Als u dit leest, bent u aardig thuis op de Interwebs. Het gegeven dat u hier bent betekent dat we u schaamteloos geclickbait hebben (sorry, not sorry) of dat u hier al jaren komt voor uw dagelijkse dosis zin en onzin. Het zal u niet ontgaan zijn dat in onze laatste poll de demografie van onze doelgroep wat verschoven is. Wij schrokken daar een beetje van.
Met een duif schaken
Kennelijk zijn er mensen die echt denken dat de Partij Voor eigenlijk-alleen-Geert’s Vrijheid, echt met eindoplossingen gaat komen. Nu kunnen wij hier een veelvoud aan argumenten, staafdiagrammen en bewijs aandragen waarom dat beslist niet zo is, maar dat gaat niet werken. Een discussie aangaan met de mensen die nationaal georiënteerd zijn met een overwegend socialistische inslag is als schaken met een duif.
Drie keer links is ook rechts
Wat wij steevast met name in de argumentatie op de rechterflank zien, is het volgende: whataboutism. Een mooi voorbeeld is de Million Women March: een door de rechtsdragende medemens als Links Feestje afgeschilderde aangelegenheid. Ze waren er als de kippen bij met vragen als “Waarom gingen jullie niet de straat op voor vrouwenrechten in Saoedi Arabië?” en wat dies meer zij. Tel daarbij op het belachelijk maken van de deelnemers als Goedmensen en Willen Deugen (alsof dat iets verwerpelijks is) en de rechtsmens klopt zich weer tevreden op de borst. Ze hebben, met wisselend succes, weer de aandacht weten af te leiden van de zaak waar het om gaat en ‘aangetoond’ dat wat links zegt niet valide is.
Hellend vlak of jij-bak?
Zoiets heet in de logica een drogreden en soms is zelfs sprake van een hellend vlak-argument. Bijvoorbeeld als ze argumenten toepassen zoals: “meer vluchtelingen toelaten betekent onherroepelijk het slachtoffer worden van een terroristische aanslag”. De meest gebruikte truc is nog het eenvoudigst uit te leggen met deze analogie: U heeft ooit door rood gelopen; dat is stom. Nu zegt u tegen een ander dat deze niet door rood mag lopen. Daar heeft u gelijk in, want er mag niet door rood gelopen worden. Los van de pond boter op uw hoofd, maakt het gegeven dat u ooit door rood liep de algehele bewering ‘dat door rood lopen niet mag’ niet minder waar. Het is een truc. Ze halen iets aan wat net zo erg is, of nog erger, en ‘tonen daarbij de hypocrisie aan’ van hetgeen waarvoor hun tegenstanders de straat op gaan, voor staan of over schrijven. Dit is trouwens niet alleen voorbehouden aan de rechterflank; links kan er ook af en toe wat van. Het is echter een techniek die steevast gebruikt wordt door scribenten voor het betere Nederlandse boosvolk. Door iets aan te dragen wat de ander fout heeft gedaan of niet heeft gedaan, proberen ze de fundamenten van een zaak die ze niet aanstaat weg te slaan.
Schilder het plaatje
Het doel is de ander belachelijk maken, zogenaamd de dubbele moraal aan te tonen en daarmee weer fijn te kunnen ziejewellen. Wij doen het hier zelf ook, dat geven we toe. Met veel genoegen maken wij hier zaken en mensen belachelijk. Met dien verstande dat wij een satirisch weblog zijn. Wij doen het er dan ook om, humor en tóch om te lachen. De eerder genoemde scribenten schrijven voor ‘serieuze’ media en staan voor eigen parochie te hitsen. Ze willen niet in discussie, ze willen een toneelstuk voor hun doelgroep op kunnen voeren. Daarbij willen ze niet de ander overtuigen maar te kakken zetten als hypocriete geweldplegers, linksgekkies, enzovoort.
Voorbeeldje
Een goed voorbeeld was de demonstratie tegen Haat. Een Powned verslaggever kreeg een tik uitgedeeld door een demonstrant. Nu is geweld iets wat wij hier als laatste zullen doen, maar het staat nog steeds op de lijst. Oh jee, een demonstrant past geweld toe tegen een journalist! Afkeurenswaardig! Affreus! Meteen is de hele demonstratie Af! Nutteloos, aldus de met glinstering in de ogen ‘verontwaardigde’ rechtsscribent. Met triomfantelijk genoegen zaten ze vervolgens links- en rechts weer te ziejewellen.
Heeft u opgelet?
Heeft u opgelet bij het kopje ‘hellend vlak of jij-bak?’ en gezien wat hier heeft plaatsgevonden? Dit is precies waar ze op gehoopt hadden. Iemand doet iets stoms en dat maakt meteen de hele zaak Ongeldig. Nu weten wij hoe Powned werkt: sommige van onze beste vrienden hebben er een blauwe maandag rondgelopen en kwamen toen weer bij hun positieven. Hun modus operandi is niet ‘vragen stellen’, maar een reactie uitlokken. Een reactie zoals die van de dame op het Malieveld is goud voor ze en precies wat ze willen. Ze weten altijd wel iemand te vinden met de zelfbeheersing van een hongerige beer in een zalmfabriek. Even prikken, over wat grenzen heen en presto. Niets menselijks is de linksmens immers vreemd, daarom gaan zij wel de straat op voor vrouwenrechten en zie je nooit eens een groep rechtsmensen demonstreren voor hetzelfde.
Zo makkelijk is het dus
Zag u wat ik in deze laatste zin deed? Zo makkelijk is het: voor je het weet laat je jezelf verleiden tot dezelfde manier van redeneren. Wij hebben hier ter redactie beslist niet de illusie dat we de boze PVV-mens op andere gedachten kunnen brengen, laat staan de Niemöllers van deze wereld. Wat we wel kunnen doen is dit soort trucjes benoemen voor wat ze zijn zodat u voortaan op Facebook, Twitter en andere kanalen waar u met ze te maken krijgt alleen maar hoeft te zeggen “Hellend Vlak,Jij-Bak:jij bent af”.
Een zuiger met een roze plofkap is geen journalist. Dat is iemand die anderen in hun privésfeer aantast. En als dat gebeurt mag je daar de treitervlogger best op aanspreken. Als er dan, na vele waarschuwingen, geen gewenste reactie volgt, dan mag de zuiger best wel gehoekt worden.
Nu was dit een vrouw met kind op de arm en was de hoek helaas niet zo hard.
Schlechtmenschen of mensen die gewoon niet willen deugen hebben dat gewoon af en toe nodig om weer even tot realiteitszin te komen.
Maar dit zijn natuurlijk slechts mijn 2 centen.
Als er dan, na vele waarschuwingen, geen gewenste reactie volgt, dan mag de zuiger best wel gehoekt worden.
Precies! En de selectieve verontwaardiging van de ‘keihard aanpakken’-brullende Roze Khmer is precies dat: selectief.
En lieve Jake, de hier best passend drogredenen zijn een jijbak en een bulverisme, en in het algemeen op de man (m/v/o/*) spelen. Een ‘hellend vlak’-argument is pas een drogreden als de extrapolatie niet volgt uit de feiten en/of argumentatie.
/Maar ik schrijf dit natuurlijk alleen omdat ik een boze witte man ben.
“Zoiets heet in de logica een drogreden en soms zelfs een hellend vlak-argument.” Die twee snijden heel erg dicht langs elkaar in de argumentatie die ik zie “Als we moslims binnenlaten dan hebben we binnen de kortste keer terrorisme” Misschien heb ik het niet heel erg handig verwoord. Ik heb het even wat verduidelijkt, want het was inderdaad wat vaag nu.
Tsja, Powned, ook al zoiets. zuigen zuigen zuigen en dan hopen dat je een sterke reactie kunt ontlokken, bonus punten als daar minsten 1 uithaal bij te vieren valt. Deze vorm van geweld noemen we trouwens op zijn USAs een backhand en die schijnen normaal gesproken juist van man tot vrouw te gaan (heb ik uit betrouwbare bron).
Reacties uitlokken, zodat je de argumenten van je doelwit onderuit kunt halen, het is helemaal van deze tijd!
Slaan is een laatste
doorslaggevendargument bij machteloosheidEen goede debater zal de waardigheid van zijn opponent zoveel mogelijk intact laten om te voorkomen dat het antwoord een klap op de muil wordt.
Dit in tegenstelling tot een
tandeloze bekzuiger, die juist op zoek is naar persoonlijke zwaktes in plaats van de zwakte van de stelling.Helaas, wordt Mark Rutte geprezen als bijzonder debater. (je gunt die man soms een bek vol bloed.)
Jake begint elk “debat” in de bunker altijd met: “Sorry voordat we beginnen; ik heb zowel tijdens mijn commandotraining als tijdens de 3 jaar in het diepste van China bij Sifu Wu, geleerd dat je nooit drogredenen mag gebruiken, dus dat zal ik ook niet doen.”
Dan is de toon wel gezet.