Hoe smaakt babyvoeding? Is het vergelijkbaar mijn warme hap, maar dan gepureerd, is het lafjes of gewoon lekker? Jonge ouders en kaakchirurgklanten zullen dit wel verveeld wegwuiven, maar mij fascineert het al jaren. Natuurlijk kan ik wachten tot ik een tandeloze bejaarde of revaliderend verkeersslachtoffer ben, maar geduld is voor sukkels en de smaakzin neem af met het vorderen der leeftijd.
Het is nu tijd om te handelen! Uiteraard ga ik niet zomaar wat in me melis prakken en in tegenstelling tot het jong leven doe ik mijn eigen inkoop. Dit leek me wel wat: Olvarit Spaghetti bolognese tradizionale (uit de serie Italiaanse Specials voor 8+ maanden). Si amici, deze logger eet Italiaans.
Eenmaal op de redactie het potje bekijkend zie ik daar een roodbruine smurrie met witte en groene stukjes me toelachen. Mèh, de maagsappen gaan nog niet echt stromen. Het etiket maar eens lezen dan: 36% groenten (27% tomaat, 6% wortel, 3% ui) 26% pasta (tarwe, ei), 21% water (nodig voor bereiding), 8,5% rundvlees, 3% appelsap, 3% tarwezetmeel (tarwe), 3% ui, 1,5% maiszetmeel, 0,5% basilicum. 0,5% selderij. Nee, er bloeit nog steeds geen culinaire liefde op, misschien wil het verstand wel. Maar even verder lezen… per 100g ontvangt uw kleine: 293kJ (70kcal), 2,5g eiwitten, 10,3g koolhydraten (suiker 1,7g), 1,9g vetten (1,0 onverzadigd), 0,6g voedingsvezels en exact 0,03g natrium. Ah, 85% vocht dus: niet echt het voer voor kampioenen. Interessant allemaal en het zal vast heel goed zijn voor je nazaatje, maar … hoe smaakt het? Potje opmaken: prakje ruikt als tomatensoep, niet eens vies. Het spul is dik, het moet er echt uit geschept worden. 30 Seconden microgolven -ping- eten. Als goed virtueel vader even mijn vinger erin gestoken, te lauw. Hop, nog eens 30 seconden. Roeren, klaar.
Mijn eerste hapje! Euch… rugrillingen… wat is dát een flauwe smakeloze drek zeg… Bwèh, ik probeer de smaakpapillen en geheugen objectief te resetten: nope. Na een hap of zes weet ik het zeker: dit ga ik niet verder opeten. Het maaltje lijkt nog het meest op een zielloze ingedikte vermicelli-tomatensoep die systematisch beroofd is van elke smaak. Het zal best vullen, maar een blije ervaring is het niet. Verder is kauwen (duh) niet nodig, wel geven de pasta-stukjes nog het tenminste idee dat je iets binnen krijgt. Wel goed nieuws voor de paardenvrienden: de 8,5% rundvlees heb ik zintuigelijk niet kunnen waarnemen.
Conclusie. De Olvarit Spaghetti bolognese tradizionale heeft me dus niet kunnen bekoren. Ook zal het bij uw koter geen liefde voor de Italiaanse keuken doen ontluiken. Ik weet het, ik ben niet de doelgroep en misschien is de smaak bij zuigelingen wel anders afgesteld. Die zijn immers ook dol op tietenbier en dat vinden de meeste volwassenen ook niet te hachelen (er komt geen test). Over smaak valt best te twisten, een second opinion dan? Het bunkervolk was niet te vermurwen en de redactie-hond die altijd aan je eten (en je zak) komt snuffelen, vertoonde geen enkele interesse.
- Getest: Olvarit Spaghetti bolognese tradizionale
- Kost: ± €0,95 (potje 200g)
- Beoordeling: 3 van 14 RC-sterren
Meer Vretecool? Dat kan. We hebben namelijk alle posts van Vretecool gebundeld onder een eigen url: www.vretecool.com. Hoe hard heerst dat dan! Daarnaast is er sinds kort ook een speciaal Vretecool-forum. Hier kan je suggesties achterlaten voor een volgende Vretecool-post, maar je kunt er uiteraard ook je eigen Vretecool-ervaring delen. Vretecool, de meetlat voor je maag.
