Er is in het leven weinig leukers dan iemand in z’n zelfgegraven kuil zien vallen. Iets simpels als een fundamentalistische taalnazi die zelf uit de bocht vliegt met d’s en t’s maakt mijn dag al goed. Of complotwappies die het ene na het andere vermeende complot denken te onthullen, maar zelf als zwakbegaafde blinde lemmingen achter dit soort kul aanhobbelen. Ik moet dan bijna een droge broek aantrekken.

In dit rijtje past uiteraard ook de subcultuur die we kennen onder de naam Hipsters, niet te verwarren met die groot uitgevallen Hema-onderbroeken. Hipsters snoeven namelijk als geen ander hoezeer ze afstaan van de Kapitalistische Bourgeois-cultuur en hoe mega trendsettend ze zijn, terwijl ze tegelijkertijd massaal met hun overpriced H&M houtkhakkershemden vanachter hun overpriced iMac van hun overpriced Starbucks Latte’s sippen. En als kers op de appelmoes hebben ze de mond voel over hoe ironisch ze zijn, maar over deze ironie struikelen ze bijkans.

U vraagt zich vast al een aantal regels lang af wat dit allemaal met Vegan Kebab te maken heeft, en dat zal ik u uitleggen: de firma Oumph! is het blijkbaar ontgaan dat dat hele gedoe met Hipsters in 2015 is opgehouden, dus ofwel loopt Oumph! achter de feiten aan, ofwel is hier sprake van de eerste golf van een heropleving, en kunnen we spreken van neo-Hipsters. In het laatste geval hoorde u daarvan het eerst op dit mega hippe en trendsettend webblog! Want kijkt u even op deze pagina met recepten van Oumph! De fake-ambachtelijke ironische Foodtruck ellende druipt gewoon van de pagina af, en op hun instagram pagina is het allemaal nog een graadje erger: mannen met ironische gezichtsbeharing, overmatige tatoes, bier in ironische jampotjes en bruin-leren schorten. En de Hipster-vrouwen hebben ironische pispottenkapsels, ironische gleufhoeden en ironische vintage truttige jurkjes, en om onduidelijke redenen slingeren er ironische motoronderdelen rond in de keuken, enfin, u kunt het plaatje vast wel uittekenen. Nouveau-ruig ook wel genoemd. Poppenkast voor volwassenen.

Dat gezegd hebbend openen we nu gofferdomme eindelijk dat pak met de Oumph! kebab. Het eerste wat opvalt is het gewicht: 280 gram. Da’s behoorlijk royaal vergeleken met de bijna standaard 175-200 gram bij vergelijkbare producten in de supert. Het zijn ook redelijk grote blokken, en die zien er goed gemarineerd uit. Vanuit de vriezer kan het zo de koekepan in, en na 5 minuten bakken is het klaar. Samen met een beetje rauwkost en veel knoflooksaus in een wrap gedraaid, maar niet nadat ik even wat stukjes direct uit de pan heb gesnoept.

En dat was een heus rejoice momentje, lieve Vretecoollezertjes. Wat een heerlijke, sappige, malse bite heeft dit spul. En ook een aangenaam pittige nasmaak, bijna iets tè, waar het overigens in de wrap weinig last meer van had. Dit is serieus retegoed spul, mensen. Hier verbleken al die suffe huismerk “vega-stukjes” wel heel erg bij. Hier gaat mijn vega-hart sneller van kloppen, met dit soort producten kunnen we de planeet redden van de klimaatterroristen van BBB en FDF. Ik geef toe dat ik al jaren een vetbetaalde opdracht heb van de geheime wereldregering om jullie regelmatig te hersenspoelen met vega-propaganda, maar dit is serieus een aanrader. En die marketing, tja, als ze zich richten op vleesetende mannen van een “moeilijke” leeftijd, dan is het misschien niet eens zo verkeerd.

Ze hebben overigens naast kebab ook ander spul, zowel bij AH als bij de Jumbo in de diepvries ergens tussen de kroketten en de spinazie, en als je te stom bent om het zelf te vinden vraag je het gewoon even aan zo’n vakkenvuller.