In een tijd waarin gelijkheid belangrijker is dan ooit, is het idee van een eerste en een tweede klas eigenlijk nogal bizar. Niet om er direct een Godwin in te gooien, maar Godwin, omdat het kan.
Hoewel wij als Nederlanders met de paplepel ingegoten krijgen dat iedereen gelijk is, leeft in de trein anno 2016 nog steeds verschil in klasse. We vinden dat dat maar eens de kliko in moet; iedereen verdient eerste klas!
Iedereen is gelijk, leren we in Nederland op school, maar sommigen zijn in de trein helaas nog steeds méér gelijk dan anderen. Eigenaardig genoeg speelt dit fenomeen zich alleen treinen (en vliegtuigen) af; in bussen en trams mag iedereen wèl bij elkaar zitten. Is het omdat deze vervoersmiddelen kleiner zijn en er dus simpelweg geen ruimte is om het plebs van de gegoede burgers te scheiden? We betwijfelen het. Een gemiddelde tram in Amsterdam bevat in de spits minstens zoveel reizigers als een gemiddeld vliegtuigje naar Parijs, en in een vliegtuig bestaat er ‘Business class’, wat een ander woord voor eerste klas is.
Wat is het dan? Een overblijfsel van ons koloniale verleden? Een het-is-nou-eenmaal-zootje? Wat het ook is, het is er, dat kan niemand ontkennen.
Wie wel eens als student door de eerste klas in de trein heeft gelopen onderweg naar de tweede klas, kent de blikken wel. De blikken van de zakenmannen en parelkettingvrouwen die zeggen: “Jij hoort hier niet. Waag het niet te gaan zitten!” Je zag ze dan hun benen nog eens extra strekken, een slok nemen van hun designerkoffie in Gucci thermosbeker en verder typen op hun designerlaptop. Jij ploegde dan met je rugzak richting tweede klas, waar het natuurlijk propvol stond met ander te min treinvee. Klassenverschil! Boe!
Om aan deze ongelijkheid een eind te maken, stellen we voor de héle trein eerste klas te maken, uiteraard met de bijbehorende superluxe services als beenruimte, voldoende zitplaatsen en elektriciteit. De NS heeft al sinds jaar en dag als grote hobby jaarlijks meer geld te vragen voor dezelfde vertragingen en drukte, het wordt tijd dat reizigers eens wat terug zien van al dat geld.
Met de trein reizen is nooit een feest, maar laten we ernaar streven dat niemand zich meer minderwaardig hoeft te voelen en dat iedereen, ook het plebs, dezelfde rechten heeft in de trein. Eerste klas voor iedereen!