Bek dicht en pak mijn monnies!

Wanneer anime realiteit wordt: de OpenSky M-02J van Kazuhiko Hachiya

Wat je hier ziet is het levende bewijs dat sommige mensen anime véél te serieus nemen en daar zijn we diep dankbaar voor. Want op 8 november jl. voerde kunstenaar én testpiloot Kazuhiko Hachiya zijn tweede testvlucht van de dag uit op het Sekiyado zweefvliegveld in Japan – en laten we eerlijk zijn, dit is geen zweefvliegtuig waar oma mee naar de koffiemiddag gaat.​
De OpenSky M-02J is namelijk een jet-aangedreven vliegtuig dat eruitziet alsof Hayao Miyazaki en de gebroeders Wright na veertien sake te veel samen een schets hebben gemaakt op een bierviltje. Het is letterlijk gebaseerd op de Möwe uit Nausicaä of the Valley of the Wind, want waarom zou je je leven leiden als een normaal persoon als je ook een anime-vliegtuig na kunt bouwen?​ NOU!?

Spex
Dit vreemde vogeltje heeft een spanwijdte van 9,6 meter, weegt slechts 100 kilogram (droog gewicht, dus zonder brandstof en zonder de piloot die erop ligt – ja, ligt), en wordt aangedreven door een jetmotor die een whopping 0,8 kN schijnt te produceren. Voor de niet-nerds: dat is genoeg om je met 90 km/u door de lucht te laten zoeven terwijl je horizontaal op je moeder een houten skelet ligt en hoopt dat je levensverzekering up-to-date is.​ Totaal onpraktisch, maar hé: ik rijd motor, wie heeft het hier over praktisch? De stall speed ligt op vriendelijke 43 km/u, wat betekent dat als je langzamer gaat, je geen vliegtuig meer hebt maar een zeer dure steen. De opstijgafstand bedraagt ongeveer 330 meter op Japans grasland, en de klimsnelheid is 2,5 m/s – wat indrukwekkend klinkt tot je beseft dat een lift in een modern kantoorgebouw vaak sneller gaat.​

Warp
Het beste deel? Dit ding heeft geen rolroeren zoals normale vliegtuigen. Nee, Hachiya gebruikt wing warping – de techniek die de gebroeders Wright in 1903 gebruikten voordat iemand bedacht dat rolroeren misschien handiger waren. Je stuurt door je gewicht te verplaatsen (pitch control) én door de vleugels letterlijk te verwringen (roll control). Hachiya heeft dit trouwens persoonlijk uitgeprobeerd in een Wright Brothers simulator en vond het moeilijker dan zijn eigen creatie. Dat zegt genoeg.​

Sensei
Kazuhiko Hachiya is geen gewone gekkie. Deze mediakunstenaar en Tokyo University of the Arts-professor heeft sinds 2003 aan dit project gewerkt, eigenlijk als artistiek protest tegen Japans gebrek aan eigen luchtvaartontwikkeling én als reactie op Japan dat meeging in de Irakoorlog. Want niets zegt “politiek statement” zoals het bouwen van een houten vliegtuig geïnspireerd op een Studio Ghibli-film. Toch?
Hachiya heeft tot nu toe ongeveer 150 “jump”-vluchten en 70 cirkelvluchten gemaakt, tot hoogtes van bijna 150 meter (hoewel de luchtruimbeperkingen in Japan hem beletten hoger te gaan).​

Dus
Dit is geen massaproductie-project. Hachiya heeft expliciet gezegd dat hij de blauwdrukken niet open source maakt omdat hij bang is dat mensen zichzelf per ongeluk zullen omzeepen. En terecht: dit is een experimenteel vliegtuig dat wordt bestuurd door erop te gaan liggen en aan gekromde handvaten te trekken met een straaljager onder je broekje. Maar het werkt en dat is het mooie. In een tijd waarin alles door comités wordt goedgekeurd en getest tot het saai is, bouwt één man gewoon een anime-vliegtuig in zijn vrije tijd en vliegt ermee rond boven een grasveld in Japan.​ Baas-san.