Krystina Butel, een 30 jarige (!) kapster uit het immer pittoreske en sjieke Engeland liet op haar 15de een karikatuurtekening maken op Ibiza. Vanaf dat moment had ze een nieuw doel in haar leven: Er zo uitzien als deze karikatuur. Is niet gelukt, maar 130.000 pond verder is Krystina in ieder geval dik tevreden. Haar partner, aarmee ze echt dikke maatjes is, is er ook helemaal vol van: “…To me, Krystina is beautiful. I love her look and I love the caricature – they’ve both got the same big personality..” (Hij maakt hem gewoon!) Als klap op de vuurpijl heeft Krystina haar tepels in de vorm van twee hartjes laten verbiereco-en. Hieronder een filmpje waarin Krystina zich zelf voorstelt en daaronder weer een fotogalerij waarin je Krystina in volle glorie kunt “bewonderen”. Een soort van NSFW
Don Kenn’s Tekeningen Zijn Voer Voor Nachtmerries.
John Kenn Mortensen schrijft en regisseert televisie programma’s voor kinderen. Als vader van een tweeling heeft hij niet veel vrij tijd, maar mocht hij een uurtje vrij kunnen maken, dan tekent hij vrij bizarre en angstaanjagende taferelen op Post-It’s.
Het WTF Gehalte Van Dit Bericht Doet Uw Hoofd Onaangekondigd Exploderen.
Leest U even mee? De Inspectie Leefomgeving en Transport gaat in het vervolg inspecties van tevoren aankondigen, want, zo zegt de directie, dat is een stukje klantgerichtheid naar de bedrijven toe, die kunnen zich dan namelijk voorbereiden en onwelgevoeglijke zaken wegmoffelen en dat komt de naleving alleen maar ten goede.
Tijd voor een verSethje – 23-8-2014
Hallo Retecool reaguurders! Het is weer “Tijd voor een verSethje” (verkozen door huisvrouwen tot de beste titel ooit). De regels zijn eenvoudig: wij plaatsen een nieuwsfeit en u geht los gelijk de ongeëvenaarde taalkunstenaar Seth Gaaikema. Voorbeeld: het nieuwsbericht is: “As overledenen gemengd in crematorium.” Dit wordt door u dan geheel in Seth’s stijl beantwoord met “Ze maken er wel een potje van!” of “Beetje verstrooid daar!” Let op: het is belangrijk dat u ná uw regel een volmondig maar denkbeeldig “BA DUM tss” moet kunnen plaatsen. Voor een stukje extra cabaret naar uweigen toe zeg maar. Want als het een “BA DUM tss” heeft, dan weet u dat het echte humor om te lachen is. Dus. Bij deze bent u uitgedaagd, het nieuwsbericht is: Vier medewerkers van Tilburgse cateringbedrijf Chapeau onwel door ‘vreemde geur’. Knijpt uw taalknobbels dus helemaal uit in de comments.
Workout Op Een Loopband Zoals Je Nog Nooit Hebt Gezien
Rennen op een loopband zuigt. Sporten op een sportschool zuigt sowieso, maar een loopband doet daar qua zuigendheid gewoon net nog even een schepje bovenop. Maar niet wanneer je Marcus Dorsey heet. Marcus uit Florida heeft namelijk een geheel eigen manier ontwikkeld om op een loopband te rennen. En die manier heerst echt kneiterhard, zeker wanneer iemand er ook nog eens een heel erg fijn muziekje onder monteert.
RC Late Night Music: Kenji Minogue – Veranda
De groepsnaam zou al een waarschuwing moeten zijn: of de oren dicht te houden en hard weg rennen, of je ballen (m/v) uit je broek lachen van plezier. Niks bij Kenji Minogue (ken je me nog) is wat het lijkt. Deze zelfverklaarde hit-sensatie neemt niks serieus en zeker zichzelf niet: electronica, grunt, rap, absurde humor, volvette (west)Vlaamse teksten, niets gaat deze zotte wuuve Fanny en Conny te ver. Hun podiumpresentatie is al net zo energiek en chaotisch: vorige week, op Pukkelpop, gaven ze elkaar nog een flinke djoef op de mulle*, Fanny heeft een tand minder. Bonus: elke goede act heeft nog een extra mysterie als onderliggende verhaallijn: wie is toch de anonieme producer van Kenji Minogue, die bij live-optredens herkenbaar is als de drummer met de varkenskop? Mista Pig zou niemand minder zijn dan Tom Barman?
Vettere Drone Footage Ga Je Vandaag Niet Vinden
Het bedrijf Lumenier ontwikkelt, maakr en verkoopt drones en onderdelen voor drones. Niet als speelgoed, maar bijvoorbeeld voor het maken van videomateriaal. Ze kunnen dan ook bedrijven als de NASA, Discovery Channel, NBC en het Amerikaanse leger tot hun klanten rekenen. Dan doe je toch iets goed. Om de verkoop wat te stimuleren, plaatsen ze regelmatig beeldmateriaal dat vanuit één van hun drones is geschoten. En dat beeldmateriaal, om het kort te zeggen, HEERST zoals je hieronder kunt zien (voor het fijnste resultaat even op HD rammen). Alle drone video’s van Lumenier kun je hier vinden.
Russische Grafzerken Waarin Je Nog Niet Dood Gevonden Wilt Worden.
Oké, toegegeven, sommige zijn zo erg dat ze wel weer kunnen. Als je een rijke Rus zonder smaak bent dan. Maar dat ‘nonchalante handje in de zak’ gebeuren is te kamper voor woorden. De rest ook trouwens.
De Tupolev TU-95 Is Het Bruutste Vliegtuig Dat Je Vandaag Gaat Zien
Gisterenmiddag was het weer even komkommertijd bij de Russische luchtmacht, dus wat doen ze dan? Dan vliegen ze snel even richting West-Europa om wat NATO landen te zieken. Die moeten dan weer straaljagers de lucht in sturen om de Russische kisten naar huis te sturen. Uiteindelijk natuurlijk een WIN-WIN situatie: De Russen wat plezier en onze jongens hebben weer eens een keer wat geoefend. Gisteren waren het twee Tupolev TU-95 bommenwerpers en dat is best bijzonder, want deze Russische bommenwerpers zijn al sinds 1952 in dienst en doen het nog steeds prima. Wat vooral bijzonder aan deze kisten is, is dat ze aangedreven worden door vier turbopropmotoren met twee contraroterende propellers per motor. Daarmee behaalt de TU-92 een topsnelheid van bijna 1000 kilometer per uur, maar produceert vooral ook onwaarschijnlijk veel lawaai. De TU-95 is namelijk het meest luidruchtige vliegtuig ter wereld. Veel oudere TU-95 piloten hebben dan ook ernstige gehoorproblemen. Zelfs vanuit onderzeeërs was de Tupolev te horen, waardoor het dan ook een slecht inzetbaar vliegtuig was om onderzeeërs te bestrijden. Neemt niet weg dat het verder wel echt een wonderschoon vliegtuig is. Check hieronder een aantal schitterende foto’s de Tupolev TU-95 en een video waarin ook heel duidelijk de werking van deze bijzondere turboprop te zien is.
De Volgende Vervolgingsclusterfuck Die Uw Hoofd Laat Exploderen
Er was eens een blogger die ooit voor de Sociale Dienst werkte. In Almere of all places, maar hey, werk is werk. De betreffende blogger, laten we zeggen dat hij Pascal Vanenburg heet, plaatste een blog (een soort artikel of verhaal) op zijn website over een meneer die hij later in het nieuws zag als afhakker van hoofden en vingeromhooghouder. Die niet genoemde meneer had hij als medewerker van de Sociale Dienst in een niet-genoemde plaats namelijk eens ontmoet, toen deze een uitkering kwam aanvragen.
Deze Promofilm Is Het Belabberdste Wat U Vandaag Zult Zien
De gemeente Heemstede zocht een tijdje geleden (nou ja, een tijdje… deze bagger staat al zo’n vijf jaar online) een film- en video’tjesmaker voor een inhoudelijk promofilmpje over flexwerken, waarbij er gelachen mocht worden. Ze wilden een inleidend filmpje waarin “het thema” luchtig was verwerkt. Gelukkig voor de gemeente Heemstede is acteursbureau Del Boca Vista (“inhoudelijk, uniek en interactief”) gespecialiseerd in theatermaatwerk voor bedrijven! Ze zijn uitdagend met passende sketches, film, interactie en SOMS ZELFS ZANG! (Mensen, houd me tegen! Het moet niet gekker worden! Ik MOET deze gasten inhuren!). Dus als iets inhoudelijk, interactief, voor om te lachen, en vooral heel erg uniek moet zijn… dan is Del Boca Vista de logische keuze! ‘Na Het Zien Van Deze Promofilm Krijgt U Moordneigingen’ was trouwens misschien een betere potstitel geweest aangezien men hier in de bunker na het kijken van deze ellende, met alles wat los en vast zat op elkaar in begon te slaan. U bent dus gewaarschuwd! Meer!? Meer!? Meer!? Meer plaatsvervangende schaamte kunt u beleven door het bekijken van de andere uiterst tenenkrommende filmpjes op hun YouTubekanaal.
Deze Man Maakte Een Adembenemende Tocht Door De Jungle. En Kijk Wat Er Gebeurde!
Dit is het drie jaar oude verhaal over de engelse fotograaf David Slater. Hij maakte een reis door de Jungle om daar dieren te fotograferen. Kwam iets te dichtbij een aap, toen de “bananen etende voorvader van de mens” zijn camera gapte. De aap, gespeend van enig fotografische kennis, trad onmiddellijk, in de voetsporen van de facebookende mens: Het maakte een selfie. Eén selfie? Tientallen! Binnen mum van tijd zat het geheugenkaartje van Slater vol. Toen de arme fotograaf eindelijk zijn camera terugkreeg en weer huiswaarts keerde zag hij de lol er wel van in. Temeer omdat er een aantal erg geslaagde foto’s tussen zaten. Van die aap dus. En wel zo geslaagd dat Slater ze onmiddelijk op zijn website plaatste en deelde. De foto ging viraal en violá, de hele wereld sprak er even over. Eind goed al goed. Of toch niet? Want Slater had wel iets meer verwacht van de succesvolle foto’s, qua financieel geld dan. Auteursrechten cashen natuurlijk! Binnenlopen met deze serie foto’s van een aap waar heel de wereld over sprak! Ze stonden zelfs op Wikipedia! Dus, Wikipedia factuurtje gemaild, maar betalen; ho maar! Nog een herinnering gemaild… weer geen reactie. Incassobureau er op, weigering alom. Legale stappen was het enige dat Slater restte. En daar, in zo’n prachtig gelambrizeerde rechtzaal, vertelde de huisjurist van Wikimedia dat zij onmogelijk auteursrechten aan Slater konden betalen, omdat Slater namelijk niet de auteur is, maar die aap! Slater was dus mooi in de aap gelogeerd. “The US Copyright Office has published a draft update to its rules regarding ownership of creative works like photographs, text and art – the first changes in more than two decades – which explicitly state that it will only recognise pieces produced by a human…Among the 1,222 pages of updated rules and regulations are explicit bans on works produced by “nature, animals, or plants” or “purportedly created by divine or supernatural beings”. De fotograaf kan dus mooi naar zijn gedroomde geld fluiten, de aap daarentegen overweegt nu een civiele procedure.
1 Reden Waarom Democratie Eigenlijk Zuigt
Heel simpel, omdat dit soort meutige viva-huisvrouwen ook stemrecht hebben. Op facebook is een groepje viva-mutsen en babyboomers (de Anti Dierproeven Coalitie) volledig over de zeik omdat de Universiteit Maastricht akkoord heeft gegeven om 39 labradors (liev!) in te zetten voor een grootschalig onderzoek naar hartfalen. Hierbij zal 1 op de 3 labradors omkomen (de rest krijgt na de proeven een spuitje) en het experiment zal sowieso pijn gaan doen bij de dieren. Klinkt ruk, maar zo gaat het nou eenmaal en het kan ook niet echt anders. Ooit zijn in India wel eens mensen ingezet voor het testen van medicijnen, maar daar is men, wegens ethische bezwaren, toch maar weer van afgestapt. En wat niet goed geteste medicijnen voor gevolgen kunnen hebben weten we maar al te goed na de schandalen met Softenon en Des. En zoals behanger in de discussie terecht opmerkt: “…Ik stel voor dat jullie een codicil op de markt brengen waarop staat dat jullie niet behandeld willen worden met methoden die op dieren getest zijn. Daar hoort dan ook de zuurstof bij die je zou krijgen als je onverhoopt een longontsteking of emboliën krijgt. Begrijp me niet verkeerd, ik wens je niet dood, maar je moet wel consequent blijven…”. En toen was het opeens stil. Maar prima hoor, stelletje dozen. Dan gaan jullie toch aan de medicijnen die nergens op getest zijn: “…Hier, een nieuw soort anti-hoofdpijnmiddel. Niet getest, dus met wat pech sla je ineens door een lichte buikpijn dubbel als een boek dat dichtgeklapt wordt, om vervolgens vier maanden later in een ziekenhuis in Ecuador wakker te worden met tattoos over je hele lichaam en geheel kaal, terwijl je Hongaars praat tegen een Jan Smit poster…”. En lekker meewandelen in die stille tocht tijdens dierendag (serieus!). Gaat helemaal goed komen! Trouwens, die honden heten niet voor niets LABradors! (via Behanger)