Men neme graan, maken daar een beslag van en laten en gooien daar de Saccharomyces (gist) doorheen. Als de temperatuur, zuurtegraad en verhoudingen onder controle zijn ontvouwt zich een bijzonder chemisch proces. Het gist is dol op de glucose in het beslag, en doet niets liever dan zich daaraan laven. Maar van al die suikers wordt de schimmel bijzonder flatulent en gaat winden laten in de vorm van ethanol en koolzuurgas. En dat is natuurlijk een fantastisch resultaat! Ironisch genoeg kan het gist niet goed tegen zijn eigen schetenrij; als het teveel wordt vergast de arme eencellige zichzelf met de dood tot gevolg. Het is daarom zaak dat men het proces tijdig stopt om het maximale resultaat te kunnen bereiken. Al men het goed aanpakt haal je zelfs 7% alcohol uit je goedje! Het innemen kan beginnen…oh wacht.
Tot zover ook wettelijk toegestaan voor huis tuin en keukengebruik. Maar de echte Totaalalkoholiker wil méér. En dan moeten we gaan destilleren. Dat komt er op neer dat het goedje zó verhit, dat alléén de bestanddelen met een bepaald kookpunt, in dit geval de ethanol, eruit verdampen. Die damp moet je dan wel opvangen en laten condenseren in een apart vat. Je hebt dan pure ethanol. Het innemen kan beginnen…oh wacht. Een klein gevaar ligt hier op de loer: als bijproduct ontstaat er methanol, waar je blind en krankzinnig van kan worden, die wil je dus niet in je destillaat terugvinden, een juist proces is dus van levensbelang. Je kunt dat destillatieproces een aantal keer herhalen. Het resultaat sla je op in een mooi houten vaatje en laat je een aantal jaren “rijpen”. Uiteindelijk heb je dan iets wat lijkt op Whisk(e)y. Het innemen kan beginnen!
In Schotland en Canada noemen ze het Whiskey, in Ierland en de VS Whisky. De meeste dranken worden gemaakt volgens eeuwenoude recepten die weer omgezet zijn naar moderne technieken. Allemaal heel bewerkelijk en hoe leg je dat nou beter uit dan met een set mooie plaatjes? Start your scrollwieltjes want hier komen veertien overheerlijke infographics, want infographics heersen (met mate) Whiskey of Whisky uitgelegd. Men wordt uitgenodigd om in de comments de zin, onzin en fabeltjes rondom whisk(e)y aan het publiek debat te onderwerpen.
1.) Het whisk(e)y productieproces in een mooi plaatje
2.) Wat onderscheidt whisk(e)y nu van andere gestookte dranken?
3.) De chemie verder uitgelegd
4.) India een whisk(e)y land?
5.) Whiskey rijpt op houten vaten. Maar wat voor hout?
6.) Whisk(e)y productie en consumptie wereldwijd
7.) Soortenleer
8.) Verschillende soorten hebben verschillende chemische processen
9.) Whiskey is natuurlijk een Amerikaans product
![whiskeymap[1]](http://www.retecool.com/wp-content/uploads/2015/06/whiskeymap1.jpg)
10.) Maar wat is nu Bourbon?
11.) Bourbon uitgelegd
12.) En wat is Malt?
13.) En wat is het verschil?
14.) Het is in ieder geval duur spul
Proost!
![giphy[1]](http://www.retecool.com/wp-content/uploads/2015/06/giphy1.gif)
Je kunt inderdaad ook in zeldzame soorten beleggen. Ik heb in 5 jaar tijd al 100 % rendement. Met dat geld kun je vervolgens weer eindeloos goedope whiskey zuipen :p
Chinezen kopen die dure flessen van bijvoorbeeld 900 euro graag.. Doordat ze daar een bepaald gen missen kunnen ze slecht tegen alcohol en zijn ze na twee exquise glaasjes al bezopen. Dan kan het wel uit natuurlijk 🙂
Schotland:
http://www.drankgigant.nl/media/catalog/product/t/a/talisker_1.jpg
Canada:
http://liquor.s3.amazonaws.com/wp-content/uploads/2011/12/canadian-club-whisky.jpg
Ierland:
http://liquor.s3.amazonaws.com/wp-content/uploads/2013/03/tullamored2.jpg
VS:
http://www.soupleys.com/files_uploaded/jacklogoEnTnwc5r86qHZ.jpg
Uitzonderingen daargelaten (Maker’s Mark bijvoorbeeld) noemen Amerikanen en Ieren het whiskey en Schotten en Canadezen whisky.
En gezien we het over whisk(e)y hebben hebben de Schotten gelijk, en is hierbij de officiële Retecoolse spelling whisky, zonder het e’tje.
O, en wijn spellen we voortaan als vin, volgens dezelfde logica.
Okee. Een paar spuit-11 kanttekeningen omdat ik het niet kan laten… 🙂
“…dat alléén de bestanddelen met een bepaald kookpunt, in dit geval de ethanol, eruit verdampen. Die damp moet je dan wel opvangen en laten condenseren in een apart vat. Je hebt dan pure ethanol.”
Dat is inderdaad de theorie. In de praktijk is het kookpunt van de spoeling afhankelijk van de samenstelling. Lees: hoe meer ethanol je uit de spoeling hebt gedestilleerd, hoe hoger het kookpunt van de spoeling ligt. Als je de spoeling gewoon rustig aan de kook houdt, dan is de uitloop relatief pure ethanol (tot wel 97%) maar geleidelijk aan komt er meer water en meer foezel-alcohol (“hogere” alcoholen zoals pentanol, (iso)propanol, butyl- of amyl-alcohol en wat al niet. En van foezel-alcoholen krijg je enorm hoofdpijn. Ze smaken bovendien erg “scherp” (super-goedkope Vodka wil daar nog wel eens last van hebben).
Dus wat je als regel doet is je destilaat condenseren totdat het alchol-percentage zakt tot, pakweg, 70%. Wat er daarna uit de ketel komt wordt opgevangen en bewaard tot de volgende keer, waarbij het gewoon weer in de ketel geflikkerd wordt met de nieuwe spoeling.
Of dat de moeite waard is is een kwestie van economie, met name van waar je je hitte vandaan haalt. Je komt op een gegeven moment op een punt waar je 30-40% meer gas of elektriciteit gebruikt om nog geen 10% van je laatste alcholen uit de naloop terug te winnen.
Nogmaals destilleren van je “goede” product helpt ook om de zuiverheid nog verder te verhogen en daarbij de foezels en het watergehalte tot een zeer laag niveau te reduceren. De scherpte van foezels is ook grotendeels te verhelpen door je destillaat te filteren met aktieve kool.
“als bijproduct ontstaat er methanol, waar je blind en krankzinnig van kan worden”
Dat valt enorm mee. De verhalen die je soms hoort van een complete bruiloft in India of zo waar iedereen verlamd of dood uit komt als gevolg van methanol zijn vrijwel altijd het gevolg van industriële alcohol (lees: methanol, brandspiritus) die (per ongeluk of expres) in het borrelglas is terecht gekomen.
In de praktijk is het simpel: de gist die je gebruikt is eenvoudigweg niet in staat significante hoeveelheden methanol te produceren. De spoeling bevat vrijwel altijd minder dan 1% methanol. En omdat methanol een lager kookpunt heeft dan ethanol, gooi je gewoon het eerste borrelglaasje “voorloop” (de eerste alcohol uit de ketel) weg.
Als je ketel-temperatuur het kookpunt nadert krijg je eerst methanol, dan is er een pauze (temperatuur bevindt zich dan tussen methanol en ethanol) en dan komt de ethanol (het goeie spul dus) eruit.
Thuis-destillateurs hebben vrijwel of geheel geen last van methanol-vergiftiging.
Proost.
dnak!
Ketsman leeft immers ook nog. En hij kan nog reaguren, dus ik neem aan dat lezen ook nog wel gaat.
Er zijn nog wat dingetjes om aan te denken hoor: goed werkende apparatuur (thermometer = belangrijk!); oppassen voor fik en boem (anders ben je alsnog dood en blind); met fruit stoken: dan uitpersen, dus geen pulpgisting; langzaam distilleren; 15 minuten lang 65 graden aanhouden; tweede stook: 2% voorloop weggooien; methyltest gebruiken; etc.
Uit: http://www.boekenbron.nl/boek/gelder-rob-van/alles-over-distilleren/
Tip voor de luien: neem een SmartStill.
http://www.stillsmart.co.uk/smartstill/how-do-i-make-alcohol-with-my-smartstill/