbehoevende die uw huis niet meer kunt schoonmaken, het broek-afzakkende, hoofd-op-bureaublad-advies van uw gemeente krijgt om dan het huis maar gedeeltelijk schoon te laten maken en gewoon niet meer op de vieze plekken in huis te komen. Binnenkort? OH WACHT, DAT IS AL ZO! *kruipt in wasmand*
Account aanmaken
Welkom! registreer voor een account
Er zal een wachtwoord naar je gemaild worden
Wachtwoord herstel
Vind je wachtwoord terug
Er zal een wachtwoord naar je gemaild worden
Toch vind ik het niet zo heel raar. Als je ouder en minder mobiel wordt, is het toch geen plicht van de gemeenschap om ervoor te zorgen dat de problemen die daarbij optreden verholpen worden? Tuurlijk levert langer zelfstandig thuis kunnen wonen ook geld op, maar je moet toch ook wel een beetje leven naar wat je kan? Als die meneer driehoogachter in Amsterdam had gewoond, moet de gemeente dan een traplift op al die drie trappen betalen? Als ik een schitterend huis op de prairie heb, moet de gemeente dan voor taxivervoer zorgen als ik op m’n 90ste nauwelijks meer bij de supermarkt kan komen? Of als ik een huis van 1000m2 heb, moet dat dan gesubsidieerd schoongemaakt worden als ik dat niet meer kan? Er is natuurlijk een middenweg, maar de heilige verontwaardiging snap ik niet helemaal.
Je zal toch maar oud worden in je vertourwde omgeving, waar je de weg en de mensen kent. Dat moeten we niet willen….. Dat mens kan best ergens anders gaan wonen en als ze daar niemand kent kan ze altijd nog op reis…. “Ze kan zelfs de trap niet af…..” Und? ….
Nee dit is een signaal dat het altijd nog onmenselijker en killer kan. Nogmaals waardeloze zakken aan de macht, overal.
“Als je ouder en minder mobiel wordt, is het toch geen plicht van de gemeenschap om ervoor te zorgen dat de problemen die daarbij optreden verholpen worden?”
Nou, dat is het dus wel sinds 1 januari. Het staat er letterlijk: ” gemeenten zijn ervoor verantwoordelijk dat mensen zo lang mogelijk zelfredzaam zijn” Dus op het moment dat zij die verantwoordelijkheid op deze manier afschuiven, snap ik de verontwaardiging daarover wel.
Zo lang _mogelijk. Kennelijk dus een gevalletje ‘niet meer mogelijk’.
Zelf reken ik, vanwege desillusie, allang niet meer op ‘de maatschappij’. Helaas rekent zij nog wel op mij en stuurt ieder jaar weer de rekening. Onze bestuurders zijn corrupt en uitzuigende zakken. Allemaal!
Nou ja, een beetje overdreven is het wel om de ramen iedere 6 weken te lappen op kosten van de staat. Wie lapt zijn ramen (zonder subsidie) wel iedere 6 weken?
Mijn moeder lapt ze elke week, ook wegens hondenneuzen.
Hier wordt ook eens per week gelapt, vanwege handjes met ligakoek, stoepkrijt, stift (afwasbaar) of tuinaarde. Subsidieloos: wij schakelen hier onze bejaarde ouders voor in (maak jezelf zo lang mogelijk nuttig voor de samenleving met je kadaver). Als dank hiervoor mogen ze twee maal per week de koter onder de duim houden zodat er geen staatssubsidie verloren gaat aan naschoolse opvangtoeslag. Dat is namelijk uw belastingcenten.
wat freek zegt. Alsof je opeens volkomen onverwacht 90 bent geworden.
Mijn moeder woont in een groot herenhuis; is valgevaarlijk en rollatorafhankelijk. Zij had jarenlang een eigen poetshulp, maar sinds twee jaar krijgt ze tegen de hoofdprijs poetshulp van “de gemeenschap”. Die dames poetsen niet slecht, maar presteren minder in dezelfde tijd.
De zorgaanbieders worden gekozen aan de hand van een (gemeentelijke) aanbesteding. De poetshulpen krijgen daarom nooit en te nimmer een aanstelling voor onbepaalde duur van hun werkgever.
Een goede poets doet zichzelf tekort als ze werkt via een zorgaanbieder.
A propos: Selectie via inschrijving; de goedkoopste wint en gaat failliet.
De (geplande) doorstart wordt nog een keer betaald.
Een bestuurder die het onderhands regelt is goedkoper uit, maar niet integer (corrupt).
Je bedoelt: zo’n groot huis waar ook een gezin kan wonen? Weet je hoeveel immigranten op zoek zijn naar een woning?
Ik hoop dat het cynisme niet te bijtend is.
U wilt uit de AWBZ een vergoeding voor een rolstoel omdat u invalide bent geraakt door een ski-ongeluk? Ja sorry, u gaat elk jaar skieën, dan had u allang geld opzij kunnen zetten voor een eigen rolstoel want u weet dat er nu eenmaal een fors risico kleeft aan het één week per jaar met uw vadsige kantoorlijf van een zwarte piste glijden. Val maar dood met je wrakkige kutlijf. Stuk goedkoper.
Met vriendelijke groet,
uw Gemeente-klootzak.
Een ski-ongeluk is niet voorzienbaar, de ongemakken die komen met het ouder worden wel. Dat is echt het grote verschil.
Meh, kanstechnisch is een ski-ongeval bij mensen die jaarlijks gaan skiën wel behoorlijk voorzienbaar. Je weet gewoon dat de kans op geen ongeluk bij veel skivakanties de 0 benadert.
Wat mij betreft is een veel belangrijker verschil dat skiën het bewust opzoeken van risico’s is (net als roken dat is voor longkanker), terwijl ouder worden (en de daarbij behorende risico’s dus ook) behoorlijk onvermijdbaar is. Waar je niets aan kan doen, daar mag wat mij betreft eerder de beurs voor worden opgetrokken dan dingen die toch voor een belangrijk deel je eigen schuld zijn, omdat je bewust het risico nam.
Gast, wat heb jij een raar beeld van skieën.
Ga het eens doen, zou ik zeggen.
Dit is niet nieuw hoor. De verstrekking van dit soort voorzieningen zit vanaf 1994 bij gemeenten en sinds die tijd zijn er al gemeenten die geen trapliften verstrekken. Bovendien vind ik dat ze gewoon een beetje gelijk hebben. Je kunt verwachten dat je wat minder vlot ter been wordt als je ouder wordt. Dan kun je toch eens rustig rondkijken naar een geschikt huis en niet op je zeventigste nog op een bovenwoning gaan wonen? Daar is de overheid toch niet verantwoordelijk voor?
Hoe haal je het trouwens in je seniele kop, om met je solitaire, rottende kadaver een éénsgezinswoning bezet te houden. Gekocht in 1930 voor €50,- en dan een beetje uitwonen met minimaal onderhoud, zodat de verwende erfgenaampjes drieëneenhalf ton euro voor een uitgewoond doorzonkrot kunnen vragen, drie jaar op funda houdend maar geen marktconform bod accepterend. Hoe durf je, dà t is pas asociaal. Uitvretende prebabyboomer. Met je wederopbouw, rot toch op, statistisch gezien is ie waarschijnlijk nog fout geweest ook.
/poeh, dat lucht op, die therapeut van Jack is echt goed.
OLO!
Als het niet zo triest was dan was dit waarschijnlijk de beste cynische samenvatting ooit, Wout.
Met het verschil dat die man er niet sinds 1930 maar pas 20 jaar woont.
Weet je wie ook mensen dwong om uit hun leefomgeving te gaan omdat ze een plaag waren voor de samenleving?
Correcte beslissing van de gemeente.
Mensen denken maar dat ze overal recht op hebben.