Het idee van een opleiding Rechtsgeleerdheid is dat je leert hoe de regels werken en hoe je die moet toepassen. Je leert hoe procedurs werken en een eerste begin van wat handig en niet handig is. En daarna leer je in de praktijk hoe het echt werkt.
Nu heeft een olijke snuiter die bij de UvA studeert (bachelor Rechtsgeleerdheid aan de Faculteit der Rechtsgeleerdheid) een dot ervaringsdeskundigheid opgedaan tijdens z’n studie waar menig de Brauw-trainee nog een dikke punt aan kan zuigen. Voor de opdracht Jurisprudentie- en Literatuuronderzoek had hij namelijk een heul klein stukje minder zelf gewerkt alswel had hij de boel bij elkaar geAI’ed.
De uni vond dat on-rechtmatig en (haha, dom) hij heeft het gebruik van AI ook nog toegegeven. Dus op grond van de reglementen kreeg hij een vinkje fraude achter z’n naam, haalde het vak niet en mocht op voor de herkansingen. Nou, daar was die het dus -niet- mee eens, en begon allemaal formele gronden in te dienen en is uiteindelijk bij de Raad van State, Afdeling Bestuursrechtspraak belandt.
Die (niet op de foto bovenstaand, dat is het Gerechtshof Leeuwarden) gaven een heel duidelijk antwoord in hun uitspraak met ECLI: ECLI:NL:RVS:2025:3585 met als meest smulwaardige uitsmijter:
De Afdeling heeft de zaak op een zitting behandeld op 15 juli 2025, waar [appellant], bijgestaan door Bef1, rechtsbijstandsverlener in Markelo, vergezeld door zijn moeder, [moeder], en het CBE, vertegenwoordigd door Bef2, Bef3 en Bef4, zijn verschenen.
Je moeder!
Ik spreek niet heel veel legalees, maar volgens mij staat er “de student praat poep, maar moet wel zonder vertraging zijn diploma kunnen halen, en de school moet de proceskosten en een aantal vergoedingen betalen.”
Oftewel: score! Volgende keer weer zo doen.