Welkom bij weer een aflevering van Retecools Vrijdagmiddag Kutkoffer, waarin we op zoek gaan naar de allerberoerdste koffer van een bekend muziekliedje. En vandaag storten we ons op de Top2000 kneitert It’s Now Or Never van de enige King die ik als Republikein kan waarderen: Elvis Presley. (neuriet Oh Sole Mio) Maar goed, het zal u niet verbazen dat er onvoorstelbaar veel koffers van dit nummer zijn, dus ik beperk het tot de hoogst opmerkelijke. We trappen vrolijk af met Rachid Taha, de Arabische King, op de voet gevolgd door Shakeel Inam, de Indische Elvis, en de compleet over the top Italiaanse koffer van Cristiano Nichelle en als afsluiter van dit eerste blokje Jack Terry, inderdaad, de Duitse en bovendien -oh horror- Duitstalige Elvis. En we blijven even bij onze Oosterburen, waar we Amanda Lear aantreffen, de voormalige natte droom van menige oudere jongere en ik moet zeggen dat zij hij zij de tand des tijds aardig goed heeft doorstaan. Waarna we even op adem komen op de vrolijke Reggase-klanken van Johnny London, wellicht de sneuste artiestennaam in de geschiedenis. In het blokje klote- en smakeloze eenheidsworst serveren wij u deze week Wet Wet Wet, Chris Isaak, en Duke of Hazzard John Schneider, wat ook al zo fout Duits klinkt. En van foute Duitsers is het natuurlijk een kleine stap naar de winnaar van de Gouden Kut van de Week: ex-LPF Minister Vreemdelingenzaken en Integratie Hilbrand Nawijn! U weet wel, die poef met dat gezicht erop getekend, die in het programma Popstars zijn versie van It’s Now Or Never ten gehore brengt. De optie Never heeft nog nooit zo aanlokkelijk geleken.