Veel mensen denken er aan, weinig mensen doen het ook echt en slechts een enkeling slaagt er in: Migreren. In de meeste gevallen natuurlijk naar warmere oorden, want het weer is op vakantie altijd beter en het gras is sowieso groener bij de buren.
Maar zoals we allemaal in het redelijk briljante Tros-programma “Ik vertrek” hebben kunnen zien gaat het in de meeste gevallen niet goed (Echt, kijk deze ontluisterende aflevering van deze Gelderse familie Riep die na één vakantie in Turkije vrijwel onvoorbereid die kant op vertrekt). Want ook in het buitenland kent men bureaucratie,, ook in het buitenland staat men in de spits in de file, ook in het buitenland moet er belasting betaald worden en ook in het buitenland moet er gewoon gewerkt worden om die centjes binnen te slepen. Statisticus dr. Maurits Kaptein van de Radboud Universiteit Nijmegen laat in vijf delen op youtube zien dat het al dan niet gelukkig worden na migratie te berekenen is. Hieronder alvast deel één. De overige delen volgen binnenkort.
… Paul doet zijn kattenbakverschoonbedrijfje van de hand om (…) naar de Turkse badplaats Alanya te vertrekken
Oh joy!!
*kijken gaat*
Ik krijg de indruk dat dat soort programma’s er vooral zijn om mensen het emigreren te ontmoedigen.
Als je goed bent opgeleid, en in het land in kwestie een goede baan aangeboden hebt gekregen, hoeft e.e.a. helemaal geen probleem te zijn. Ik ben bijna 8 jaar geleden naar Zwitserland vertrokken, en ben daar buitengewoon gelukkig.
– Als je goed bent opgeleid
– En in het land in kwestie een goede baan aangeboden hebt gekregen
Paul en Angelique, letten jullie op?
willigethappybyemigrating.com
NO
Wtf man, doen ze in Nijmegen colleges van een kwartier? Hier doen we met statistiek colleges van twee uur en wat hij in dat kwartier vertelt is dan in de eerste twee minuten behandeld. Een ander verschil is dat dat college niet gesponsord is door Ziggo en ASML, dus misschien dat Maurits daarom zoveel extra tijd krijgt en bovendien een kekke tablet en een cameraploeg toe.
@bal:
Ontmoedigen hoeft niet, maar mensen even na laten denken voordat ze de hut verkopen en in het vliegtuig stappen kan geen kwaad. Een checklist met een paar puntjes erop kan namelijk geen kwaad.
Spreek je de taal vloeiend? Ken je de cultuur en gewoontes van het land? Wat ga je daar doen voor je brood? (Tip: “We zien wel” is geen goed antwoord.) Heb je minstens twee of drie verschillende seizoenen in het land meegemaakt? Heb je er minstens twee tot drie maanden achter elkaar doorgebracht zodat je het dagelijks leven met al zijn voor- en nadelen een beetje kent? Dat soort dingen.
Emigreren is geen kattepis. Ik heb het gedaan, en ik heb er geen seconde spijt van gehad, maar om nou te zeggen dat alles van een leien dakje ging… Nee. En omdat ik geen kinderen heb en Frau Bobotie een lokaal product is was het voor mij nog relatief eenvoudig. De vraag was simpelweg “How bad can it be?” Antwoord: ik kan alles behalve de kleren aan m’n lijf kwijtraken, of ik overleef het niet. En voor mij was dat simpel: ooit word ik toch tussen zes plankjes weggedragen, en ik kan geen cent meenemen, dus ik kan net zo goed de gok wagen. Maar als je een gezin hebt is dat een heel ander verhaal. En hoe dan ook, je haalt jezelf een enorme verandering op je nek, en dat hakt erin, zowel emotioneel als economisch, vooral als je naar een land verhuist met een lagere levensstandaard en/of lagere koopkracht (en laten we wel zijn, dat is het merendeel van de landen buiten Nederland, inclusief (geloof het of niet) de UK en de VS.
Volgens het CBS komt tenslotte de helft van alle emigranten weer terug. En dat heeft heel goede redenen.
Vooral dat met die kinderen stoort me altijd mateloos.
Als je zelf zonder enig diploma in het diepe springt is dom, maar ach…eigen schuld.
Maar doe het niet met een paar kinderen in je armen, al is het maar omdat het dan nog moeilijker is je hoofd boven water te houden.
Bij een zo’n “ik verrek” uitzending ging een kind een jaar lang niet naar school. Mamma zou dat wel doen. Een kind van 7 onderwijzen; hoe moeilijk kan het zijn? Helaas had mamma dat jaar even geen tijd. “Hier heb je een paar boeken” Oh, je kunt nog niet zo goed lezen? Nou, dat komt dan vanzelf wel…
Geinig verhaaltje hoor, maar dit ‘college’ statistiek zou ipv op universiteitvannederland.nl op tweedeklasmiddelbareschoolvannederland.nl moeten staan.
En voor wat betreft emigreren denk ik dat de wijze woorden van Neerland’s grote filosoof hier van toepassing zijn: “Elk nadeel hep se voordeel”. Zelf met de frau drie jaar in West Afrika gewoond, en een half jaar van de frau en kids vandaan op een Caribisch eiland, maar tegen alle voordelen (Mooi weer! Dik salaris! Vrijstaand huis door de baas betaald!) staan nadelen (Regenseizoen en malariamuggen! Bijna geen winkel die fatsoenlijk te vreten verkoopt! Helft van de tijd keuze tussen geen stroom of teringherrie van generator!)
Alleen… wat is er mis als mensen weggaan en weer terugkomen? Betekent toch niet dat ze het niet hadden moeten doen?
Over het onderwijs van de kinderen weet ik nog niet wat ik ervan vind. Maar het Nederlandse onderwijs is ook niet alles dus ach… als dat joch in de tussentijd wel veel heeft geleerd over doen en leven enzo, ben ik bereid mijn afkeuring nog even op te schorten hoor.
Vergeet de #ikvertrek bingokaart er niet bij te pakken!