Laatst kon u al even lezen dat wij ons als blanken natuurlijk zeer bewust zijn van ons slavernijverleden (waarbij we eigenlijk vooral slachtoffer waren), vandaag kijken we even in de keuken van de redeneringen van Kevin Roberson, woordvoerder van de enorme jankmuilen racismeroepers bezwaarmakers tegen verschillende attracties in de Efteling.
Want, zo lezen we vandaag in het AD, de mensen die protest maken tegen Monsieur Cannibale en Carnaval Festival komen uit de hoek van – hoe kan het ook anders – de anti Zwarte Piet beweging. Ze communiceren via Roberson die “half afro-amerikaans” (sic) is, en Roberson heeft nogal een levendige verbeelding:
Ik ben als kind in de Efteling geweest, maar was me toen verder niet bewust van het racistische karakter. Maar als ik nu een Bart Smit kom en ik zie daar rond 5 december Zwarte Pieten aan het plafond hangen als versiering, roept dat bij mij beelden op van de lynchpartijen waar mijn voorouders ook slachtoffer van waren.
Ho. Wacht. Wat? Een versiering is een lynchpartij? Met die redenatie zijn engeltjes in de kerstboom gelijk aan het verdrijven van de engel Lucifer uit het rijk der hemelen en zijn kerststerren allemaal een traumatische referentie aan de ontgroening in de redactie bunker door Hij Wiens Ster Altijd Straalt.
Roberson heeft verder een enorme wetenschappelijke kennis. Want, wat u niet weet, is dat trauma erfelijk is. En niet zomaar erfelijk: genetisch erfelijk!
Onderzoek onder joden die de Holocaust hebben overleefd, wijst uit dat een trauma genetisch van generatie op generatie over kan gaan. Dat geldt dus ook voor de slavernij.
Geweldig! Dat we daar nooit zelf op gekomen zijn! Elke keer dat er iemand zijn duim opsteekt lopen klagen dat het discriminatie is omdat we een genetisch erfelijk trauma hebben van die keer dat Hansje Brinker zijn duim in de dijk stopte. Fietsen mogen niet meer want de fietsen die van onze opa’s gestolen zijn hebben ons een genetisch trauma opgeleverd. Om maar niet te beginnen over de kettervervolging door de Spanjaarden waar we elke keer dat Carlos San Miguel in plaats van fatsoenlijk Hollands bier serveert mee geconfronteerd worden. Het houdt niet op. Niet vanzelf.
Van ernstig trauma kan DNA blijkbaar methyleren. Lamarck zat er toch niet helemaal naast blijkt maar weer.
On topic: alsof als blanke hetero man overal de schuld van krijgen goed is voor je DNA!!!1!
Het trauma erft niet genetisch, het zit niet in je DNA.
Het is het watergeheugen uit de cellen. Die grote homeopathische krachten kent toch iedereen. DENK goed na, het kan zelfs generaties overslaan.
Je moet ook nooit gaan zwemmen in een bad waar ook joden-die-de-holocaust-overleefd-hebben in zwemmen. Zeker niet als het een golfslagbad is en de het water ook nog eens geschud wordt. Als je dit soort trauma’s wilt uitroeien kun je maar beter aparte baden voor joden, slaven-nabestaanden, indianen en blanken hebben.
*Dit dient gelezen te worden met een Zuid-Afrikaans accent*
Alle wereldzeeën zijn met elkaar verbonden. Het maakt niet uit hoe je Afrika over zee verlaten hebt.
/het verhaal van Mozes wordt steeds duidelijker.
//wie omkijkt veranderd in een starre zoutpilaar.
Voor zover ik weet kan trauma inderdaad genetisch van generatie op generatie overgaan (na de break de maar).
Dat is epigenetica, sommige genen kunnen volgens in ieder geval een deel van de onderzoeken hiernaar tijdens het leven geactiveerd/gedeactiveerd worden, en vervolgens in die toestand overerft worden. Als je labmuizen gestrestst genoeg maakt kunnen ook hun kinderen gestrester uitpakken, ook als zij die stress niet via de “opvoeding” van de ouders hebben overgenomen, bijvoorbeeld omdat de gestreste ouder de vader is en die zich niet met de opvoeding bemoeit of omdat de kinderen van moeder verwisseld worden.
En hier zijn we na de break: ook na een enkele generatie lijkt het effect van de opvoeding al belangrijker dan de genetische factor. Laten we 1863 aanhouden, de afschaffing van slavernij in de Nederlandse koloniën, dan is ondertussen grofweg de 2016-1863=153/25~6e generatie van daarna bezig met geboren worden. Laat de man die door de Bart Smit loopt een man van 75 zijn die iets uitzoekt voor zijn achterkleinkinderen dan is hij nog altijd de derde generatie sinds de afschaffing, dus de vierde generatie als G1=getraumatiseerd. Met een voorouder die nog net in de kindertijd getraumatiseerd is en een aantal benjaminnetjes in de overervingslijn is hij dan misschien G3.
Weet je wat, misschien is meneer wel echt nog een beetje genetisch getraumatiseerd. Maar dat zou zich dan moeten uiten in algemene stress en depressie verschijnselen, voor zover ik weet hebben we nog geen genen met een fotografisch geheugen ontdekt.
Ik heb het zelf overigens ook nog elke dag moeilijk met de slechte jeugd van een van mijn ouders, dat is absoluut de oorzaak van alles waar ik niet in geslaagd ben in mijn leven, en ik stel dan ook voor dat we kinderfeesten afschaffen om mijn genetische trauma’s niet verder op te rakelen.
Dat, of ik moet gewoon een ruggengraat laten groeien.