Aaaah, de kerstdagen. Van oudsher de tijd om ruzie te maken met familie terwijl je in je gourmetpannetje het BNP van een klein land laat aanbranden. Een feest, ooit begonnen toen er een kereltje met een baard werd geboren onder een verlichte boom op de Noordpool, om 33 jaar later tegen een stuk hout gespijkerd te worden en daarna een roedel rendieren te scoren en water in wijn te veranderen. Of zo. Maar hoe overleef je deze dagen?
Blijf kalm
Het is onvermijdelijk dat jij en je oom Henk allebei het laatste stukje kipfilet wil tijdens het gourmetten. Net zo onvermijdelijk als de Top 2000 aanzetten. Je oom Henk het laatste stukje kipfilet gunnen is de beste actie om de rust te bewaren. Je kunt altijd een dag later je kerstboom brandend door zijn slaapkamerraam gooien, als hij ligt uit te brakken van de goedkope wijn uit een pak, die hij copieus naar binnen werkte. Raak dus niet in paniek. Er zijn nog stukjes bacon en champignons, dus je pannetje blijft wel vol.
Ho, ho, ho!
In vroeger tijden, toen dat bebaarde mannetje ter wereld kwam nadat zijn moeder onbeschermde seks had met iedereen behalve de vader van dat kereltje, kwamen er drie koningen langs om te vertellen dat dit de beste Pornhubvideo was ooit. De heren wilden Maria een contract aanbieden en kwamen daarom opdraven met wiet, goud en mirre. Omdat niemand precies weet wat ‘mirre’ is, gaan historici er vanuit dat dit coke was. Of cake. Oud-Hebreeuws is voor vergissingen vatbaar. John McClane zei eeuwen later toen hij professor Snape uit een toren gooide al: Yabba Dabba Doo, Motherfucker. Waarmee alles is gezegd over de oorsprong van kerst zoals wij het kennen.
U kunt echter geen Pornhubvideo’s gaan kijken terwijl u zit te gourmetten en er te veel liedjes van Celine Dion, Mariah Carey en Queen langs komen. (Pro-tip: het toilet is een goede plek om het alsnog met één en ander oneens te gaan zijn). Nee, u zult moeten praten. Met familieleden en, erger, de schoonfamilie. Doe alsof u de vrolijkheid zelve bent. Een witte plakbaard, dikke buik en een rood pak helpt. Net als een roedel rendieren meenemen.
Drink, of je leven er vanaf hangt
Familie. Kerst. Omdat er tegenwoordig in de meeste kerstpakketten geen wijn meer zit wegens politieke correctheid, zult u zelf drank moeten meenemen. Wij van de Retecool adviseren de volgende drank: veel.
Binnen drie minuten nadat de familie bij elkaar is, zal men elkaar schreeuwend van elkaars politieke standpunten gaan proberen te overtuigen. Of de Zwarte Pietendiscussie van 2018 alvast beginnen. Neef John heeft waarschijnlijk iets te blowen bij zich, maar u wilt ook drank.
Terwijl oma al drie keer in haar broek plaste en al negen keer gevraagd heb of je haar zus bent, wilt u zich – in ieder geval mentaal – afzonderen. Zorg dus voor zeker drie pakken wijn voor jezelf. Neef John te vriend houden is ook geen overbodige luxe. Houd er rekening mee dat u ook nog moet gourmetten, dus eet flink van te voren.
Kids
Kinderen zijn de hel, dat weet iedereen, zelfs de moeder van dat bebaarde mannetje in wiens naam we kerstfeest vieren. Behalve hooguit de eventuele koters van uzelf. En zelfs dan alleen als u genoeg wijn naar binnen heeft getikt. Zorg er dus voor dat de kinderen genoeg te doen hebben. Een katholieke priester werkt in dit geval te gek, behalve als het uw eigen kinderen betreft. U wilt namelijk niet uw eigen koters alleen laten met een furry, een clown of een katholieke priester.
Enfin, kids dus. Die lusten niets, dus dat is mooi. Om ze verder rustig te houden is een lading cadeaus onder een verlichte boom gooien een goed idee. Laat ze niet de cadeaus uitpakken tot na het gourmetten, want zodra ze erachter komen dat er niets anders dan 14 lagen pakpapier in zit, gaan ze harder huilen dan je schoonmoeder na drie wijntjes uit een pak, die luidkeels en in tranen meldt dat haar dochter beter verdient.
Naast kinderen, zit er ook een kans in dat je je dronken tante van je af moet slaan.
Eten
Gourmetten, dat is het. Jij wilt gewoon de Gilmore Girls bingewatchen, maar nee. Mag niet. Als er niet toevallig sport op tv is, moet je met de hele familie, inclusief de incontinente oma, reality-tv loeren. Het waarom daarvan ontgaat iedereen in de bunker. Als je het zelf niet leeft, waarom dan met een kipnugget in je hand kijken hoe hard iemand anders dat wel doet.
Sigaretje
Na het kerstdiner, al dan niet veganistisch, zijn er altijd assholes die willen roken. Ik ben er zo eentje, maar ik rij dan weer geen auto, dus mijn mate van milieuvervuiling valt mee. Bij een beetje familiekerstdinerding echter, zullen er ongeveer 3,14 rokers zijn. Deze mensen redden u. Loop met ze mee, accepteer dat ze naar asbak ruiken in plaats van naar het kerstdiner en u kunt even naar buiten vluchten, terwijl opa zit te schreeuwen dat gourmetten en eigenlijk alles vroeger beter was.
Nog een dag
Nadat u eerste kerstdag heeft overleefd, herhaalt u deze de dag erna bij de schoonfamilie, waarna u er gelukkig weer een jaar vanaf bent.
De hele Retecool’s Zalige Kerst Kneiters serie van 2014, 2015, 2016 èn 2017 zien? Dat kan. We hebben namelijk alle Kerst Kneiters van de afgelopen vier jaar gebundeld en in een oogverblindend vrolijk kerstpapiertje gepakt, en dat cadeautje van ons aan u kunt u hier uitpakken! Hoe hard heerst dat dan!
Niks gourmet, keihard fonduen!
Rond een uur of twee komt de familie. Ooms, tantes, neven, aangetrouwde nichten, kids, opa en oma. Bij binnenkomst flikkert oma op haar bek omdat ze in haar kamer in het verzorgingshuis het principe drempel niet kent. Tante Annie trekt haar overeind maar doet dat zo belabberd dat het in haar rug schiet. De kinderen schreeuwen de tyfusbende alvast bij elkaar. Als oma eindelijk, al dan niet met een takelwagen, overeind is geholpen en Annie een strip Tramadol weg heeft gewerkt, wil iedereen koffie. Alleen de Antilliaanse vrouw van de neef niet want dat is racistisch. En ze is inmiddels, net als de neef, helemaal in De Heer en Jezus dronk geen koffie.
Ooms beginnen alvast lekker te schreeuwen over auto’s. Een wedstrijdje verpissen voor gevorderden. Kinderen rennen achter de hond aan om aan haar staart te trekken, die worden voor een uurtje buiten in de schuur opgesloten. Tante Annie, inmiddels aardig van de kaart door de tramadol vindt het te heet en wil het liefst haar kerstjurk uittrekken. Dat kunnen we nog net voorkomen. Opa zit op de een of andere manier alvast aan tafel en maakt het geluid wat nog het meest lijkt op een barende walvis. Door zijn alzheimer wil hij steeds de fonduepan als hoofddeksel gebruiken want de Duitsers vallen binnen.
De eerste flessen wijn worden geopend maar oma moet een schone luier hebben. Door haar val heeft ze haar broek volgescheten en iemand moet dat opruimen. Oma loopt vast naar het toilet maar, flikkert alweer keihard op haar bek. Er is een vermoeden dat ze haar heup heeft gebroken maar ze heeft wijn op wat een goede pijnstiller is voor haar. Als oma eindelijk op het toilet staat en ik met een hoge druk reiniger de resten bruine bonen van gisteren van haar bilnaad heb gespoten kan de nieuwe luier om.
Ome Bert probeert ondertussen opa te overtuigen de fonduepan in te leveren. Dat gaat zoals wel vaker gepaard met vele scheldwoorden over en weer. Het is op een rare manier heel lief om te aanschouwen.
Als tante Gerrie ineens vraagt waar de kinderen toch zijn beseft iedereen zich dat al enkele uren in de schuur zitten. Toch maar even ophalen. Gelijk moeten ze cola. Moet, want neef en nicht mogen dan wel in de Heer zijn, opvoeding is niet iets waar ze in zijn. Als beide kids een 2 liter fles Coca Cola hebben (geen Pepsi) moet het vlees gesneden worden. Ome Richard heeft altijd de beste technieken en weet altijd hoe dat het beste kan maar steekt zoals gewoonlijk geen poot uit. In de huiskamer zijn de flessen wijn niet aan te slepen en de sfeer zit er lekker in. Omdat tante Annie steeds haar jurk uit wil trekken hebben we die vastgebonden.
Het vlees en alles is klaar! Aan tafel! Opa heeft met veel moeite de fonduepan opgegeven maar heeft de neiging dat kreng te pakken. Voor de zekerheid slaan we 3 fonduevorken door iedere hand om hem aan de tafel te nagelen. Oma inmiddels flink aangeschoten prikt in plaats van een stuk vlees het oog van een van de kinderen uit. Ondertussen komt mijn broer, modieus laat zoals altijd, binnen. Pa rost hem meteen op z’n bek met een dienblad. Misschien onthoudt hij het dan eens. We twijfelen allemaal. Annie, inmiddels losgemaakt, vindt het toch echt te heet en besluit naar buiten te rennen en haar jurk te lozen. Snel wordt de deur op slot gedaan en schreeuwen we haar toe dat ze pas naar binnen mag als de jurk aan is en aan blijft.
Omdat iedereen de hond vergeten is schijt die op het tapijt. Ma boos en die ruimt het op. Als ik besluit het beest uit te laten, want vreten kan altijd nog, moet ik Annie van me af meppen die naar binnen wil. Snel de deur op slot dus. Als ik terugkom met de hond staat er politie in de tuin. Die vragen ons te denken aan de geestelijke gezondheid van iedereen, of we Annie aan willen kleden. Richard, haar man, heeft de ondankbare taak dat te doen. We mogen handboeien lenen zodat Annie niet kan eten maar ze ook die jurk niet uit kan trekken.
Oma heeft inmiddels goed gegeten en gedronken blijkbaar, ze ijlt nog wat. Aan de geur om haar heen te ruiken is de luier weer vol. De kinderen rennen alweer rond, zij het dat één een oog lijkt te missen, maar dat was God’s wil, ofzo.
Als iedereen uitgegeten is moet de boel opgeruimd worden. Opa’s handen maken we los en direct schiet hij naar de fonduepan om die in één teug leeg te zuipen. De olie verandert in een soort gestold vet. Niemand heeft een oplossing maar de kinderen willen best de rest van de avond het vet uit zijn bek schrapen zeggen ze.
Oma strompelt weer naar de plee en weer met de hoge druk reiniger moet ze verschoond worden. Opa is inmiddels flauwgevallen. Misschien verloor hij teveel bloed maar het is lastig inschatten. Als iedereen zit uit te buiken, met wijn, komt de regiotaxi opa en oma halen. Wij zijn heel blij dat ze weer opgerot zijn voor een jaar. De rest van de familie blijft altijd te lang hangen, en als we die uiteindelijk met een bezem naar buiten hebben geveegd, is het alsof de woonkamer is getroffen door een bermbom. Dat ruimen we morgen wel op, denken we dan.