Omdat het inmiddels traditie is dat u elke muzikale scheet van mijn kant via Retecool in uw strot geschoven krijgt! Ditmaal geen “saaie” blues maar gewoon keihard de wok uit friturende (vrij naar Olaf) rock met boogiesaus (liken dan!). De blues bewaart Ome Blues voor later dit jaar, want er moeten tenslotte ook gewoon weer awards gewonnen worden natuurlijk.
Heerst snoeihard!
Het doet me, zowel qua gitaar als qua zang, wat aan Five Horse Johnson denken.
Da’s een compliment overigens!
Mijn danken zijn groot.